Στην παρούσα οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα επί μία 5ετία με λύπη διαπιστώνουμε την αδυναμία εξεύρεσης πρωτότυπων λύσεων και επαρκούς αποτελεσματικής διαχείρησης. Ως εκ τούτου η χώρα έχει οδηγηθεί σε μία άνευ προηγουμένου ύφεση. Τα αδιέξοδα στην πολιτική διαχείρηση συνεχίζονται σε βαθμό που να εμφανίζονται διαρκώς νέες μελανές προοπτικές για το μέλλον.
Στην παρούσα φάση ως μόνη διέξοδος αναγκέα, εφικτή και δίκαιη εμφανίζεται η φορολόγιση των υψηλών καταθέσεων. Ως υψηλές καταθέσεις εννοούνται αυτές που ανοίκουν στο υψηλότερο 1% και που παλαιότερα αποτελούσαν το 50% του παγκόσμιου πλούτου. Τα τελευταία χρόνια το ποσοστό αυτό έχει γείρει περεταίρω υπέρ αυτών.
Η φορολόγηση των υψηλών καταθέσεων μπορεί να αποφέρει επαρκές ποσό για να διαφύγει η χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο. Μία φορολόγιση της τάξης του 10% θα απέφερε ικανά ποσά για να επαναφέρουν το εύρυθμο στην Ελληνική οικονομία. Βέβαια για την εφαρμογή της θα απαιτούνταν ευρύτερη νομική ρύθμιση σε πλαίσιο Ελληνικό και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διότι τα κεφάλαια βρίσκονται και μετακινούνται μεταξύ χρηματοπιστωτικών οργανισμών Ελληνικών και Διεθνών
Στην παρούσα φάση είναι επιπλέον και δίκαια η φορολόγιση των υψηλών καταθέσεων. Διότι ο πλούτος και η αγοραστική ισχύς αυτού έχει πολλαπλασιαστεί εν μέσω κρίσης κυρίως λόγω της ύφεσης και την πτώσης των αξιών στην αγορά ακινήτων. Οι πλούσιοι δηλαδή έγιναν πλουσιότεροι μέσα στην κρίση. Παράλληλα δίκαιο είναι διότι με αυτόν τον τρόπο ελαφρύνεται οικονομικά το τμήμα του πληθυσμού που διέρχεται δεινά την κρίση μεταφέροντας το βάρος σε τμήμα του πληθυσμού που έχει μικρότερη ανάγκη το απολεσθέν περιουσιακό στοιχείο.
Αναλογιζόμενοι τις ανάγκες και τα αδιέξοδα του τόπου εκτιμώ ότι μία τέτοια ρύθμιση θα ήταν καλοδεχούμενη από τους θιγόμενους.
* Ο Δημήτρης Πούλος είναι Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στη Διαχείρηση Υδάτινων Πόρων. Παράλληλα έχει αναπτύξει πρωτότυπη θεωρία για τη δημιουργία του ηλιακού στέμματος και τη διακύμανση του κλίματο.
