Οι μέρες περνούν, η νέα αριστερή διακυβέρνηση εμπεδώνεται, αλλά το οικονομικό πρόβλημα της χώρας παραμένει ενεργό και επιδεινούμενο.

Παρά την επιθετική ρητορική του υπουργού Οικονομικών και τις πολλές «κραυγές» των προπαγανδιστών που επαναλαμβάνουν τα συνθήματά του, το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα δεν βρίσκει εύκολες απαντήσεις, ούτε εύκολες λύσεις.
Αντιθέτως, η νέα κυβέρνηση που καλλιέργησε τόσες και τόσες προσδοκίες αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει προοπτική για τη χώρα και την οικονομία της χωρίς πλήρη ανάληψη της ευθύνης.
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι δηλωτικά της κρίσης που αντιμετωπίζουν οι υπεύθυνοι της οικονομίας.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι λαμβάνουν έκτακτα μέτρα και μετέρχονται πολιτικές έως χτες καταδικαστέες.
Και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου εξέδωσαν προκειμένου να συγκεντρώσουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις και την αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αναίρεσαν και τους εναπομείναντες λίγους πόρους των ασφαλιστικών ταμείων ετοιμάζονται να δεσμεύσουν.
Λέγεται δε ότι και τα λίγα χρήματα των νοσοκομείων θα κατευθυνθούν στο κοινό ταμείο της Τράπεζας Ελλάδος, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ετοιμότητά τους να λειτουργούν αξιοπρεπώς.
Έχει ενδιαφέρον μάλιστα το γεγονός ότι τις τελευταίες μέρες η «ηρωική» κυβέρνησή μας εμφανίζεται επισπεύδουσα και είναι αυτή που διακινεί πληροφορίες για επερχόμενη συμφωνία το ταχύτερο.
Κάτι που όμως δεν επιβεβαιώνεται από τους εταίρους και τους συνομιλητές μας στις Βρυξέλλες.
Οι τελευταίοι μιλούν γενικώς για κάποια πρόοδο, η οποία όμως δεν εγγυάται λύση στο άμεσο μέλλον, όπως αφήνει να εννοηθεί η Αθήνα.
Δεν χωρεί πλέον καμία αμφιβολία ότι το ελληνικό κράτος και συνολικά η οικονομία μας αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα ρευστότητας, τα οποία αν διατηρηθούν για άλλους δύο μήνες, μέχρι τα τέλη Ιουνίου, θα κλονίσουν τις οικονομικές λειτουργίες της χώρας και θα προκαλέσουν πιθανώς ανεπανόρθωτες ζημιές.
Αποδεικνύεται τώρα ότι οι υπεύθυνοι της οικονομικής πολιτικής έχουν αντιμετωπίσει με ελαφρότητα το πρόβλημα της χώρας. Δεν κατανόησαν τα βάρος της έλλειψης ρευστότητας, υποτίμησαν τη στάση των εταίρων και υπερτίμησαν βεβαίως τις δικές τους δυνατότητες.
Επί της ουσίας, απέτυχαν στις διαπραγματεύσεις, έχουν προκαλέσει σοβαρή βλάβη στο σώμα της ελληνικής οικονομίας και το χειρότερο επιμένουν, όταν είναι βέβαιο ότι δεν έχουν επιλογή πέρα από μια συμφωνία, η οποία όσο καθυστερούν θα γίνεται ολοένα και πιο επώδυνη για τη χώρα και τους πολίτες της.
Κακά τα ψέματα, τα λεφτά όντως τελειώνουν, όλοι οι εγχώριοι κουμπαράδες έχουν σπάσει, οι αυταπάτες για βοήθεια από τους Ρώσους, τους Κινέζους, τους Ιρανούς κάηκαν και οι αμερικανοί μάλλον εμπόδια θα βάζουν στο εξής στην ελληνική διεκδίκηση παρά οτιδήποτε άλλο.
Όσο κι αν θέλει κανείς να κλείσει τα μάτια οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες τελείωσαν.
Η κυβέρνηση δεν έχει λύση, ούτε σωτηρία εκτός Ευρώπης. Και αυτή πλέον, την ευρωπαϊκή λύση πρέπει να την κερδίσει με το σπαθί της, με πραγματικές μεταρρυθμίσεις, με σκληρή δουλειά, συνεκτικό πρόγραμμα και εγγυήσεις εφαρμογής.
Όλα τα άλλα είναι παραμύθια για εύπιστους οπαδούς, που όσο περνά ο καιρός ολοένα και θα λιγοστεύουν.
Η εμπιστοσύνη που κέρδισε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ξοδεύεται με ταχύτητα.
Για να ανακόψει αυτή την πορεία οφείλει να αναλάβει τάχιστα την ευθύνη που της αναλογεί έναντι της χώρας και των πολιτών της.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.