Δεν είναι ακόμη σαφές σε ποιό βαθμό έχουμε διδαχθεί από τα παθήματά μας να αντιδρούμε λιγότερο ανυπόμονα και συναισθηματικά και περισσότερο με ψύχραιμη λογική και με προοπτική. Τα συνθήματα όμως των κομμάτων που έχουν μελετήσει τις συμπεριφορές των ψηφοφόρων εμπεριέχουν σημαντικό μέρος της αλήθειας.

Στην αρχή τα δύο κυριώτερα κόμματα προσπάθησαν (όπως συνηθίζεται) να μετατρέψουν την προεκλογική καμπάνια σε ποδοσφαιρικό derby. Δεν φαίνεται να τους «βγήκε» αυτή τη φορά γιατί ο κόσμος είναι πιό ενήμερος και δύσπιστος και έτσι αλλάζουν τακτική: κάνουν κάποιες πιό συγκεκριμένες προγραμματικές δηλώσεις. Αυτό είναι ασφαλώς μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, διότι παρέχει μια πλατφόρμα με βάση την οποία θα κριθούν όσοι θα πάρουν την εξουσία.

Παραμένει όμως αόριστο το ΠΩΣ και με ποιά οικονομικά μέσα θα εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους, με ποιές θυσίες, με ποιά επιτελεία και ποιοί ακριβώς θα επωμισθούν τα όποια βάρη. Αλλά όσο πλησιάζουμε στις εκλογές η πόλωση εντείνεται και το σκηνικό του derby επανέρχεται! Δεν φαίνεται να άλλαξε ιδιαίτερα η νοοτροπία…

Δεν είναι λίγα αυτά που υπόσχονται τα κόμματα. Σημαντικό μέρος του πληθυσμού, όσοι καταλαβαίνουν, δεν πείθονται και έχουν πρόβλημα ποιούς να ψηφίσουν. Μέγα μέρος όμως των ψηφοφόρων εξακολουθεί να αρέσκεται στο παραμύθι, υπογραμμίζοντας έτσι το επίπεδό του: Οι απολυμένοι ονειρεύονται επαναπρόσληψη και οι αδιόριστοι διορισμό στο Δημόσιο. Οι πρώην προνομιούχοι εύχονται επιστροφή των προνομίων τους και οι συνταξιούχοι προσδοκούν μείωση των περικοπών στις συντάξεις τους. Κάποιοι ιδεολόγοι αναμένουν την πολυπόθητη ευκαιρία να πραγματώσουν το «ιδανικό» πολιτικό τους μοντέλο.

Οι «κόκκινοι» δανειολήπτες διεκδικούν την παραγραφή των δανείων τους, ακόμη και άν αυτά αφορούν πολυτελή διαμερίσματα των 300 τετραγωνικών και άνω. Επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα εκλιπαρούν να τους εξοφλήσει το Δημόσιο τις πολύ καθυστερημένες οφειλές του. Κάποιοι λαθρομετανάστες περιμένουν να νομιμοποιηθούν. Οι υποψήφιοι ονειρεύονται μια θέση στη Βουλή και οι παρακοιμώμενοί τους σε κάποιον κρατικό οργανισμό. Οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες προσδοκούν νέες προνομιακές συμβάσεις.

Οι εκ συστήματος φοροφυγάδες εύχονται να μην επανέλθουν οι φοροαπαλλαγές και δοθούν έτσι κίνητρα στον πληθυσμό να ζητά αποδείξεις. Ο κάθε φορολογούμενος προσδοκά την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ ή τη μετακύλισή του στους «έχοντες και κατέχοντες» (δηλαδή σε όσους έχουν κάτι παραπάνω από μένα(!) – διότι οι μεγαλοκαρχαρίες δεν πρόκειται να θιγούν). Όποιος «δηλώνει» μικρό εισόδημα διεκδικεί την πλήρη φορολογική απαλλαγή του (να πληρώνουν οι άλλοι για μένα!) και όλοι εύχονται τη μείωση των φορολογικών συντελεστών. Τέλος, πολλοί εκτιμούν ότι οι ξένοι θα μας μειώσουν το χρέος! Ο καθένας με το ονειράκι του που πρέπει να πραγματωθεί χωρίς προσπάθεια «εδώ και τώρα»! Δυστυχώς, η Δημόσια Εκπαίδευση δεν διαπλάθει έλλογους πολίτες…

Ασφαλώς, όλα αυτά δεν είναι ταυτοχρόνως πραγματοποιήσιμα. Χρήματα δεν υπάρχουν. Άν όμως το κυρίως ζητούμενο είναι να προχωρήσει η χώρα μπροστά, χρειάζονται φιλοπατρία, σοβαρότητα, ομοψυχία, συνεργασία, στόχοι, πρόγραμμα, σταθερότητα, καλύτερο και μικρότερο κράτος, δικαιότεροι και απλούστεροι νόμοι, αξιοκρατία, σκληρή δουλειά και πολύς χρόνος.

Γιατί δεν θα μας σώσουν οι ξένοι παρά μόνον οι δικές μας συστηματικές προσπάθειες. Δεν θα μας σώσει η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους παρά μόνον οι παραγωγικές επενδύσεις. Αυτά όμως παραλείπονται στους λόγους των υποψηφίων. Άς απαιτήσουμε να μας τα πούν. Άς απαιτήσουμε να συνεργαστούν για το καλό του τόπου. Άς απαιτήσουμε δικαιοσύνη, διαφάνεια και συνέπεια. Άς τους προειδοποιήσουμε ότι θα κριθούν αξιοκρατικά με βάση το αποτέλεσμα.

Άν καμμία παράταξη δεν μας εμπνέει εμπιστοσύνη, τότε ας ψηφίσουμε με ψυχραιμία και λογική το κατά τη γνώμη μας «μη χείρον» με τους σχετικά πιό έμπειρους και σοβαρούς και με πνεύμα εθνικής ανασυγκρότησης και προοπτικής. Όχι με πνεύμα λαϊκισμού και αντίδρασης – πουθενά δεν οδηγεί αυτό. Mας εκτονώνει μεν στιγμιαία αλλά μας οδηγεί να ψηφίσουμε τον αντίπαλο όσων αντιπαθούμε, που μπορεί όμως να είναι ακόμα πιό ακατάλληλος.

Οι περιστάσεις είναι κρίσιμες, η οικονομική μας θέση ιδιαίτερα δεινή, η Ευρώπη έχει τα δικά της προβλήματα, το κλίμα στην Ε.Ε. είναι γενικά εναντίον μας, οι αντοχές του πληθυσμού στα όριά τους και τυχόν περαιτέρω πειραματισμοί και λάθη σ΄ αυτή την κρίσιμη φάση θα έχουν πολύ υψηλό κόστος για εμάς και κυρίως για τα παιδιά μας.

Τέλος, όσοι μπορούμε, ας διερευνήσουμε τα βιογραφικά των υποψηφίων της εκλογικής μας περιφέρειας ώστε να «σταυρώνουμε» ανθρώπους με περιεχόμενο και όχι τον κάθε «επώνυμο» της τηλεόρασης επειδή τα λοιπά ονόματα της λίστας δεν μας είναι αναγνωρίσιμα.