Την ώρα που η οικονομία βρίσκεται κυριολεκτικά σε κατάσταση απόλυτης ασφυξίας και τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους έχουν πιάσει πάτο, οι πολίτες υφίστανται καθημερινά ένα βομβαρδισμό από αντιφατικές πληροφορίες και εκτιμήσεις από κυβερνητικά στελέχη, που αντί να διαλύουν, επιτείνουν τη σύγχυση και την αβεβαιότητα.

Τη μια στιγμή η διαπραγμάτευση προχωρεί, την άλλη οδηγείται σε αδιέξοδο, πάντα βέβαια από τις απαιτήσεις κάποιων άλλων. Ο ένας υπουργός υποστηρίζει ότι χρειάζεται μόνο πολιτική διαπραγμάτευση, αφού είμαστε αμετακίνητοι από τις κόκκινες γραμμές μας και ο άλλος δηλώνει ότι υπάρχουν τεχνικά προβλήματα που πρέπει να λυθούν.

Αφού δίναμε μάχες επί εβδομάδες για μια ενδιάμεση συμφωνία, τώρα υποτίθεται ότι τρέχουμε για μια συμφωνία πακέτο. Οι μέρες περνούν, το χάσμα μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών, παρά τις επιμέρους συγκλίσεις παραμένει, τα χρήματα τελειώνουν και η απειλή για δραματικές εξελίξεις αντί να απομακρύνεται πλησιάζει όλο και περισσότερο.

Τα ταξίδια Δραγασάκη, Τσακαλώτου, Βαρουφάκη για επαφές με Ντράγκι, Σαπέν και Μοσκοβισί φαίνεται να είναι μια ακόμα απεγνωσμένη προσπάθεια, να προληφθεί μια, αναμενόμενη από πολλούς απόφαση, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, να περιορίσει τη ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Με τα περιθώρια πολιτικών χειρισμών να έχουν σχεδόν εξαντληθεί, με το χρόνο να λειτουργεί σε βάρος μας, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός δεν έχουν το παραμικρό περιθώριο να συνεχίσουν αυτή την αδιέξοδη διαπραγματευτική τακτική, που σπρώχνει όλο και πιο γρήγορα τη χώρα σε δραματικές εξελίξεις.

Έστω και την ύστατη ώρα οφείλουν να αφήσουν στην άκρη ιδεοληψίες και εσωκομματικές ίντριγκες και να προχωρήσουν σε μια συμφωνία, με τους εταίρους μας, τους μόνους που μπορούν να λύσουν το γόρδιο δεσμό της ρευστότητας. Οποιοδήποτε άλλο ενδεχόμενο θα είναι καταστροφικό για τη χώρα, την οικονομία και φυσικά τους έλληνες πολίτες.

ΤΟ ΒΗΜΑ