Είχε ενδιαφέρον που το πολύχρωμο έξυπνο μήνυμα που εμφανιζόταν στην ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ καθ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου αντικαταστάθηκε την επομένη των εκλογών με το ενθουσιώδες «Η Ελπίδα Ηρθε». Όμως η πραγματικότητα είναι άλλη.
Θα έλεγε κανείς ότι με τα όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν για τις εξαγγελίες των κ. Μπαλτά και Κουράκη κάτι θα άλλαζε. Θα γινόταν πιο ανοιχτό τι Υπουργείο; Θα λειτουργούσε πιο επαγγελματικά η εκπαιδευση στην Ελλάδα; Θα παρενέβαινε ο κ. Τσίπρας που εκτός από την εύλογα υπέρμετρη ενασχόληση με το οικονομικό μέλλον της χώρας φαίνεται να σπεύδει αμέσως να καθησυχάσει σύμβολα της Αριστεράς που τον αμφισβήτησαν αλλά καθόλου χρόνο δεν έχει να ασχοληθεί με τους Υπουργούς του που κάνουν ό,τι νάναι; Όμως όχι. Αντ΄αυτών για άλλη μια φορά γινόμαστε μάρτυρες της αδιαλλαξίας και την έλλειψης επαγγελματισμού τουλάχιστο, για να μη πω γνώσεων, του Υπουργείου Παιδείας που προβαίνει σε αχαρακτήριστες κινήσεις- αποφάσεις, των οποίων έπεται -κατα γενική πάγια τακτική της νέας κυβέρνησης- μια καθησυχατική επιβεβαίωση (βλ. «οι δυο τύποι σχολείων θα γίνουν σεβαστοί και δεν θα θιγούν” https://www.tovima.gr/society/article/?aid=680297).
Προσωπικά δε ξεγελάστηκα ούτε στιγμή . Η ηγεσία του Υπ. Παιδείας επιβεβαίωσε όλα τα λάθος σενάρια που ήταν δυνατόν να γράψει και έστρεψε επιδεικτικά την πλάτη στα θετικά.
Για όσους γνωρίζουν από εκπαίδευση αλλά και για εκείνους που εύλογα απόρησαν πώς είναι δυνατόν σε μια χώρα με πολλαπλά προβλήματα στην Παιδεία, η νεοδιορισθείσα ηγεσία κατά προτεραιότητα να «προβληματίζεται» με τα λίγα καλά σχολεία και τα «θέματα» που δημιουργούν και μάλιστα να επιδεικνύει πρωτοφανή ετοιμότητα και διάθεση να τα «αντιμετωπίσει» (ωσάν να ενοχλούσαν πολύ, ποιον ακριβώς ακόμα κανείς δεν ξέρει), τα κίνητρα του Υπουργείου είναι προφανή. Επίσης προφανείς είναι και οι προθέσεις του νέου Υπουργείου, αφού παρά τα όσα γράφτηκαν, λέχθηκαν, έγιναν, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας σε αντίθεση με τα όσα διακήρυττε- πάλι κατά πάγια τακτική της κυβέρνησης- περί διαβούλευσης κλπ, αδιάλλακτη και αλαζονική συνεχίζει το δρόμο που χάραξε από την πρώτη μέρα , ενδυόμενη ιδεολογήματα και αόριστες φιλοσοφίες και φιλόδοξες υποσχέσεις ενώ στα χέρια της , φαίνεται να μην το καταλαβαίνει, κρατά το μέλλον των παιδιών.
Οι κ. κ. του Υπουργείου αφού κατάφεραν μέσα σε ένα μήνα να μετατρέψουν σε πρόβλημα ένα απ τα λίγα καλά παραδείγματα της ελληνικής δημόσιας εκπαίδευσης, να εξαναγκάσουν σε παραίτηση τη Διοικούσα επιτροπή , να βάλουν τα παιδιά σε κουβέντες ενηλίκων, να απογοητεύσουν όσους έδωσαν χρόνο, μεράκι και όνειρο στην παιδεία που πίστεψαν πως θα φτιάξουν, να προκαλέσουν αγωνία σε οικογένειες (μια θα δώσουν εξετάσεις, μια δε θα δώσουν, μια θα γίνουν όλα Πειραματικά, μια θα μείνουν τρία Πρότυπα ), να επιδείξουν μέγιστη αδιαφορία στις πολυάριθμες αντιδράσεις, να δημιουργήσουν τόση φασαρία για κάτι που στο κάτω κάτω λειτουργεί σωστά ή προσπαθούσε να λειτουργήσει σωστά ( και μάλιστα αξιολογημένα σωστά).
Άρχισε ξηλώνοντας το καλό και όχι διορθώνοντας το λάθος. Σήμερα μάλιστα ως ετυμηγορία ο κ. Μπαλτάς ανακοίνωσε- το συνηθίζει- πως θα διαχωρίζονται τα Πρότυπα απ τα Πειραματικά (για ποιό λόγο; Με τι κριτήρια; Με ποια ερευνητική τεκμηρίωση;) και μάλλον (πότε θα ξέρει;) οι μαθητές θα εισάγονται στα Πρότυπα με εξετάσεις και στα πειραματικά με κλήρωση (γιατί;). Επίσης λέει “ οι θέσεις εκπαιδευτικών στα πειραματικά σχολεία που ήταν επί θητεία μετατρέπονται σε μόνιμες οργανικές θέσεις για να μην βρίσκονται σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας” και “οι εκπαιδευτικοί όταν τελειώνουν την θητεία τους στα Πειραματικά θα πηγαίνουν στην Περιφέρεια για να μεταφέρουν εκεί την εμπειρία τους” (ορίστε την “περιφέρεια” κύριε Μπαλτά και τα κίνητρα επίσης).
Αυτό είναι το μοντέλο του κυρίου Μπαλτά και της κυβέρνησης:
Μοιράζει μονιμότητα γιατί νομίζει ότι αυτό είναι το μόνο κίνητρο του εκπαιδευτικού. Γιατί δεν έχει καταλάβει πώς λειτουργούσαν πολλά –αν όχι όλα από τα ΠΠΣ. Γιατί ο ίδιος και εκείνοι που τον συμβουλεύουν δεν μπορουν να πιστέψουν ότι κάποιος μπορεί να πίστεψε σε ένα έργο και γι αυτό να το υπηρετεί όχι για να γίνει μόνιμος. Γιατί κάποιος μπορεί να μη θελει να γίνει μόνιμος αλλά να εξελίσσεται διαρκώς και να αλλάζει. Γιατί κάποιοι άνθρωποι έχουν άλλα κίνητρα. Γιατί τα ΠΠΣ και οι άνθρωποι που τα υπηρετούν σίγουρα έχουν.
Αλλα λέει και άλλα πράττει. Γιατί λέει πως “σέβεται και δεν διαταράσσει τη λειτουργία των ΠΠΣ και με τις (μονομερείς) πράξεις του, τους έχει ήδη διαταράξει τη διοίκηση, τον τρόπο λειτουργίας, τις παραμέτρους που ορίζουν το έργο τους.
Διδάσκει την τύχη και όχι τον στόχο και την προσπάθεια. Ας πάει στο Πειραματικό αυτός που κληρώθηκε γιατί έτσι το θέλησαν οι γονείς του και ας μην έχει το κίνητρο και ας μείνει στο χαμηλών προσδοκιών σχολείο του το παιδί που αγωνίζεται για κάτι καλύτερο. Κρίμα. Δεν έτυχε.
Φάσκει και αντιφάσκει. Με μειωμένο αριθμό Προτύπων που θα έχουν ως σύστημα εισαγωγής τις εξετάσεις δεν εντείνεται ο ανταγωνισμός, εναντίον του οποίου ο κ. Μπαλτάς διακήρυττε σε συναισθηματικούς τόνους;
Ακούει όσους του είπαν πως τα ΠΠΣ πρέπει να αλλάξουν (ποιοί είναι αυτοί; ποιά είναι τα κίνητρά τους; για ποιό λόγο) και όχι τις μελέτες, τη βιβλιογραφία, την έρευνα . ( Στον πρώτο μήνα διακυβέρνησης τα ΠΠΣ αποτέλεσαν μοναδικό μέλημα για το Υπ. Παιδείας )
Κύριοι του Υπουργείου Παιδείας. Λυπάμαι γιατί μπορώ να δω τι κάνετε και πόσο πίσω πάτε το ελλληνικό σχολείο. Το δείγμα γραφής σας είναι αρκετό. Λυπάμαι για τα παιδιά που για άλλη μια φορά θα αποτελέσουν το γήπεδο πάνω στο οποίο θα ασκηθείτε. Λυπάμαι που θα χρησιμοποιήσετε ό,τι καλό κάνετε στη συνέχεια ως αντιστάθμισμα στη συνείδηση του κόσμου για τα ογκοδέστατα λάθη σας. Λυπάμαι που αυτόν τον τόπο τον κυβερνά ο ερασιτεχνισμός, ο ρεβανσισμός και όχι ο επαγγελματισμός και η γνώση. Λυπάμαι που αυτή η στροφή έρχεται από εσάς που κάνατε την ελπίδα σύνθημά σας. Δεν είστε η ελπίδα. Ξεκάθαρα!
* Η Μαργαρίτα Μανσόλα είναι εκπαιδευτική ψυχολόγος CPsychol, M.A.(Psychology of Education) Dip. Ed (Μ.Α. in Applied Educational Leadership and Management candidate.
