Μια μέρα πριν από την πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας οι πολιτικές συνθήκες οξύνονται στο μέγιστο βαθμό, διαμορφώνοντας περιβάλλον ταχείας αποσταθεροποίησης.
Τη Δευτέρα η ένταση περίσσευε, το πολιτικό σκηνικό έμοιαζε με σκηνικό πολέμου και οι δηλώσεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος αντί να δράσουν πυροσβεστικά έβαλαν κυριολεκτικά φωτιά στα τόπια.
Η αναφορά του σε προβλήματα ρευστότητας θορύβησαν τους πάντες και οι διευκρινιστικές δηλώσεις που ακολούθησαν ουδένα έπεισαν, αντιθέτως τα ερωτήματα πύκνωσαν.
Τώρα πλέον όλοι ρωτούν αγωνιωδώς τι θα γίνει, πως μπορούν να προστατευθούν, τι είναι καλύτερο να πράξουν;
Πολλοί υπέθεταν ότι είμαστε ασφαλισμένοι, ότι η δίμηνη παράταση του μνημονίου εξασφάλιζε τη διατήρηση της κανονικότητας και της ομαλής συνέχειας στην οικονομία.
Ορισμένοι υπολόγιζαν ότι πριν την ολοκλήρωση των ψηφοφοριών για τον Πρόεδρο δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Άλλοι εκτιμούσαν ότι τα όποια προβλήματα θα εμφανισθούν μετά τις 29 Δεκεμβρίου και μόνο στην περίπτωση που προκηρύσσονταν εκλογές.
Οι αναφορές του κ. Στουρνάρα προσγείωσαν τους πάντες.
Η αλήθεια είναι; ότι η θέση του κ. Στουρνάρα δεν επιτρέπει ακροβασίες, ούτε ισορροπίες.
Θεσμικά έχει υποχρέωση να ενημερώσει και να προειδοποιήσει τους πάντες.
Όπως βεβαίως και έχει την υποχρέωση να φροντίζει για την ευστάθεια του συστήματος, του τραπεζικού ιδιαιτέρως.
Αν όντως διαπιστώνει ότι η ρευστότητα περιορίζεται εξαιτίας της ανόδου των επιτοκίων και οι όποιες δυνατότητες – η ελληνική οικονομία είναι εδώ και καιρό εκτός αγορών πέραν του διαλείμματος της περασμένης άνοιξης – χρηματοδότησης της οικονομίας μας περιορίζονται με ταχύτητα μεγάλη, είναι υποχρεωμένος να προειδοποιήσει τους βουλευτές και τις πολιτικές δυνάμεις.
Και αν επίσης διαπιστώσει ανεπιθύμητες εκδηλώσεις από την πλευρά των αποταμιευτών, οφείλει πάλι να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου και να λάβει μέτρα προστασίας και κάλυψης της οικονομίας.
Η προηγούμενη εμπειρία του 2012, ωστόσο, παραπέμπει μάλλον σε λιγότερα λόγια και περισσότερα έργα.
Με το κλίμα που τείνει να επικρατήσει πάντως μέγας είναι ο κίνδυνος οι τρεις ψηφοφορίες για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας να διεξαχθούν σε συνθήκες μεγάλης αναστάτωσης και ανησυχίας.
Αν μάλιστα οι τρεις ψηφοφορίες αποδειχθούν άκαρπες η προεκλογική περίοδος που θα ακολουθήσει δεν θα έχει προηγούμενο.
Με την πολιτική ένταση στο κόκκινο και την ανησυχία στα ύψη, τι μπορεί να αναμένει κανείς από τους ανήμπορους και ανίσχυρους πολίτες;
Ορισμένοι ευλόγως ανησυχούν μήπως η προεκλογική περίοδος αποδειχθεί απολύτως διαβρωτική της οικονομίας και του κλίματος εμπιστοσύνης.
Στην περίπτωση αυτή το πιθανότερο είναι να φθάσουμε στις κάλπες με την οικονομία κλαταρισμένη.
Με ότι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα και τους πολίτες της…