Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, το ελληνικό δημόσιο αναμένει εισροές 11 δις ως εκκρεμή ποσά από το 2014, και άλλα 9 δις που είναι η χρηματοδότηση του 2015. Όλα αυτά, 20 δις δηλαδή (!) εφόσον συμφωνήσουμε να κλείσουμε το πρόγραμμα. Υπενθυμίζω ότι το σύνολο των υποχρεώσεών μας είναι περίπου 25 δις για το 2015.

Για να καταλάβει κανείς το τι ευκαιρία ανοίγεται για την χώρα μετά το 2015, αρκεί να πω ότι οι υποχρεώσεις μας για το 2016 είναι μόλις 6.2 δις, δηλαδή περίπου 3.5% του ΑΕΠ. Τα δύο μεγάλα ποσά από τα 25 δις που οφείλουμε φέτος αφορούν το ΔΝΤ (8.4) και την ΕΚΤ (5.2).
Είναι, λοιπόν, εντελώς παράλογο να μην συζητήσουμε με τους δύο αυτούς θεσμούς οι οποίοι θα μπορούσαν με ελάχιστο σχετικά κόστος να μας «διευκολύνουν» εφέτος. Η ΕΚΤ ετοιμάζεται άλλωστε να αγοράσει κρατικά ομόλογα, ενώ το ΔΝΤ έχει ήδη προβλέψει μέσα στο παρόν πρόγραμμα την δανειοδότηση μας, κάτι το οποίο στην ουσία σημαίνει μετακύλιση του οφειλομένου ποσού από φέτος στα επόμενα χρόνια. Βλέπω εδώ μια ευκαιρία σοβαρής ανάσας για τη χώρα αρκεί να φερθούμε λογικά και να βρούμε έναν τρόπο να συζητήσουμε με τους ευρωπαίους και τους πιστωτές.
Θα μου πείτε μιλάνε για υπογραφές και προαπαιτούμενα. Ωραία. Μπορούμε όμως να βρούμε λύσεις. Αντί να ζητάνε περικοπές στο συνταξιοδοτικό να συμφωνήσουμε να γίνει η ετήσια αναλογιστική μελέτη, να δούμε τις αντοχές του συστήματος και μετά να αποφασίσουμε. Γιατί στο σύστημα υπάρχουν και τρομερές αδικίες και μέσα από τη διόρθωσή τους να μη χρειαστεί να πονέσει η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου.
Τέτοιες λύσεις υπάρχουν και θα υπάρχουν αρκεί κάποιοι να μην παριστάνουν τα «κουτσαβάκια» γιατί το 30% και το 33% στις εκλογές στις συνθήκες που ζούμε γίνεται αμέσως 3% και 4% στις επόμενες. Γιατί οι ευθύνες είναι ιστορικές και στις 26 του μηνός δεν έχουμε εκλογές αλλά αρχίζει η προσπάθεια για την ανόρθωση της χώρας. Την επόμενη ημέρα δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι αλλά η χώρα που βρίσκεται μελανιασμένη στο πάτωμα πάλι, τραυματισμένη από την πόλωση, την βαναυσότητα, την κακεντρέχεια και, αλίμονο, ακόμη και το μίσος.
Το Ποτάμι είναι εδώ για να φέρει τις πολιτικές δυνάμεις στο τραπέζι για να αποφασίσουν άμεσα έχοντας υπόψιν όμως όλα τα παραπάνω, και τις ευκαιρίες και τους κινδύνους, για να δει τους ευρωπαίους ως συμμάχους κι όχι ως δεξιούς αντιπάλους και τοκογλύφους.
Κάνω έκκληση στην πρώτη δύναμη των εκλογών να μην σκεφθεί ούτε λεπτό αλαζονικά. Γιατί αυτή τη φορά δεν έχουμε την πολυτέλεια να κρατάμε μια βόμβα στα χέρια μας που μπορεί να γκρεμίσει τους πάντες και τα πάντα. Αυτή τη φορά θα σκάσει στα χέρια μας μόνο.
*Η Κατερίνα Μάρκου είναι υποψήφια Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης με το Ποτάμι