Αν αναζητήσει κανείς τις αιτίες της μεγάλης καθυστέρησης στη λήψη αποφάσεων από την κυβέρνηση Τσίπρα, μπορεί να αντιληφθεί εύκολα ότι, εκτός από το ασφυκτικό πρέσινγκ που δέχθηκε από τους εταίρους για να συνεχίσει τα βήματα της κυβέρνησης Σαμαρά, το μεγαλύτερο πρόβλημά της ήταν και παραμένει η διαχείριση των αποφάσεων στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος.
Αυτό δείχνει αξεπέραστο στον βαθμό που δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί μια συγκροτημένη αντίληψη για το ποια μπορεί να είναι τελικά η «αριστερή» οικονομική πολιτική.
Προφανώς τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης δείχνουν ευαισθησία. Το ίδιο και η αύξηση του κατώτατου μισθού στα όρια αντοχής των επιχειρήσεων.
Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς για την κατάργηση των εκπτώσεων στον ΦΠΑ και των εξαιρέσεων από τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, προς όφελος δημοσίων υπαλλήλων.
Και ενώ θα περίμενε κανείς αυτά τα μέτρα να έχουν ήδη νομοθετηθεί, η κυβέρνηση πελαγοδρομεί καθώς και εδώ επικρατεί η δήθεν «αριστερή», πάντοτε συντεχνιακή λογική.
Αυτοί που αντέδρασαν πρώτοι στις αποφάσεις για τον ΦΠΑ είναι οι βουλευτές των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου –όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, όλων των κομμάτων –και αυτοί που θα ακολουθήσουν είναι οι συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ που θα θιγούν από το Ασφαλιστικό.
Σε όλους είναι κατανοητό ότι έτσι «προστατεύουν την πελατεία τους», όχι όπως ο Κατρούγκαλος, αλλά κάπως έτσι…
Γιατί, μη μου πείτε ότι η έκπτωση 30% σε όλους τους συντελεστές του ΦΠΑ σε Μύκονο και Σαντορίνη μπορεί να υποστηριχθεί ως αναπτυξιακό ή δίκαιο μέτρο.
Το ίδιο ισχύει και για την εμμονή στη διατήρηση διαφορετικών –χαμηλότερων –ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ από τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν σηκώσει ως σήμερα το μεγαλύτερο βάρος της κρίσης.
Ως τώρα η κυβέρνηση έδειξε αποφασιστικότητα και προχώρησε μόνο στη φορολόγηση εισαγομένων πρώτων υλών με συντελεστή 26%, για να συλλάβει όλους όσοι μέσω υπερτιμολογήσεων μετέφεραν κέρδη σε θυγατρικές τους ή offshore σε φορολογικούς παραδείσους. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό.
Τώρα ήρθε η ώρα να λάβει μέτρα, δίκαια μέτρα, που θα πονέσουν όλους όσοι τα χρόνια της κρίσης κρύβονταν πίσω από τις θυσίες των άλλων.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ