Η Λεπέν, ο Ολάντ και τα πολιτικά ωφέλη από μια ανθρωποσφαγή

Μέσα στον τρόμο της περασμένης εβδομάδας, ο Φρανσουά Ολάντ θεωρήθηκε ότι διατήρησε την ψυχραιμία του, έδρασε αποφασιστικά και διατύπωσε την καταδίκη, την αψήφιση του κινδύνου και την έκκληση για ενότητα που θα περίμενε κανείς από έναν γάλλο πρόεδρο. Τις ημέρες που ακολούθησαν τις τρομοκρατικές επιθέσεις, ο Ολάντ, που θεωρείτο από το εκλογικό σώμα ως αδύναμος και μη αποφασιστικός, ενισχύθηκε πολιτικά. Καθώς συγκέντρωσε γύρω του δεκάδες παγκόσμιους ηγέτες στην πορεία της Κυριακής για την ελευθερία, την αλληλεγγύη και την ανεκτικότητα, φάνηκε προς στιγμή να ορθώνει το ανάστημά του. Αλλά κανείς δεν περιμένει αυτή η διάθεση αλληλεγγύης να διαρκέσει πολύ. Πράγματι, οι επιθέσεις έχουν ήδη οξύνει τη σύγκρουσή του με την ακροδεξιά ηγέτη Μαρίν Λεπέν.

Ο Ολάντ παραμένει ο λιγότερο δημοφιλής γάλλος πρόεδρος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό ενισχύεται από την ασθενική οικονομία, την υψηλή ανεργία και μία υποβόσκουσα ατμόσφαιρα ανησυχίας, ακόμη και φόβου, μεταξύ των Μουσουλμάνων και των Εβραίων για τις συνέπειες του εγχώριου ισλαμικού ριζοσπαστισμού. Τι επόμενες εβδομάδες ο ίδιος και η κυβέρνησή του θα έρθουν αντιμέτωποι με επίπονα ερωτήματα για τα κενά στην αντιτρομοκρατία και την ασφάλεια και για το εάν η σφαγή της προηγούμενης εβδομάδας θα μπορούσε να είχε αποτραπεί. Αν ο Ολάντ ενισχύθηκε κάπως από αυτά τα τραγικά γεγονότα, το ίδιο συνέβη και για τη Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπο, που έχει καταστήσει τον κίνδυνο του ριζοσπαστικού Ισλάμ στο επίκεντρο της πολιτικής της.

Ακόμη και πριν τις επιθέσεις, το είδος του εθνικιστικού γαλλικού λαϊκισμού που αντιπροσώπευε την είχαν κάνει πιθανή υποψήφια για να διαδεχθεί τον Ολάντ το 2017. Η εγχώρια τρομοκρατία, με τις διασυνδέσεις της με την αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος, θα χρησιμοποιηθεί και από άλλα ακροδεξιά, εθνικιστικά και αντι – μεταναστευτικά κινήματα στην Ευρώπη. Για αυτό τον λόγο τόσοι πολλοί ευρωπαίοι ηγέτες από τα κυβερνητικά κόμματα της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς, όπως η Άνγκελα Μέρκελ της Γερμανίας, ο Ντέιβιντ Κάμερον της Βρετανίας και ο Μαριάνο Ραχόι της Ισπανίας, μετέβησαν στη Γαλλία για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους προς τον Ολάντ.

Η Λεπέν δεν προσκλήθηκε στην πορεία της Κυριακής, ωστόσο πολλοί εκτιμούν ότι επρόκειτο για ένα πολιτικό λάθος του Ολάντ. Η ίδια, η δημοτικότητα της οποίας αγγίζει το 30%, διαμαρτυρήθηκε έντονα. «Οι μάσκες έπεσαν» είπε. «Η εθνική ενότητα είναι ένας αξιοθρήνητος πολιτικός ελιγμός». Και προσέθεσε ότι οι ψηφοφόροι της θα αντιμετωπίσουν αυτό τον αποκλεισμό ως φόρος τιμής στη δύναμή τους. «Θα έχουν την ευκαιρία αν το επιθυμούν να εκφράσουν τη γνώμη τους στις κάλπες» δήλωσε.