Προφανώς το να ζητάει η τρόικα αλλαγή του νόμου των 100 δόσεων που έχει ήδη ψηφισθεί από τη Βουλή είναι υπερβολικό και εξευτελιστικό.
Το να επιμένει, μάλιστα, ότι η Ελλάδα -η πρώτη σε δημοσιονομικές επιδόσεις χώρα στην ΕΕ – θα πρέπει να εξασφαλίσει 3 δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον του προϋπολογιζόμενου 3 %του ΑΕΠ πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2015 είναι παράλογο .
Είναι σαφές ότι οι τρελές αξιώσεις που προβάλλει η τρόικα στο παραπέντε της εκπνοής του μνημονίου και ενώ η Αθήνα «καίγεται» για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης έως το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου έχουν μοναδικό σκοπό να πιέσουν την ελληνική πλευρά να μεταβάλει άποψη σε κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις που ζητούν όλα αυτά τα χρόνια οι δανειστές και η κυβέρνηση τις απορρίπτει.
Κάποιες ,μάλιστα, από τις κατά καιρούς αξιώσεις των δανειστών θάπρεπε να έχουν γίνει αποδεκτές από την ελληνική πλευρά διότι μόνο παράλογες δεν ειναι.
Παράδειγμα πρώτον: η εξίσωση του μισθού των – από δω και πέρα -νεοπροσλαμβανόμενων στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Μια τέτοια αλλαγή δεν θίγει τους υπάρχοντες δημοσίους υπαλλήλους , θα μείωνε τις δαπάνες του δημοσίου και αποτελεί μια στοιχειώδη χειρονομία ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων του δημοσίου τομέα με αυτούς του ιδιωτικού οι οποίοι ήσαν οι μεγάλοι χαμένοι των μνημονίων – από το 2010 σχεδόν 1,5 εκατομμύριο έχασαν τη δουλειά τους . Άλλωστε με ποια λογική ένας δημόσιος υπάλληλος θα πρέπει να έχει υψηλότερο μισθό εισόδου στην αγορά εργασίας από έναν -ιδίων προσόντων- ιδιωτικό υπάλληλο ;
Παράδειγμα δεύτερον:η υλοποίηση του ενιαίου μισθολογίου στο δημόσιο. Κανείς δεν ζητεί απόλυτη ισότητα μεταξύ υπαλλήλων ιδίων προσόντων που μπορεί να κάνουν όμως πολύ διαφορετικές δουλειές . Ωστόσο δεν μπορεί ένας οδηγός του υπουργείου Οικονομικών να έχει διπλάσιο μισθό από τον πτυχιούχο υπάλληλο του υπουργείου Γεωργίας!
Παράδειγμα τρίτον: η αύξηση του ΦΠΑ σε κάποια νησιά του Αιγαίου . Γιατί η Σαντορίνη , η Πάρος και η Μύκονος να έχουν μικρότερο ΦΠΑ από το Διδυμότειχο, την Αλεξανδρούπολη ή τα χωριά της Πίνδου; Ορισμένες ευνοϊκές ρυθμίσεις που έγιναν στο παρελθόν για να ενισχύσουν τους κατοίκους κάποιων περιοχών ως προς το κόστος μεταφοράς προϊόντων θα πρέπει να επικαιροποιηθούν. Δεν μπορούν να ισχύουν ακόμη εκπτώσεις για περιοχές έχουν γίνει πλέον -λόγω τουρισμού – χρυσοφόρες για τους κατοίκους τους.
Είναι αλήθεια , ότι παραμονές ενδεχόμενων εκλογών – λόγω της αδυναμίας συμφωνίας των κομμάτων στο πρόσωπο του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας – είναι πολιτικά δύσκολο για τους κυβερνητικούς εταίρους να προχωρήσουν σε επώδυνες μεταρρυθμίσεις ,ιδιαίτερα μάλιστα όταν απέναντί τους έχουν μία αντιπολίτευση που ποντάρει στον λαϊκισμό , τις ανεύθυνες υποσχέσεις και στο «λεφτά υπάρχουν».
Μια μετωπική της κυβέρνησης ,όμως, με την τρόικα για εσωτερική κατανάλωση ενδεχομένως να είχε κάποια πολιτικά οφέλη για τον κυβερνητικό συνασπισμό ακόμη και να έβγαζε Πρόεδρο Δημοκρατίας – ποιος βουλευτής θα είχε δικαιολογία να ρίξει μία κυβέρνηση η οποία έρχεται σε σύγκρουση με τους μεγάλους της ΕΕ για το καλό της χώρας;
Ωστόσο μία τέτοια σύγκρουση θα απομόνωνε την Ελλάδα και θα εξάλειφε κάθε πιθανότητα συμφωνίας για την απομείωση του ελληνικού χρέους .Μακροπρόθεσμα κανείς δεν μπορεί βγει κερδισμένος εάν οι εταίροι στην ΕΕ τον θεωρούν καιροσκόπο και οι αγορές επικίνδυνο.
