Καιρός είναι να το καταλάβουμε όλοι και να το αποδεχθούμε. Στη σημερινή Ελλάδα, μετά τις εκλογές, δύο και ένας άνθρωποι κυβερνούν ουσιαστικά τη χώρα, περιστοιχιζόμενοι βεβαίως από τη γραφική χορεία των «προσφερομένων για αξιοποίηση».

Ο ένας θα μπορούσε να είναι και διασκεδαστικός, αφού μέχρι στιγμής γκάφες μπορεί να έκανε αλλά σοβαρό λάθος κατά την άσκηση των καθηκόντων του δεν έκανε. Και καθώς δεν έχει αναμειχθεί στις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση οι ευθύνες του περιορίζονται. Βέβαια θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει τον καιρό μπροστά του.
Ο δεύτερος είναι η προσωποποίηση της τυφλής κομματικής λειτουργίας. Προτού φύγει από το ΚΚΕ ήταν ένας από τους έμπιστους συνεργάτες του μακαρίτη Χαρίλαου Φλωράκη. Φανατικός στις ιδέες του, αποχώρησε από το ΚΚΕ για να ενταχθεί σε μια κίνηση που μαζί με το ΚΚΕ εσωτερικού και άλλες ομάδες συγκρότησαν τον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς που διεδέχθη τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου που είχαν δημιουργήσει, παραμερίζοντας παλαιές έχθρες και μίση, ο Χαρίλαος Φλωράκης και ο Λεωνίδας Κύρκος. Ο άνθρωπος αυτός, αν εξαιρέσει κανείς την… αποστασία του από το ΚΚΕ προς έναν από τους ιδεολογικοπολιτικούς γείτονες, δεν έχει να επιδείξει αγώνες παρά μόνον ανταγωνισμούς μέσα στο κόμμα του.
Χρόνια τώρα είναι επικεφαλής της κομματικής αντιπολιτεύσεως εναντίον του προέδρου του κόμματός του. Οσες φορές αναμετρήθηκε μαζί του (εσωκομματικές ψηφοφορίες κ.λπ.) έχασε με μεγάλη διαφορά. Τώρα συμπλέει με τη μειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία έχει ταχθεί κατά της συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση και βεβαίως υπέρ της επιστροφής της δραχμής.
Ο τρίτος και κυριότερος είναι ο πρόεδρος του κόμματος, τον οποίο ακολουθεί σταθερά από την εποχή που εξελέγη η πλειοψηφία του κόμματός του.
Ηρθε όμως η ώρα να δοκιμαστεί ο ίδιος και να πάρει ριζικές αποφάσεις. Ο ίδιος και μόνο θα αποφασίσει πώς θα τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Προφανώς θα αποφασίσει μόνος. Και θα κριθεί κατά τις πράξεις του. Η εξίσωση δυσκολεύει καθώς οι πολίτες (με συντριπτική πλειοψηφία, όπως έδειξαν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις) θέλουν συμφωνία με την ΕΕ «πάση θυσία», ενώ αντιθέτως μερίδα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δημιουργήσει ανοικτή πολιτική κρίση με αρνητική ψήφο της.
Τα ερωτήματα διαμορφώνονται γύρω από το ποιες θα είναι οι αντιδράσεις μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ –αν δηλαδή αναλάβουν την ευθύνη πτωχεύσεως της χώρας ή θα αποδεχθούν τετελεσμένα. Ερώτημα-γρίφος είναι το τι τελικώς θα πράξει ο κύριος πρωταγωνιστής της ιστορίας, ο οποίος θα εισπράξει το χειροκρότημα ή τη γνωστή χειρονομία των πέντε δακτύλων…
Η ιστορία δικαιώνει τους τολμηρούς και είναι πάντοτε με το μέρος των ισχυρών. Ουαί τοις ηττημένοις.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ