«Τα τρένα που φύγαν» την άφησαν να κοιμάται μακαρίως. Δίπλα της, όμως, κάποιος ξαγρυπνούσε. Αν το τσαφ-τσουφ της μηχανής τη χαλάρωνε, εκείνον τον εκνεύριζε. Δεν του άρεσαν τα ταξίδια. Ούτε τα εικονικά, όπως αυτό που ζούσε από τότε που η καλή του κατέβασε στην ταμπλέτα της το «Sleep well», application που «με την αναπαραγωγή απαλών ήχων βοηθά να ξαναβρείς τον χαμένο ύπνο σου». Παρείχε πολλές επιλογές: «βροχή στο τροπικό δάσος», «κύματα στην παραλία», «ψιχάλες στη στέγη», «αεράκι στις λεύκες», «θόρυβοι της νύχτας», «νεράιδες (!) στο φεγγαρόφωτο». Από όλα τα ονειρικά εκείνη διάλεξε «το πέρασμα του τρένου» γιατί μεγάλωσε «Κοντά στις ράγες» (όπως η ηρωίδα στο μυθιστόρημα της Αλκης Ζέη) και πάντα νοσταλγούσε τον ήχο της αμαξοστοιχίας κάτω από το παράθυρό της. Ο σύζυγός της, έπειτα από αρκετές νύχτες αϋπνίας λόγω του πηγαινέλα των τρένων, εξανέστη: «Να παίρνεις αεροπλάνο!». Τέτοιο πρόγραμμα δεν υπήρχε. Του αντιπρότεινε μια σύνθεση (έτερη δυνατότητα του θαυματουργού application) από «ανοιξιάτικη αύρα», «παραδείσια πτηνά», με το τρένο να περνά στο βάθος, διακριτικά. Δεν του άρεσε. Δοκίμασε «φωτιά στα ξύλα» μετά «φλογέρας του βοσκού» και ενώ δεν πρόλαβε να προσθέσει το (απαραίτητο) τρένο, εκείνος έβαλε πάλι βέτο: «όχι τσάμικα». «Κάτι όμως πρέπει να γίνει για να κοιμηθώ!».
Συνέχισαν να πειραματίζονται με όλους τους εναλλακτικούς τρόπους χαλάρωσης που έχουν γίνει (ξανά) της μόδας. Οπως με τα αιθέρια έλαια. Ούτε εκεί τα βρήκαν, καθώς η μία ήθελε εσπεριδοειδή, ο άλλος γεράνι. (Παλαιότερα είχαν δοκιμάσει και φενγκ σούι, το εγκατέλειψαν όμως όταν έμαθαν πως αν ήθελαν σπίτι με θετική ενέργεια έπρεπε να κάνουν το σαλόνι κουζίνα, την κουζίνα κρεβατοκάμαρα και την κρεβατοκάμαρα θερμοκήπιο, δηλαδή να το ξαναχτίσουν.) Στράφηκαν στα ενεργειακά σαμπουάν που πρoτού τα χρησιμοποιήσεις, τα χαϊδεύεις και τους μιλάς. Μπέρδεψαν όμως τα μπουκάλια (έπρεπε να έχει ο καθένας αυστηρά το δικό του) με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί κομφούζιο στα ενεργειακά σύμπαντά τους. Κρέμασαν θιβετιανά καμπανάκια στο μπαλκόνι για να χτυπούν με τον αέρα και «να ταξιδεύουν την αρμονία των ήχων». Τους έστειλαν εξώδικο για διατάραξη της κοινής ησυχίας. Αναζήτησαν πιο αθόρυβες «θεραπείες». Μια αποτοξίνωση που βοηθάει τον οργανισμό να αποκαταστήσει την αρμονία –όμως τα smoothies αφροξυλιάς είχαν απαίσια γεύση. Ενα σιντριβάνι φενγκ σούι, που πλημμύρισε και κατέστρεψε το παρκέ. Γράφτηκαν στο διαδικτυακό σεμινάριο «Κλάψε, χτυπήσου, χαμογέλα, γέλα: εκτόνωση εντάσεων με πανάρχαιες ασιατικές μεθόδους».
Είναι όμως άτυχοι: ενώ περνούσαν με επιτυχία από το «χτυπήσου» στο «χαμογέλα» κάτι είπε ο Βαρουφάκης («θα φτύσουμε αίμα» κ.λπ.), κάτι ο Σόιμπλε, τους αγριοκοίταξε (από τηλεοράσεως) η Κωνσταντοπούλου, τους ήρθαν μαζεμένα τα κοινόχρηστα από το άδειο σπίτι στο Χαλάνδρι που προσπαθούν να νοικιάσουν εδώ και χρόνια, έκανε κρυφά τατουάζ η δεκαεξάχρονη κόρη τους… Πόσα να αντέξουν; Υποτροπίασαν. Και προσπαθούν τώρα να ξαναβρούν τον ύπνο τους πλαγιάζοντας σε μαξιλάρια γεμισμένα με αλάτι Ιμαλαΐων και κατεβάζοντας στις ταμπλέτες τους όλα τα εναλλακτικά applications (υπάρχουν εκατοντάδες) που υπόσχονται ηρεμία. Τελευταίο απόκτημά τους ένα «μαστουρωτικό» USB που το βάζεις στην υποδοχή του κομπιούτερ και απελευθερώνει αιθέρια έλαια. Ετσι, με παραδοσιακές μεθόδους αλλά και με τη βοήθεια της τεχνολογίας, ο αγώνας συνεχίζεται. Αγώνας αντοχών, εξαιρετικά σκληρός τα τελευταία χρόνια, στον οποίο ο καθένας κατεβαίνει με τα δικά του όπλα, από τα παραδοσιακά ως τα πιο σύγχρονα. Ποια είναι αποτελεσματικά και ποια όχι; Πόσο σοφές είναι οι συμβουλές της (κινέζας) γιαγιάς και πόσο εκείνες του App Store; Θα φανεί στο χειροκρότημα. Στο μεταξύ προτείνω τον συνδυασμό «ποτάμι που τρέχει», «πουλιά που μεταναστεύουν» και «ήχοι φάλαινας». Η πιο χαλαρωτική ακουστική εμπειρία των τελευταίων μηνών! Από δίπλα αιθέρια έλαια πεύκου. Εκτός αν έχετε αλλεργία στις κάμπιες.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 08 Μαρτίου 2015

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ