Πώς διαβάζει κανείς τον Μαξ Βέμπερ (1864-1920) στις αρχές του 21ου αιώνα; Μέσω μιας «διανοητικής βιογραφίας» που προβάλλει την επικαιρότητα της σκέψης του, γράφει ο Ντάνκαν Κέλι, καθηγητής του Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, στο «Times Literary Supplement». Γράφοντας για το «Max Weber and «The Protestant Ethic»» (εκδ. Oxford University Press) του βρετανού ιστορικού Πίτερ Γκος, ο Κέλι κάνει λόγο για μια αναθεωρητική προσέγγιση η οποία θέτει στο επίκεντρο του έργου του κορυφαίου γερμανού κοινωνιολόγου τη συγγραφή των δοκιμίων του βιβλίου «Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού» το 1904. Η χρονική σύμπτωση της δημοσίευσης ενός κειμένου θεμελιώδους για το σύνολο του μετέπειτα στοχασμού του με εκείνη ενός άλλου μεθοδολογικού δοκιμίου για τη σημασία των ιδεότυπων ορίζει για τον Γκος το annus mirabilis του Βέμπερ, ερμηνευτικό locus του πνευματικού του εγχειρήματος.
Ο Γκος, ωστόσο, επιφυλάσσει ιδιαίτερη έμφαση στον «πολιτικό» Μαξ Βέμπερ. Ιδρυτής κόμματος και υποψήφιος βουλευτής προς το τέλος της ζωής του, πολιτικός αναλυτής υψηλών προδιαγραφών σε όλη τη διάρκειά της, αντιδιαστέλλει την ικανότητά του να αποκωδικοποιεί την επικαιρότητα με την πεποίθηση ότι η πολιτική ως επιδιαιτήτρια των τεκταινομένων στην κοινωνία βρίσκεται σε πορεία παρακμής. Απορρίπτοντας το πολιτικό θέατρο της δημόσιας σκηνής, και σε συμφωνία προς τις παρατηρήσεις του για τη «χαρισματική» ηγεσία, ο Βέμπερ θεωρούσε τις εθνικιστικές εξάρσεις (των οποίων δεν υπήρξε ο ίδιος αμέτοχος σε κάποια στιγμή του δημόσιου βίου του) ή τον αγώνα για την εξουσία χάριν της εξουσίας εντελώς άγονες μορφές πολιτικής: οι υπεύθυνοι ηγέτες όφειλαν να ασκούν εκλεπτυσμένες τεχνικές στο ελεγχόμενο διπλωματικό περιβάλλον των παρασκηνίων. Ταυτισμένα με τον φόβο του για την τύχη της ανθρώπινης προσωπικότητας σε έναν απόλυτα εκμηχανισμένο κόσμο ορθολογισμού και γραφειοκρατίας, τα παραπάνω επιχειρήματα συνδέονταν τόσο στην «Προτεσταντική ηθική» όσο και σε υστερότερα γραπτά με την ανησυχία για την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Είναι αυτή ακριβώς η διάστασή του που κάνει τον Κέλι να επισημαίνει ότι για τον σημερινό κόσμο «ο Μαξ Βέμπερ μοιάζει με έναν πολύ πιο βαθυστόχαστο καθοδηγητή από όσο θέλαμε να πιστεύουμε».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ