Δύο είναι τα κρίσιμα ζητήματα, που θα κρίνουν μετά τις εκλογές, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμά τους, την ίδια τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης, τη μακροημέρευση και την επιτυχία της.
Πρώτον η υιοθέτηση μιας οικονομικής πολιτικής, στο σημερινό ασφυκτικό εσωτερικό και διεθνές πλαίσιο, που θα συνδυάζει τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη με την αποτελεσματικότητα και θα εγγυάται ταυτόχρονα την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη.
Δεύτερον η συγκρότηση μιας κυβέρνησης και η στελέχωση στις καίριες θέσεις του κρατικού μηχανισμού με κριτήρια όχι κομματικά αλλά αμιγώς αξιοκρατικά.
Και για τα δύο αυτά ζητήματα, παρά τους χρονικούς περιορισμούς, κάθε κόμμα θα πρέπει να συγκροτήσει επιτελεία εμπειρογνωμόνων και να παρουσιάσει τις θέσεις του. Και για τα δύο αυτά ζητήματα τα κόμματα πρέπει πριν τις εκλογές να διαβουλευθούν με αρμόδιους θεσμικούς κοινωνικούς φορείς και μεταξύ τους.
Όποιο κόμμα επιλέξει την αδράνεια, την ασάφεια, τη δημαγωγία ή την περιχαράκωση, θα είναι άξιο της μοίρας του, της προεκλογικής και της μετεκλογικής.
Η χώρα έχει ανάγκη να πορευθεί με μια Εθνική Ελλάδας στη διακυβέρνησή της.
Το σύστημα που θ’ αγωνιστεί έχει τη σημασία του και θα είναι επιτυχημένο, αν συνδυάζει την τόλμη με την αυτογνωσία κι έχει και τον κατάλληλο σχεδιασμό. Μα το όποιο σύστημα «παίκτες» θα κληθούν να το εφαρμόσουν. Αν δεν είναι άξιοι και δεν έχουν ομαδικό πνεύμα, έχουμε εξασφαλίσει την ήττα από τα αποδυτήρια.
Προς το παρόν ο λόγος ανήκει στον εκλέκτορα-λαό και στους υποψηφίους.
