Ωραία. Ύστερα από 24 τρίμηνα ύφεσης ,πράγματι, η οικονομία έβγαλε το κεφάλι της από το νερό: το τελευταίο τρίμηνο του 14 -αυτό που διανύουμε- η οικονομία πήρε ανάσα και τρέχει με ανάπτυξη 1,7 %. Μάλιστα εάν η αρχική αυτή ανοδική πορεία συνεχισθεί, στο τέλος του 2015 η χώρα θα έχει ανάπτυξη 2,9 %.


Μάλιστα. Τι σημαίνει αυτό στην πραγματική οικονομία; Ο φίλος μου ο Ντίνος που έχει μία βραβευμένη εξαγωγική επιχείρηση υψηλής τεχνολογίας με καμιά 60αριά μηχανικούς θα μπορέσει επιτέλους να πάρει δάνειο για να πληρώσει τις πρώτες του ύλες ή θα συνεχίσει να παρακαλάει τις τράπεζες αν και έχει συμβόλαια εκατομμυρίων ευρώ για να υλοποιήσει; Θα καταφέρει να πάρει τα χρήματα που του χρωστάει το κράτος από το αναπτυξιακό πρόγραμμα που ολοκλήρωσε με δικά του λεφτά χωρίς να πληρωθεί ακόμη το μερίδιο – δυο περίπου εκατομμυρίων ευρώ- που του είχαν εγκριθεί μέσω του ΕΣΠΑ ; Τα σχεδόν 500.000 ευρώ που του χρωστάει το υπουργείο Οικονομικών από επιστροφή ΦΠΑ θα τα δει ποτέ να εκταμιεύονται ;

Καλά τα στατιστικά στοιχεία για την ανάπτυξη, αλλά οι ελληνικές εταιρείες λιμοκτονούν περιμένοντας να αυξηθεί κάποτε η ρευστότητα στη χώρα.

Οι εκπρόσωποι των τεσσάρων συστημικών τραπεζών υποσχέθηκαν ότι μετά την ολοκλήρωση των στρες τεστ θα ρίξουν 8 δισ. ευρώ στην αγορά. Η κυβέρνηση θα πρέπει να διασφαλίσει, τα λόγια να γίνουν πράξη. Διότι, εξαιρετικός ο τουρισμός – αλλά αν δεν στηρίξουμε τις εγχώριες βιομηχανίες κι αν δεν προσελκύσουμε κι άλλες – από το εσωτερικό ή το εξωτερικό – για να παράγουν στην Ελλάδα σε λίγο θα εισάγουμε ακόμη και οδοντογλυφίδες!

Ως γνωστόν, ακόμη και στον τομέα τροφίμων όπου η χώρα μας είναι κορυφαία στον κόσμο η εγχώρια παραγωγή δεν επαρκεί. Η Ελλάδα έχει παγίως αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο -εισάγει δηλαδή περισσότερα προϊόντα διατροφής απ όσα εξάγει! Λεμόνια από την Αργεντινή, φακές από το Πακιστάν, ρεβίθια από το Μεξικό και την Τουρκία, φασόλια από τις ΗΠΑ , πατάτες από την Αίγυπτο, ντομάτες από το Βέλγιο, φέτα από την Βουλγαρία . Και να μην αναφερθούμε σε κρέατα και πουλερικά που οι εισαγωγές ξεπερνούν κάθε χρόνο το 1 δισ ευρώ!

Αυτά τα ζητήματα που θα πρέπει επιτέλους να τα αντιμετωπίσει το υπουργείο Γεωργίας και το υπουργείο Ανάπτυξης. Τι κίνητρα δίνονται για ανέργους πολίτες που ζουν άπραγοι και φτωχοί στις πόλεις να γυρίσουν στην επαρχία και να καταπιαστούν με μία οργανωμένη παραγωγή γεωργικών προϊόντων;

Tι κίνητρα δίνονται για να ενθαρρυνθούν νέες επενδύσεις από το εξωτερικό -όταν η φορολογία επιχειρήσεων είναι διπλάσια από τους γείτονές μας και η γραφειοκρατία εξακολουθεί να γονατίζει τους έλληνες επιχειρηματίες που ξέρουν τα «κόλπα»- πόσο μάλλον τους ξένους;

Με λίγα λόγια ,όπως επισημαίνουν οι σοβαροί οικονομολόγοι της χώρας: το κύριο πρόβλημα της οικονομίας για το οποίο η πολιτεία εξακολουθεί να τηρεί σιγή ιχθύος -πόσο μάλλον να πάρει πρωτοβουλίες – είναι το αναχρονιστικό παραγωγικό μοντέλο της Ελλάδας.

Στις ΗΠΑ ο Ομπάμα έριξε δισεκατομμύρια δολάρια στην αγορά για να ενισχύσει την ενεργό ζήτηση και να βγει η οικονομία από την ύφεση ,για τον απλούστατο λόγο ότι η χώρα παράγει τα πάντα: από αυτοκίνητα και αεροπλάνα, έως πετρέλαιο, αγροτικά προϊόντα και όπλα.


Στην Ελλάδα, εάν με κάποιο μαγικό τρόπο άνοιγαν και πάλι οι «κάνουλες» των τραπεζών , τα χρήματα θα έφευγαν στο εξωτερικό σε εισαγόμενα καταναλωτικά προϊόντα -όπως ακριβώς γινόταν την εποχή της αστακομακαρονάδας – αφού η Ελλάδα δεν παράγει σχεδόν τίποτα. Κι όσοι παράγουν είναι υπό διωγμό από το κράτος.