«Φέτος το καλοκαίρι θα το περάσω στο πλοίο κάνοντας μάθημα»!

Ο ελληνοαμερικανός φίλος καθηγητής -συνταξιούχος πλέον- περνούσε κάποια από τα καλοκαίρια της ζωής του διδάσκοντας εν πλω.


Κάποια πανεπιστήμια στις ΗΠΑ στην προσπάθειά τους να φέρουν τον αμερικανό φοιτητή πιο κοντά στον υπόλοιπο κόσμο , να του ανοίξουν τα μάτια για όσα συμβαίνουν εκτός των αμερικανικής ηπείρου , διοργάνωναν -και είμαι βέβαιος ότι το συνεχίζουν- ένα τρίμηνο στη θάλασσα !

Οι φοιτητές ανέβαιναν μαζί με τους καθηγητές σε ένα κρουαζιερόπλοιο στην Αμερική και επισκέπτονταν τα σημαντικότερα σημεία του πλανήτη κάνοντας τουρισμό και γνωρίζοντας νέα μέρη ενώ συγχρόνως παρακολουθούσαν τα πανεπιστημιακά τους μαθήματα! Μη μου πείτε ότι δεν είναι από τις καλύτερες ιδέες που έχετε ακούσει;

Η περίπτωση του «semester at sea» ,έτσι λέγεται η αμερικανική αυτή εκπαιδευτική καινοτομία, μούρθε στο μυαλό, διαβάζοντας τα όσα αναχρονιστικά προωθεί ,ο κολλημένος στις ιδεοληψίες του, νέος υπουργός Παιδείας ο οποίος αδυνατεί να δει ότι ο κόσμος γύρω του τρέχει με χίλια ενώ εμείς σερνόμαστε.

Για σκεφτείτε: ζούμε σε μια από τις ομορφότερες χώρες του κόσμου, με απίθανο κλίμα, εκπληκτική ιστορία και αρχαιότητες, και μοναδική γεωγραφική θέση .

Μια χώρα που θα μπορούσε ,εάν οι πολιτικοί μας ταγοί έβλεπαν λίγο πέρα από τη μύτη τους ,να είναι ένα από τα σημαντικότερα κέντρα πανεπιστημιακών σπουδών στον πλανήτη: να έχει 10 διεθνή κορυφαία πανεπιστήμια ,με καθηγητές- αστέρια απ’ όλο τον κόσμο που να προσελκύουν όλη την αφρόκρεμα των φοιτητών από τις χώρες της περιοχής αλλά και από την υπόλοιπη Ευρώπη.

Γιατί να έχει τέτοια Πανεπιστήμια το Γιοχάνεσμπουργκ, η Ντόχα, το Μιλάνο ή η Λευκωσία και να μην έχει η Ελλάδα ;

Τι τρομερό οικονομικό ,ακαδημαϊκό και επιχειρηματικό όφελος θα είχε για τη χώρα μία τέτοια επένδυση στην αριστεία, την καινοτομία και τον πολιτισμό;

Πόσα ερευνητικά κέντρα , πόσες νεοφυείς επιχειρήσεις, πόσες καινοτόμες ιδέες θα μπορούσαν να ξεπεταχτούν από τέτοια θερμοκήπια γνώσης ,τεχνολογικής εξέλιξης και αναζήτησης;

Για να γίνει , όμως, ένα τέτοιο άλμα ποιότητας θα πρέπει οι υπουργοί παιδείας μας να πάψουν να ασχολούνται με το χτες – να ενδιαφέρονται για το άσυλο, τους αιώνιους φοιτητές, τα μοναδικά συγγράμματα , την κατάργηση της αξιολόγησης , την απαγόρευση ιδιωτικών ανώτατων ιδρυμάτων στη χώρα και την προώθηση της πολιτικής τους ατζέντας μέσα από τα πανεπιστήμια .

Θα πρέπει να συνεργαστούν μεταξύ τους ,να ακούσουν και να μάθουν από τα μεγάλα εκπαιδευτικά ιδρύματα του κόσμου, να σχεδιάσουν και να έχουν στο μυαλό τους την νέα γενιά, την ανάπτυξη, την προκοπή της χώρας.

Γιατί άραγε οι Έλληνες επιστήμονες που ξεφεύγουν από την τοπική μας μιζέρια , την γκρίνια και την κομματική μας οπισθοδρόμηση ανοίγουν τα φτερά τους και κατακτούν τον κόσμο; Ρωτήστε τους κύριοι και μιμηθείτε τους.

Η Ελλάδα έχει μοναδικά πλεονεκτήματα και μπορεί εύκολα να φύγει μπροστά και να απογειωθεί αν πετάξει από πάνω της τα βαρίδια που την κρατάνε κολλημένη στη γη.

Είναι χρέος όλων μας αντί να κοιτάμε πίσω και να μοιρολογάμε άσκοπα να βλέπουμε μπροστά και να επενδύουμε με σχέδιο και όραμα στην παιδεία και τον πολιτισμό μας.