Θέμα αποφυλάκισης του Σάββα Ξηρού… Δεν υπάρχει περισσότερο ωμή και απροκάλυπτη επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας από αυτήν που επιχειρούν αυτές τις ημέρες τα ανώτερα στελέχη των ΗΠΑ λέγοντας ότι είναι απαράδεκτη η αποφυλάκιση ανθρώπων που κατηγορούνται για τρομοκρατικές πράξεις και έχουν δολοφονήσει αμερικανούς πολίτες.
Πράγματι είναι γεγονός ότι το κατηγορητήριο για τον Σάββα Ξηρό, ακόμα και 13 χρόνια μετά την προφυλάκισή του εκείνο τον Ιούνιο του 2002, όταν μεταφέρθηκε με σοβαρά τραύματα στον Ευαγγελισμό, είναι πολύ βαρύ. Μόνο που οι ανθρώπινες ζωές, όποιας υπηκοότητας, έχουν ακριβώς το ίδιο βάρος. Χαροκαμένη χήρα η κυρία Νορντίν, η οποία παρέστη και ως πολιτική αγωγή στη δίκη της 17Ν το 2003· τραγική και χαροκαμένη μάνα και η Σταυρούλα Αξαρλιάν, που το παιδί της δεν είχε καν δημόσια θέση, ήταν η πιο τραγική «παράπλευρη απώλεια» της δράσης της τρομοκρατικής οργάνωσης. Δεν υπάρχουν μόνο αμερικανοί νεκροί, υπάρχουν και έλληνες και βρετανός.
Ο Σάββας Ξηρός είναι επίσης το πλέον τραγικό πρόσωπο από τους θύτες αυτής της υπόθεσης. Ο ίδιος έχει ομολογήσει και δολοφονίες και έχει ξεδιπλώσει με συνεντεύξεις του τη δράση της οργάνωσης. Μόνο που σήμερα, 13 χρόνια μέσα στη φυλακή, είναι πράγματι σοβαρά άρρωστος. Έχει πάνω από 95% αναπηρία, ενώ αντίκειται και στις απόψεις των πλέον σκληρών περί τα σωφρονιστικά η κράτηση ενός τυφλού και ανάπηρου ανθρώπου, ο οποίος εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για οποιονδήποτε…
Συνάδελφος μου θύμιζε πάντως πως αν σκεφτεί κανείς ότι έχουν δοθεί άδειες ή έχουν αποφυλακιστεί κατηγορούμενοι που αποδεδειγμένα έχουν συμμετάσχει σε δολοφονίες ή σε εγκληματικές ενέργειες χωρίς κανένας να διαμαρτυρηθεί και πάντως έχουν πλέον ενταχθεί στην κοινωνία δημιουργώντας οικογένειες ή και συνεχίζοντας τη ζωή τους, τότε οι φωνές αυτές σήμερα φαντάζουν απιστευτα υποκριτικές.
Από την άλλη πλευρά, παγκοσμίως οι θεωρητικοί του σωφρονιστικού συστήματος επιμένουν ότι ο σωφρονισμός για όλα τα είδη του εγκλήματος επιτελείται ως τα 10 χρόνια συνεχούς κράτησης σε φυλακή. Στη συνέχεια, έλεγε ο αείμνηστος Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης, «ο άνθρωπος ιδρυματοποιείται, γίνεται ένα με το κελί του και επιχειρεί να επιβιώσει ακόμα και μέσα από μη νόμιμες πρακτικές».
Ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Νίκος Παρασκευόπουλος έχει ανθρώπινα και δικαιοπολιτικά δικαιωθεί για τις απόψεις του. Η χώρα γενικότερα εν μέσω αδυναμίας οικονομικής και ταμειακής δεν μπορεί να βάλλεται με αφορμή ένα καθαρά ανθρώπινο θέμα… Γιατί εδώ δεν σηκώνει να στεκόμαστε στη λεγόμενη θεωρία του πολιτικού κόστους· είναι κοντόφθαλμη και πολιτικά μικρόψυχη.
