Το παζάρι με την τρόικα, οι κόντρες της κυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας , οι 100 δόσεις της εφορίας είναι τα θέματα γύρω από τα οποία περιστρέφεται η ατζέντα των τελευταίων ημερών κι ως συνήθως ζητήματα ιδιαίτερα μεγάλης σημασίας περνούν ξώφαλτσα από την επικαιρότητα – στα ψιλά.


Την Παρασκευή οι χώρες μέλη της ΕΕ κατέληξαν –επιτέλους- σε μία «ιστορική» συμφωνία για την μείωση κατά 30 % της χρήσης πλαστικής σακούλας στην Ευρώπη .Οι σακούλες που χρησιμοποιούμε όλοι μας για τα καθημερινά ψώνια συχνά καταλήγουν στη θάλασσα και γίνονται θανάσιμες παγίδες : κάθε χρόνο περίπου ενάμιση εκατομμύριο ζώα πεθαίνουν επειδή καταπίνουν ή πνίγονται από πλαστικές σακούλες.

Η φωτογραφία ενός νεκρού Άλμπατρος στο στομάχι του οποίου είχαν βρεθεί σακούλες, καπάκια από μπουκάλια ακόμη και πλαστικοί αναπτήρες είχε κάνει πριν από μερικά χρόνια το γύρο του κόσμου ,ενώ πλέον είναι γνωστό ότι στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού επιπλέει μία «πλαστική ήπειρος » πάχους κάποιων μέτρων και έκτασης 5,5 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων ,δηλαδή 40 φορές την έκταση της Ελλάδας!


Την ίδια μέρα σε ημερίδα που διοργανώθηκε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή με θέμα της κλιματική αλλαγή ειδικοί επιστήμονες από την Ελλάδα και το εξωτερικό παρουσίασαν τα συμπεράσματα ερευνών σύμφωνα με τα οποία έως το 2050 η θερμοκρασία της Ελλάδας θα ανέβει γύρω στον 1,5 βαθμό Κελσίου ,με μείωση της μέσης υγρασίας , υποχώρηση της νεφοκάλυψης και αύξηση της επικίνδυνης ηλιακής ακτινοβολίας. Μεταξύ 2070 και 2100 η μέση θερμοκρασία στη χώρα μας μπορεί να αυξηθεί έως και 4 βαθμούς Κελσίου!

Δηλαδή σιγά- σιγά η Ελλάδα- αλλά και γενικότερα η Νότιος Ευρώπη- θα μετατρέπεται σε τροπική ζώνη και θα παρουσιάζει ολοένα πιο συχνά ακραία κλιματικά φαινόμενα , έντονη ξηρασία ,μεγάλες φωτιές στα δάση αλλά και τροπικές καταιγίδες κλπ. Έτσι πλημμύρες σαν αυτές που βλέπουμε τον τελευταίο καιρό στην περιοχή μας ( στους 35 έφτασαν προχτές οι νεκροί από ποτάμια που ξεχείλισαν στο Μαρόκο) θα είναι συχνότερες ενώ οι καύσωνες σαν αυτόν που έζησε η Ευρώπη το 2003 και στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους δεν θα είναι σπάνια φαινόμενα, όπως είπε ο καθηγητής Χρ. Ζερεφός που μίλησε στη ημερίδα του Μουσείου Γουλανδρή.

Θα πείτε – τώρα για τα μέτρα αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής που θα συντελεστεί σε 2-3 γενιές θα ασχολούμαστε ή για τα σκουπίδια του Ειρηνικού όταν δεν έχουμε να πληρώσουμε τους φόρους μας και δεν μπορούμε να βρούμε δουλειά; Όμως το αύριο είναι κιόλας εδώ και οι αποφάσεις που θα πάρουμε σήμερα θα έχουν και σημαντικά οικονομικά οφέλη για όλους μας.

Κλασικό παράδειγμα τα σκουπίδια της Αττικής .Λόγω άφθονου λαϊκισμού ένθεν κακείθεν του πολιτικού φάσματος υπήρξαν καθυστερήσεις δεκαετιών ώσπου να καταλήξει το ελληνικό κράτος στους χώρους διαχείρισης και στους τρόπους επεξεργασίας των εκατοντάδων χιλιάδων τόνων απορριμμάτων του Λεκανοπεδίου .

Στο μεσοδιάστημα το κράτος έχασε δισεκατομμύρια ευρώ από την ανακύκλωση των σκουπιδιών αλλά και από τα πρόστιμα που αναγκάστηκε να πληρώσει στην ΕΕ για τις παράνομες χωματερές ενώ από την αλόγιστη διαχείριση των απορριμμάτων μας επικίνδυνα τοξικά κατάλοιπα έχουν φτάσει έως τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής .

Σύντομα μάλιστα ,με τις υγείες και της κυρίας Δούρου-,και με την ανικανότητά μας να συμφωνήσουμε στο αυτονόητο θα πνιγούμε και πάλι στο σκουπίδι και θα χάσουμε και τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν δοθεί για χώρους διαχείρισης απορριμμάτων.

Συμπέρασμα: εάν εμείς δεν δώσουμε την ελάχιστη φροντίδα που απαιτείται σήμερα για να σβήσει μια μικρή τοπική φωτιά , οι επόμενες γενιές θα χρειαστούν τεράστια προσπάθεια για να αναχαιτίσουν την πύρινη λαίλαπα που θα καίει ανεξέλεγκτα το πυκνό δάσος.