H καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ έστρωσε κόκκινο χαλί για τον κ.Τσίπρα στο Βερολίνο, τον υποδέχθηκε με τιμές και δόξες όπως αρμόζει στον ηγέτη μιας συμμάχου χώρας και μαζί του αφιέρωσε αρκετές ώρες προκειμένου να παρουσιάσει τις απόψεις και τις αντιλήψεις του για την αντιμετώπιση της μακρόχρονης ελληνικής κρίσης.

Κατά τα φαινόμενα, άκουσε αυτόν και τους συνεργάτες του, πιθανώς εξέφρασε αντιρρήσεις και επιφυλάξεις, σίγουρα υπενθύμισε τις εκπηγάζουσες υποχρεώσεις από προηγούμενες συμφωνίες της χώρας και μάλλον περιέγραψε και τη δική της εκδοχή, τη δική της λύση για την έξοδο από την κρίση.
Αλλά σε κάθε περίπτωση, ξεκαθάρισε και παρέπεμψε για αποφάσεις στο Eurogroup, όπου αξιολογούνται οι πολιτικές, τα μέτρα και εγκρίνονται τα προγράμματα βοήθειας και χρηματοδότησης.
Ο κ.Τσίπρας από την πλευρά του αφού απέδωσε την ευθύνη της κρίσης σε εμάς, ανέλαβε την υποχρέωση να προωθήσει όλες τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να σταθεροποιηθεί και να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία.
Εκτοτε, δεν έχουμε σημαντικά νέα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι μέρες περνούν αλλά η λίστα μεταρρυθμίσεων δεν έχει καταρτισθεί.
Αντιθέτως, η αγωνία περισσεύει καθώς τα ταμιακά αποθέματα του κράτους εξαντλούνται.

Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση ξύνει τον πάτο του βαρελιού. Δεσμεύει και τους εναπομείναντες πόρους δημοσίων οργανισμών, ασφαλιστικών Tαμείων, ακόμη και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προκειμένου να καθυστερήσει μια ορατή πια στάση πληρωμών.

Το δυστύχημα είναι ότι παρ’ ότι η χώρα βιώνει μια τόσο δύσκολη κατάσταση οι διαπραγματεύσεις δεν σημειώνουν τη δέουσα πρόοδο, όπως χαρακτηριστικά μεταδίδουν οι ευρωπαϊκές αρχές.
Επιπλέον,η πραγματική οικονομία μοιάζει ακινητοποιημένη, έχει ξεμείνει από δυνάμεις και δείχνει τάσεις επιστροφής στην ύφεση.
Στο πρώτο τρίμηνο του 2015 τείνει να διαμορφωθεί η αίσθηση αντιστροφής των τάσεων.
Εκεί που στο δεύτερο εξάμηνο του 2014 άρχισε να αχνοφαίνεται κάποιο φως, από τα τέλη Νοεμβρίου και εντεύθεν η οικονομική δραστηριότητα κινείται και πάλι καθοδικά.
Οι επιχειρήσεις βλέπουν τη ζήτηση να υποχωρεί, τα έσοδά τους να μειώνονται, τις καταθέσεις να διαρρέουν στο εξωτερικό και τους πολίτες συγκρατημένους και αμυντικούς.
Γενικώς η αβεβαιότητα έχει επανακάμψει για τα καλά στην ελληνική κοινωνία και αισθήματα φόβου τείνουν να επικρατήσουν και πάλι.
Αν διατηρηθεί η ατμόσφαιρα ανασφάλειας, οι επιχειρήσεις θα αντιδράσουν, θα θελήσουν να καλυφθούν έναντι κινδύνων, οι περικοπές θα επικρατήσουν και οι απολύσεις θα είναι σχεδόν αναπόφευκτες.
Αν δεν αντιδράσει εγκαίρως η κυβέρνηση, αν εντός των επόμενων ημερών δεν τα βρει με τους εταίρους και δεν άρει το παρόν χρηματοδοτικό αδιέξοδο, τότε θα πράγματα θα εξελιχθούν κατά ανεξέλεγκτο τρόπο.
Μια αλυσίδα κρίσης και καταστροφής θα αναπτυχθεί ταχέως, το κράτος θα αντιμετωπίσει ευθέως κίνδυνο εσωτερικής στάσης πληρωμών, η εμπιστοσύνη του λαού θα χαθεί και τότε όλα μπορούν να συμβούν.
Ο πρωθυπουργός οφείλει να γνωρίζει πως αν δεν υπάρξει χρηματοδοτική διέξοδος η χώρα θα αντιμετωπίσει κρίση χειρότερη της προηγούμενης. Και η ανθρωπιστική κρίση που θέλει να αντιμετωπίσει θα ωχριά μπροστά σε εκείνη που θα προκαλέσει τυχόν αδυναμία της κυβέρνησής του να βγει από το σημερινό αδιέξοδο.
Ο κ.Τσίπρας δεν έχει πια την πολυτέλεια του χρόνου. Τον ξόδεψε δυστυχώς σε αγώνες άγονους και πλέον κινείται στην κόψη του ξυραφιού.