Είναι γεγονός ότι η κεντροαριστερά, πέρα από τις δεδομένες και αναμφισβήτητες πολιτικές αμαρτίες της, πλήρωσε και πληρώνει ακόμα, πολύ περισσότερο από ότι ίσως της αναλογεί τις ευθύνες της για την κρίση. Είναι επίσης γεγονός ότι πληρώνει και τις αμαρτίες μιας σπαρασσόμενης ηγετικής ομάδας, που αδυνατεί να προτάξει το συμφέρον της παράταξης και αναλίσκεται σε ένα άγονο και διαλυτικό πόλεμο προσωπικής επιβίωσης.
Τελευταίο κρούσμα στον εσωτερικό αυτό πόλεμο προσωπικής επιβολής, η προσπάθεια του κ.Παπανδρέου να προχωρήσει όπως φαίνεται στη δημιουργία ενός ακόμα κόμματος ή να διεκδικήσει την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ. Στην ομιλία του στην Κοζάνη ήταν κάτι παραπάνω από σαφής για τις προθέσεις του: » Όλοι όσοι μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση. Κινηματικά στη Βάση.

Με αυτοργάνωση.Να αυτοργανωθούμε ,να δικτυωθούμε, να μην περιμένουμε τη λύση από αυτόχθονες ή έξωθεν σωτήρες.» Μετά από κυοφορία αρκετών μηνών με δηλώσεις,διαρροές και διαχωρισμό της θέσης του από τη σημερινή ηγεσία του κόμματος του, τελικά φαίνεται ότι ο κύβος ερρίφθη…

Δικαίωμα του φυσικά ,να διεκδικήσει και πάλι την ψήφο των πολιτών, οι οποίοι θα κρίνουν τελικά και τις επιλογές του. Όμως ο κ.Παπανδρέου πριν κατακεραυνώσει τους πάντες είχε την υποχρέωση απέναντι στους πολίτες που του εμπιστεύθηκαν τη διακυβέρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις δικές του σοβαρότατες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση.

Όταν αμέριμνος και ανυποψίαστος αδυνατούσε να αντιληφθεί την κατάσταση της χώρας και της οικονομίας και προσπαθούσε με σπασμωδικές κινήσεις να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα που ερχόταν. Για να φτάσουμε στο περιβόητο δημοψήφισμα και το ραντεβού στις Κάννες, με την ταπεινωτική για τον ίδιο και τη χώρα αντίδραση των ευρωπαίων.

Δεν είναι άμοιρος ευθυνών λοιπόν, όπως θέλει να πιστεύει ο ίδιος.Ούτε μπορεί να μεταθέτει μονίμως τις ευθύνες στους επιγόνους για την αποσύνθεση του πάλαι ποτέ πανίσχυρου ΠΑΣΟΚ. Συνέβαλε τα μέγιστα με τις επιλογές και την τακτική του στην αποσάθρωση του.

Δυστυχώς για τον κ.Παπανδρέου οι ηγέτες δεν κρίνονται από το όνομα τους,απο τις προθέσεις ή τις υποσχέσεις τους. Κρίνονται από την πολιτική τους και από το πως αντιλαμβάνονται και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.Ο κ.Παπανδρέου κουβαλάει ένα ιστορικό πράγματι όνομα που σφράγισε-με τα θετικά και αρνητικά του – τη μεταπολιτευτική μας ιστορία. Αλλά δεν αρκεί για να συνεχίζει να διεκδικεί και την κληρονομιά μιας ολόκληρης παράταξης.

ΤΟ ΒΗΜΑ