Η οικονομική κρίση, προκαλεί και πολιτική. Σχεδόν πάντα συμβαίνει και το αντίστροφο.

Η οικονομική κρίση χτυπά κυρίως τα μεσαία και τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα. Συρρικνώνονται και περιθωριοποιούνται περισσότερο τα τμήματα εκείνα της κοινωνίας, που στηρίζουν την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Οι πολιτικές συμπεριφορές μετακινούνται δεξιότερα και αριστερότερα. Η οικονομία, η κοινωνία και η πολιτική μπαίνουν σε έναν καθοδικό φαύλο κύκλο. Αυτό ζούμε από το 2009 μέχρι σήμερα.

Οι εξελίξεις είναι πιο βίαιες στη χώρα μας, γιατί δεν έχουμε παράδοση σταθερής θεσμικής λειτουργίας, σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Κυριαρχεί το προσωπικό-οικογενειακό, τοπικό και συντεχνιακό κριτήριο στης επιλογές μας. Το γενικό συμφέρον είναι λιγότερο δημοφιλές, γι’ αυτό και το κράτος δικαίου ποτέ δεν ευδοκίμησε.

Το ΠΑΣΟΚ, ο κύριος εκφραστής του πολιτικού κέντρου, δέχθηκε τρία θανάσιμα χτυπήματα:

α) Ανέλαβε μόνο του, αφού υπήρχε καθολική άρνηση από τα άλλα κόμματα, τη διαχείριση της κρίσης, για να μην πάει η χώρα σε άτακτη χρεοκοπία και στην απόλυτη ισοπέδωση.

β) Συρρικνώθηκαν τα μεσαία στρώματα, φτωχοποιήθηκε μεγάλο μέρος των εργαζομένων και η νέα γενιά βρέθηκε μπροστά σε καθολικά αδιέξοδα.

γ) Το οικονομικό και Μιντιακό κατεστημένο, που κέρδισαν περισσότερα από κάθε άλλο κοινωνικό στρώμα, τις τελευταίες δεκαετίες, με όχι ορθές πρακτικές πολλές φορές, για την δική του επιβίωση και ενίσχυση, έριξε όλο το βάρος της πολεμικής του στο ΠΑΣΟΚ.

Σε αυτά τα τρία χτυπήματα δυστυχώς, πρέπει να προσθέσω και την μοναδική ανωριμότητα που έδειξε ένα μεγάλο μέρος των στελεχών του, πέραν αυτών που ενσωματώθηκαν σε άλλα κόμματα που διόγκωσε η κρίση, για να συνεχίσουν την προσωπική πολιτική τους καριέρα.

Οι εξελίξεις των τελευταίων χρόνων κατέδειξαν, ότι οι ηγεσίες, πρώην και νυν, διαβάζουν λάθος τα γεγονότα. Πιστεύουν, πως ρίχνοντας η μία τις ευθύνες για την συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ στην άλλη, θα κερδίσουν μέρος της χαμένης αξιοπιστίας τους.

Η συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ και του πολιτικού κέντρο γενικότερα, μπορεί να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε αντικειμενικές εξελίξεις, η διάσπασή του όμως θα είναι κυρίως δική τους ευθύνη. Η σκιά της θα βαρύνει τη χώρα και θα αμαυρώσει τη μεγάλη προσφορά του χώρου στη δημιουργία της καλύτερης περιόδου της χώρας, τη Μεταπολίτευση. Θα δημιουργήσει ακόμα πιο αρνητική αφετηρία, στην προσπάθεια των πολιτών να αποφύγουν τα χειρότερα, που η άγονη και διχαστική πόλωση τους επιφυλάσσει.

Πιστεύω, πως υπάρχει ακόμη χρόνος να αποφευχθεί η διάσπαση. Τόσο εγώ, όσο και άλλα στελέχη, έχουμε καταθέσει εγκαίρως συγκεκριμένες προτάσεις για την πολιτική και οργανωτική ανασύνταξη του χώρου, την δημοκρατική και συμμετοχική του λειτουργία. Ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κόμμα της Μεταρρυθμιστικής Σοσιαλδημοκρατίας, με ανανέωση σε πρόσωπα και ιδέες, Οι ηγετικοί παράγοντες δεν δικαιούνται να κωφεύουν.