Αν υπάρχει ένας πολιτικός που δεν θα πρέπει να ξεχάσουµε από την παρούσα σύνθεση της Βουλής είναι εκείνος που πριν από λίγες ημέρες κατέβηκε στην πλατεία Συντάγματος, ξεκίνησε απεργία πείνας με αδιευκρίνιστα αιτήματα, κοιμήθηκε δίπλα σε πονεμένους πρόσφυγες από τη Συρία και στα κρυφά χλαπάκιαζε κρουασάν. Αρχετυπικός εκπρόσωπος του έθνους: απεργός πείνας με κρουασάν.
Η πιο κρίσιμη πληροφορία για τον επαναστάτη του κρουασάν είναι ότι ψηφίστηκε από 27.666 άτομα. Δηλαδή, ναι, τον διάλεξε το κόμμα, ναι, είχε τον τρόπο του ως γιατρός, αλλά είχε και τον λαό του. Το αυτό ισχύει για όλες τις γραφικές περσόνες που συνεδριάζουν στο Τσιρκοβούλιο. Αναδείχτηκαν με απολύτως δημοκρατικές διαδικασίες ως πρόσωπα ικανά να νομοθετήσουν, να διοικήσουν, να πάρουν μεγάλες αποφάσεις.
Οι αφηγήσεις με τις απόπειρες δωροδοκίας προκειμένου να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ίσως είναι αληθείς, ίσως αποτελούν ένα μικρό θεατρικό δράμα, ίσως είναι στημένο από την ανάποδη, για την αποσταθεροποίηση. Να μην κρίνουμε τον ηθοποιό πολιτευτή ο οποίος βρέθηκε στο επίκεντρο της αφήγησης. Να πούμε μόνο ότι οι όποιες απόψεις του βρίσκουν σύμφωνους πολλούς Ελληνες. Οταν λέει «σίγουρα μας ψεκάζουν», και αναφέρεται στις γραμμές που αφήνουν τα αεροπλάνα, έχει ακροατήριο. Το 30% των Ελλήνων είναι πεπεισμένο ότι στρατιωτικά αεροπλάνα ψεκάζουν τον πλανήτη με χημικά προκειμένου να αλλάξει το κλίμα.
Η µπαρουφολογία ως στοιχείο της πολιτικής ζωής είναι κάτι αποδεκτό από τον μέσο ψηφοφόρο. Καθένας μπορεί να πει ό,τι θέλει και να προσκομίσει ανάλογα φαιδρά αποδεικτικά. Κάλλιστα θα μπορούσε να κυκλοφορήσει σοβαρότατο βίντεο στο οποίο κάποιος παρατρεχάμενος θα μετέφερε στον Αλέξη την εξής προσφορά: «Μου είπε ο Αντώνης ότι σε θέλει, σου έχει έρωτα, θα ψηφίσει το σύμφωνο συμβίωσης για σένα μόνο, θέλει εσένα για άνδρα του».
Και επειδή θα το έχει πει κάποιος παρατρεχάμενος, θα δρομολογηθούν τα διαζύγια των αρχηγών.
Οι Ψεκασμένοι δεν είναι μόνοι τους, δεν είναι παράταιροι.
Η νοοτροπία τους διαχέεται και αυξάνεται. Βουλευτές νιώθουν άνετα να κατηγορούν άλλους βουλευτές ότι πιθανότατα χρηματίστηκαν από άγνωστο πρόσωπο προκειμένου να ψηφίσουν τον υποψήφιο πρόεδρο. Σαν να λένε ότι ο άγνωστος τραπεζίτης έβαλε δεσμίδες με χαρτονομίσματα στο καλαθάκι της Κοκκινοσκουφίτσας και εκείνη άρχισε να τις μοιράζει στους λιμασμένους. Ποιος είναι ο απώτερος στόχος; Να μείνει στη θέση της η κυβέρνηση.
Δηλαδή κάποιος διαθέτει περί τα 75 εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να κερδίσει λίγους μήνες. Δίνει το ποσό ρισκάροντας ότι παρά την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα προκηρυχθούν εθνικές εκλογές.
Επί της ουσίας. Κανένα από τα φαιδρά πρόσωπα της πολιτικής ζωής δεν εξελέγη πραξικοπηματικά. Αποφασίζουν για το μέλλον της χώρας επειδή συγκέντρωσαν σταυρούς προτίμησης. Αυτό να το θυμόμαστε κάθε φορά που στήνεται ένα επικίνδυνο θέαμα, αυτό να το θυμόμαστε κάθε φορά που κάποιος βουλευτής παρεκτρέπεται, γελοιοποιείται, κάθε φορά που πηγαίνει στην Ολομέλεια μεθυσμένος, κάθε φορά που κατηγορεί τους άλλους για οτιδήποτε.
Το όλο θέμα για το ποιόν των βουλευτών θυμίζει μια άλλη συζήτηση, που γίνεται μετά τις εκλογές. Μετρούν ορισμένοι πόσα παιδιά βουλευτών πολιτεύτηκαν και εν τέλει κάθησαν στο στασίδι της Βουλής με γονική παροχή. Πρόκειται για ένα 20% κατά μέσο όρο. Οι ψηφοφόροι θεωρούν καθήκον τους να ψηφίζουν τα παιδιά των βουλευτών και βρίσκουν χίλια δυο επιχειρήματα για να τεκμηριώσουν την επιλογή. Βρίσκουν ακόμη χίλια δυο επιχειρήματα κάθε φορά που βάζουν σταυρό σε αθλητές, σε διασημότητες της κοσμικής ζωής και γενικώς σε πρόσωπα που δεν γνωρίζουν τι εστί νομοσχέδιο, δεν έχουν δει ποτέ προϋπολογισμό και είναι ζήτημα αν θα μπορούσαν να γίνουν άξιοι διαχειριστές μιας πολυκατοικίας.
Καμία ένσταση λοιπόν. Οι βουλευτές εκπροσωπούν τους Ελληνες, και αν οι βουλευτές είναι άθλιοι, εκλέγονται από εξίσου άθλιους πολίτες.
*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
