Μόνιμη επωδός της κυβέρνησης Τσίπρα τους δυο μήνες που βρίσκεται στην εξουσία είναι το περίφημο «εμείς δεν πρόκειται να πάρουμε υφεσιακά μέτρα»- μια φράση που ακούγεται πολύ ευχάριστα στα αυτιά όλων των πολιτών που έχουν δεινοπαθήσει τα τελευταία χρόνια με τα σκληρά μέτρα λιτότητας του μνημονίου.
Ωστόσο αυτό που δεν φαίνεται να καταλαβαίνει η κυβέρνηση είναι ότι η αδυναμία της να πάρει αποφάσεις στην διαπραγμάτευση με τους δανειστές αποτελεί στην πραγματικότητα ένα σκληρό υφεσιακό μέτρο για τις επιχειρήσεις και την οικονομία.
Τι να κάνει η αγορά τις διακηρύξεις για τέλος στην ύφεση όταν στις 65 μέρες που είναι κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ οι τράπεζες έχουν στεγνώσει εντελώς – γύρω στα 30 δισεκατομμύρια ευρώ έχουν φύγει για σεντούκια ,θυρίδες ή λογαριασμούς εξωτερικού και κανένα τραπεζικό ίδρυμα δεν μπορεί να δανείσει ούτε σεντ τις επιχειρήσεις ακόμη και για τις τρέχουσες ανάγκες τους.
Υπάρχει πιο υφεσιακό μέτρο για την ελληνική οικονομία από την επιθετική αντιγερμανική ρητορική Τσίπρα ( Λαφαζάνη, Καμένου, Παρασκευόπουλου αλλά ακόμη και της Προέδρου της Βουλής Ζ. Κωσταντοπούλου ) που δημιουργεί διάχυτη ανησυχία για το μέλλον της χώρας στην Ευρώπη δίνοντας τροφή σε χιλιάδες δημοσιεύματα για GREXIT .
Η μήπως δεν είναι ουσιαστικά υφεσιακό μέτρο η αδυναμία της κυβέρνησης να προχωρήσει έστω ένα βήμα την διαπραγμάτευση με τους δανειστές σπαταλώντας τον εξαιρετικά πολύτιμο χρόνο της στο παιχνίδι των εντυπώσεων, της «δημιουργικής ασάφειας » και στις φρούδες ελπίδες της πολιτικής διαπραγμάτευσης ενώ η οικονομία της χώρας βυθίζεται ολοένα και πιο βαθιά.
Έτσι η Ελλάδα μετατρέπεται σε «χαμένη υπόθεση » στα μάτια των ξένων επενδυτών που έχουν στοιχειώδες ένστικτο επιβίωσης .Ενώ τα κερδοσκοπικά Funds όλου του κόσμου θάπρεπε να βρίσκονται στη χώρα και να αγοράζουν τώρα που οι ελληνικές μετοχές βρίσκονται στα τάρταρα με την προσδοκία να πουλήσουν όταν η χώρα απογειωθεί , εκείνα φεύγουν τρέχοντας : τα τελευταία 15 funds εγκατέλειψαν το ελληνικό χρηματιστήριο την προηγούμενη εβδομάδα. Η οικονομική κατάσταση χαρακτηρίζεται τοξική και οι επενδύσεις στην Ελλάδα ισοδυναμούν με τις επενδύσεις στην εμπόλεμη Ουκρανία.
Μ αυτά και μ αυτά Ιανουάριο και Φεβρουάριο 600 επιχειρήσεις έκλεισαν στην Αττική και 200 στη Θεσσαλονίκη , το 44% των επιχειρηματιών δηλώνει ότι δεν έχει αρκετά χρήματα να πληρώσει μισθούς ενώ -όπως είπε ο Στ. Θεοδωράκης στη Βουλή- τα λουκέτα το πρώτο εξάμηνο του 2015 εκτιμάται ότι θα φτάσουν τις 8.500 σε όλη την Ελλάδα!
Στη σημερινή συγκυρία θα ήταν 100 φορές προτιμότερο για κάθε κυβέρνηση να πάρει αμέσως κάποια υφεσιακά μέτρα με αντάλλαγμα την συμφωνία με τους δανειστές για να μπορέσει χρηματοδοτήσει τη χώρα και να επικεντρωθεί το γρηγορότερο δυνατό στην ανάπτυξη παρά να «σέρνεται» για μήνες στο τέλμα της ατελέσφορης διαπραγμάτευσης που απαξιώνει της ελληνική οικονομία .
Όμως για να ψηφισθεί μια συμφωνία με τους δανειστές από την κυβέρνηση της «πρώτης φοράς Αριστερά» φαίνεται να προτιμάται μια πολιτική χορογραφία σκληρής διαπραγμάτευσης ακόμη κι αν «σακατεύει» την οικονομία παρά μια σύντομη εξεύρεση λύσης που σώζει τις επιχειρήσεις αλλά όχι και τα προσχήματα ενός ευκαιριακού κυβερνητικού γάμου :η υπόνοια και μόνο ότι η νέα κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε ακολουθώντας την γραμμή Σαμαρά-Βενιζέλου είναι αρκετή να τα τινάξει όλα στον αέρα προκαλώντας ανταρσία στις κοινοβουλευτικές ομάδες ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.
Γι αυτό οι συμφωνίες τρενάρονται ως το παρά ένα και ο κ.Τσίπρας κάνει ασκήσεις διχόνοιας στη Βουλή προσπαθώντας να συσπειρώσει την αριστερή του αντιπολίτευση ενόψει των μέτρων που έρχονται. Και το ατύχημα παραμονεύει.
