Τα γράµµατα στους δρόµους, στις πινακίδες, στις ταμπέλες θα είναι όλα αυστηρά γραμμένα με τη γραμματοσειρά Helvetica, την ανεπίσημη θρησκεία των γραφιστών ανά τον κόσμο.
Οι υπολογιστές στις κρατικές υπηρεσίες θα αντικατασταθούν, τέρμα οι λευκοί δυσλειτουργικοί δεινόσαυροι, τέρμα οι βεβαιώσεις στο ΤΕΒΕ, τέρμα το ανεβοκατέβασμα στους ορόφους της Εφορίας –η γραφειοκρατία θα ταπεινωθεί από την ηλεκτρονική μεταρρύθμιση· όλα θα λύνονται με ένα mail.
Οι ουρές δεν θα δημιουργούνται μόνο για το προσκύνημα ιερών λειψάνων, πλέον θα μπορούμε και εμείς να δημιουργήσουμε στο Κολωνάκι αυτόν τον άβολο συνωστισμό του καταναλωτισμού, λίγο πριν λανσαριστεί ένα νέο προϊόν. Σε κάθε γωνιά θα υπάρχουν λευκοί φορτιστές για να μη μείνει κανείς χωρίς το WiFi του. H ευτυχία θα επιστρέψει στα πρόσωπα ενός καταναλωτικού λαού που ζει σε διαρκή ύφεση, αλλά ανανεώνει τα iPhone του με συνέπεια Νεοϋορκέζου. Από την άλλη, λόγω του κλειστού λογισμικού και των εξαιρετικά αδιάκριτων υπηρεσιών τοποθεσίας, όλοι θα ξέρουν πού βρίσκονται όλοι ανά πάσα στιγμή –μια όχι και τόσο καλή ιδέα. Αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτή τη ζωή.
Ας ξεκαθαρίσουμε πως όλα είναι ένα αστείο. Ενα αστείο που ξεκίνησε το 2012, όταν στο συνέδριο της Apple ένας μέτοχος, επηρεασμένος προφανώς από την επικαιρότητα –που μας ήθελε και τότε να χρεοκοπούμε –και μεθυσμένος από την τότε ανακοίνωση πως η Apple έχει σε ρευστό περίπου 100 δισεκατομμύρια δολάρια, ρώτησε τον πρόεδρο της εταιρείας, Τιμ Κουκ, αν «έχετε σκεφτεί να αγοράσετε την Ελλάδα». «Εχουμε σκεφτεί πολλές επενδύσεις, αλλά όχι αυτή» ήταν η αναμενόμενη απάντηση της corporate διπλωματίας.
Την προηγούµενη εβδοµάδα, ο αρθρογράφος του Bloomberg, Λεονίντ Μπερσίντσκι, είχε μια παρόμοια ιδέα. Θέλοντας να δείξει μια παράδοξη οικονομική πραγματικότητα, έκανε την εξής πρόταση: Σύμφωνα με τη Moody’s Investors Service, μόνον οι Apple, Microsoft, Google, Pfizer και Cisco έχουν αποθεματικά σε ρευστό που φθάνουν τα 439 δισ. δολάρια.Τα περισσότερα από τα χρήματα αυτά βρίσκονται εκτός αμερικανικής επικράτειας, διότι αν τα εισήγαγαν στις ΗΠΑ θα έπρεπε να καταβάλουν στην αμερικανική κυβέρνηση φόρο 35%, κάτι που δεν τους ξετρελαίνει ως ιδέα.
Δεδομένου πως η Ελλάδα χρειάζεται περίπου 190 δισ. ευρώ (212 δισ. δολάρια) για να ρίξει το δημόσιο χρέος της στο διαχειρίσιμο 70% του ΑΕΠ της, τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να διατεθούν από την Apple, με αντάλλαγμα φορολογικές ελαφρύνσεις που αυτή τη στιγμή έχει τη δυνατότητα να δώσει εντός Ευρωπαϊκής Ενωσης μόνο η Ιρλανδία. Οι Αμερικανοί θα είχαν τις αντιρρήσεις τους, αλλά λόγω ΔΝΤ θα διευκολύνονταν και αυτοί. Η Ευρώπη δεν θα ένιωθε πολύ όμορφα, αλλά αν ήταν αρκετά ευέλικτη θα λυνόταν ένα βασικό της πρόβλημα. Η ελληνική κυβέρνηση, πάλι, αν ξεπερνούσε ιδεολογικά εμπόδια που θα ορθώνονταν αναπόφευκτα (βλέπε τεχνοφασισμός), θα μπορούσε μακροπρόθεσμα να προσελκύσει και άλλες εταιρείες τεχνολογίας, θα είχε την τιμή να φιλοξενεί τα ευρωπαϊκά κεντρικά γραφεία της Apple που θα χτίζονταν στην Ελλάδα –μίνιμαλ ή κίονες; –και τη δυνατότητα να δημιουργήσει νέες δουλειές. Επίσης, μην ανησυχείτε, το iPhone 7 θα ερχόταν πρώτα εδώ.
Ολα αυτά δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ –η Ακρόπολη δεν θα έχει χορηγό το φαγωμένο μηλαράκι· απλώς η ιστορία ήταν πολύ καλή για να μη γίνει viral, απλώς η κρίση έχει κρατήσει πολύ καιρό για να μη φέρνει στο μυαλό και εξωφρενικές λύσεις.
Επειδή ούτε αυτή ούτε κάποια άλλη μαγική λύση πρόκειται να συμβεί στο άμεσο μέλλον, μάλλον ήρθε η ώρα να πάψουμε να ελπίζουμε σε μαγικές λύσεις από το εξωτερικό, σε συλλογικές βοήθειες, σε ελεημοσύνες, σε ιδεολογικές φενάκες κατασκευασμένες από τους πονηρότερους για να εγκλωβίζουν τους πιο ρομαντικούς.
Αφού ρωτήσαμε για καιρό τι μπορεί να κάνουν οι άλλοι για εμάς, πρέπει να πάψουμε να τους ρωτάμε και να απευθύνουμε το ερώτημα στον εαυτό μας. Γιατί, δυστυχώς, η κρίση περισσότερο από ποτέ στο δεύτερο μισό του 2015 γίνεται μια προσωπική υπόθεση της διευρυμένης οικογένειας του καθενός.
Μια υπόθεση που δεν θα λυθεί μονομιάς, ούτε καν από την εταιρεία που ξέρει να πουλάει ψευδαισθήσεις βελτιωμένης ζωής καλύτερα από κάθε άλλη.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 17 Μαΐου 2015

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ