Τα νέα δυστυχώς δεν είναι τα καλύτερα. Παρά τα όσα μεταδίδουν οι πολλοί πια προπαγανδιστές, ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές η πρόοδος στις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους εταίρους ήταν «πολύ περιορισμένη» και δεν έμοιαζε ικανή να προσφέρει τις απαιτούμενες χρηματοδοτικές ή άλλες διευκολύνσεις προς την Αθήνα.
Αντιθέτως μάλιστα τα σήματα και τα μηνύματα που έρχονταν από τα ισχυρά οικονομικά κέντρα της ευρωζώνης επέμεναν ότι αν στις επόμενες λίγες μέρες δεν υπάρξει ουσιαστική προσέγγιση, η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την απειλή επέκτασης των περιορισμών στη χρηματοδότησή της. Και αυτό σε χρόνο κατά τον οποίο τα ταμειακά διαθέσιμα εξαντλούνται και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αγωνίζεται για την πληρωμή των μισθών του Δημοσίου και των συντάξεων.
Την προσεχή Τετάρτη, στον βαθμό που δεν καταγραφεί πραγματική πρόοδος, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δείχνει αποφασισμένη να σφίξει ακόμη περισσότερο την «τανάλια» ρευστότητας προς την ελληνική οικονομία, φέρνοντάς την πιο κοντά στο ατύχημα μιας ανεπιθύμητης χρεοκοπίας και μπροστά στην επιβολή επώδυνων μέτρων ελέγχου της κίνησης των κεφαλαίων.
Πράγμα που αν συμβεί, θα φέρει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση την οικονομία και τη χώρα αντιμέτωπη με πρώτου μεγέθους κοινωνική και κατ’ επέκταση πολιτική αναταραχή.
Το χειρότερο είναι ότι ακόμη και αυτή την ώρα, παρά τις πολλές επίσημες και ανεπίσημες ενημερώσεις και προειδοποιήσεις, οι συγκρούσεις περισσεύουν στο εσωτερικό της κυβέρνησης, η ταλάντευση ανάμεσα στη συμφωνία και στη ρήξη διατηρείται και ο Πρωθυπουργός παραμένει διστακτικός, ωσάν να μην έχει τις δυνάμεις να επιβάλει τη θέλησή του.
Οσοι παρακολουθούν από κοντά την πολιτική διεργασία στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει κοινός τόπος μεταξύ των στελεχών του, όπως φανερώνουν άλλωστε οι πολλές αντικρουόμενες δημόσιες τοποθετήσεις τους.
Επιπλέον επισημαίνεται πόσο «τοξικός» απεδείχθη ο υπουργός Οικονομικών, οι κινήσεις του οποίου εμφανώς ήταν και παραμένουν υπονομευτικές της όποιας συμφωνίας.
Κοντολογίς, από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου η χώρα χάνει διαρκώς χρόνο και ευκαιρίες, επειδή η νέα κυβέρνηση ταλαντεύεται ανάμεσα στην ευθύνη και στις προεκλογικές της δεσμεύσεις, τις οποίες ούτε να ικανοποιήσει μπορεί, ούτε να αθετήσει αντέχει. Παλεύοντας όμως με τα εσωτερικά της διλήμματα, κινδυνεύει να βυθίσει τη χώρα σε περιπέτεια εθνικών διαστάσεων.
Το δυστύχημα είναι ότι πολλοί βλέπουν το ελληνικό σκάφος να ναυαγεί, αλλά δεν διακινδυνεύουν ούτε μια φωνή, ούτε έναν λόγο προειδοποιητικό, παρά προτιμούν την ασφάλεια της σιωπής.
Ας μην αυταπατώνται όμως, τόσο οι σιωπηλοί όσο και οι Ηρακλείς της νέας διακυβέρνησης. Σε καιρούς εθνικής καταστροφής ουδείς μένει ασφαλισμένος. Ολοι είναι εκτεθειμένοι απέναντι στο τυχαίο και στο απρόβλεπτο.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
