Την ώρα που άπαντες ασχολούνται με το δεκάλεπτο κατά το οποίο συνομίλησε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα με τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, είναι ενδιαφέρον ότι ουδείς αναρωτιέται το πώς βρέθηκε ο Ελληνας υπουργός στο Λευκό Οίκο γι αυτή τη συνομιλία. Όμως αυτό το πώς, είναι πολλαπλά διδακτικό.
Στον Λευκό Οίκο πραγματοποιείται κάθε χρόνο μία επίσημη τελετή, παρουσία του Αμερικανού προέδρου, για να τιμηθεί η ελληνική εθνική επανάσταση της 25ης Μαρτίου 1821. Σε αυτή την τελετή προσκαλούνται στελέχη από την ομογένεια και παραβρίσκεται κι ένας εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης. Κι εδώ είναι το «κλειδί»: Πώς φτάσαμε στο να υπάρχει αυτή η τελετή; Γιατί να γίνεται κάθε χρόνο;
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις βρίσκονταν στο ναδίρ τους, ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος πρώην Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβος (ναι, αυτός που με περισσή αθλιότητα και επιπολαιότητα επιβλαβή για την Ελλάδα πολλοί τότε αποκαλούσαν «Σιάκωβο»), επιχειρούσε να κάνει κάτι για να κρατήσει στη ζωή τις σχέσεις Ουάσιγκτον – Αθηνών που χαροπάλευαν.
Σκέφτηκε λοιπόν να προτείνει στον τότε πρόεδρο Ρήγκαν, με τον οποίο τον συνέδεε στενή φιλία, την ιδέα η 25η Μαρτίου να τιμάται ως εθνική επέτειος όχι μόνον της Ελλάδας, αλλά και των ΗΠΑ, λόγω του ισχυρού εκεί ελληνισμού, αλλά, κυρίως, λόγω των πνευματικών και πολιτικών δεσμών της αμερικανικής συμπολιτείας με τα ελληνικά ιδανικά της δημοκρατίας.
Κάτι τέτοιο, δεν είχε ξανασυμβεί στις ΗΠΑ, να υπάρχει δηλαδή μια δεύτερη εθνική εορτή για μία ομάδα εθνικής καταγωγής από αυτές που συνθέτουν τον πληθυσμό της χώρας.
Όμως ο Ρήγκαν ενθουσιάστηκε με την ιδέα και καθιέρωσε την 25η Μαρτίου ως εθνική εορτή των Ηνωμένων Πολιτειών, κάτι που εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα. Αποτέλεσμα αυτής της απόφασης του Αμερικανού προέδρου είναι και η ετήσια τελετή στον Λευκό Οίκο.
Αυτά, τα οποία προδήλως ελάχιστοι σήμερα στην Ελλάδα γνωρίζουν ή θυμούνται, αξίζει να τα έχουμε στο νου μας.
Οχι τόσο ή μόνον για να αναγνωρίζουμε τη σημασία ενός μεγάλου ανδρός, του Αμερικής Ιακώβου, που τόσο άδικα και άκριτα η Ελλάδα αντιμετώπισε.
Αλλά κυρίως για να μαθαίνουμε, επιτέλους, κάποτε, από τα λάθη μας…
