Στήνουμε αφτί και ακούμε αυτά που λέγονται στους πολιτικούς καφενέδες και στους καναπέδες της διαπλοκής. Θέμα: ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή, για να ακριβολογούμε, η επόμενη, γένους θηλυκού. Με μεγάλη μαεστρία προλειαίνεται το έδαφος για την επέλαση της πρώτης γυναίκας που θα λάβει το ύπατο αξίωμα. Η συνάντηση της Γιάννας Αγγελοπούλου με τον Αλέξη Τσίπρα (στη Βουλή και όχι σε εστιατόριο) παραπέμπει σε στρατηγική με πολλές ενδιαφέρουσες παραμέτρους.
Ας δούμε, λοιπόν, τις δυνατότητες της Αγγελοπούλου να διοχετεύσει μια πληροφορία στα εγχώρια και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Τι θα γινόταν άραγε εάν αποφάσιζε να δημιουργήσει θέμα γύρω από την πιθανότητα να γίνει πρίμα μπαλαρίνα στα Μπαλσόι; Μέσα σε λίγες ώρες θα έγραφαν όλοι «Ανέβηκε στις πουέντ η Γιάννα» και θα την αποθέωναν ως «ελληνίδα Πλισέτσκαγια». Ναι, είχε δική της εφημερίδα, δικό της ραδιόφωνο, είχε πολυάνθρωπο επιτελείο δημοσιογράφων στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά τούτο δεν εξηγεί τα πάντα. Η Αγγελοπούλου δεν είχε απλώς υπαλλήλους και υφισταμένους: κάποιοι την κοιτούν θαμπωμένοι.
Η αντισυστημική Γιάννα ουδέποτε απέκρυψε τα κριτήρια με τα οποία επιλέγει κόμμα. Στα νιάτα της πολιτεύτηκε με τη Νέα Δημοκρατία και όπως έχει γράψει στο βιβλίο της, «την επιλογή μου αυτή τη διευκόλυνε το γεγονός ότι η ΝΔ έδειχνε να πλησιάζει πάλι στην εξουσία». Εφόσον πλησιάζει άλλος στην εξουσία, η Γιάννα κάνει το παιχνίδι της. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η επιλογή φανταστικού αντιπάλου. Τις τελευταίες ημέρες ακούγεται και το όνομα της Μαριάννας Βαρδινογιάννη. Τούτο εξυπηρετεί την προώθηση ενός τύπου υποψηφίου. Με την πλύση εγκεφάλου δημιουργείται η εντύπωση ότι υπάρχει εύρος επιλογής (Γιάννα ή Μαριάννα;).
Η Γιάννα Αγγελοπούλου έχει αφήσει να διαφανεί το ενδιαφέρον της από καιρό. Με τον γνωστό τρόπο, τον αφηρημένο αλλά εύγλωττο: «Οποτε μου ζητήθηκε, έχω προσέλθει. Βάζω όμως έναν όρο: Θέλω να έχω απόλυτη ευθύνη της θέσης που μου δίνεται. Απόλυτη ευθύνη». Εάν και εφόσον η Αγγελοπούλου και ο Τσίπρας έχουν συζητήσει την προοπτική, τότε το θέμα θεωρείται λήξαν. Το πρόσχημα της πρώτης επίσημης συνάντησης των δύο είναι ότι εκείνη ζήτησε να τον ενημερώσει για το συνέδριο που διοργανώνει στην Αθήνα, τον Ιούνιο του 2015, το Ιδρυμα Κλίντον. Εάν και εφόσον υπάρχει ένα κλείσιμο ματιού από τον Αλέξη Τσίπρα, θα χρησιμοποιηθεί η μέθοδος με την οποία κερδήθηκαν οι Αγώνες.
Η μέθοδος των Αγώνων είναι τόσο περίπλοκη όσο και απλή. Για κάθε εμπλεκόμενο, υπάρχει προσωπική εμπλοκή. Η Αγγελοπούλου δεν άφησε κανέναν να ξεφύγει από την προσωπική επιρροή της. Κάθε Αθάνατος ήταν ένας ξεχωριστός, μοναδικός Αθάνατος. Με τον ίδιο τρόπο κάθε βουλευτής είναι ένας ξεχωριστός βουλευτής, ένας άνθρωπος με ιδιαιτερότητες χαρακτήρα, με ιδεολογία, με προσωπική ιστορία, ένας άνθρωπος με τις δικές του ανάγκες. Ουδείς δεδομένος σε αυτόν τον προσωπικό αγώνα, δηλαδή μη νομίσει κανείς ότι η Γιάννα θα επιτρέψει στον Αλέξη να ετοιμάσει τη στρατηγική της –εάν και εφόσον έχει γίνει κάποια συζήτηση.
Στη σκοτεινή πλευρά: αν η Αγγελοπούλου καρπώνεται την επιτυχία της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων, αποποιείται των ευθυνών της για τα κόστη που ξεπέρασαν τον προγραμματισμό και τις τσαπατσουλιές. Προκειμένου να μην εμπλακεί το όνομά της, προχωρά η ίδια σε κριτική. Αλλοι φταίνε για τα λάθη στα έργα, όχι η ίδια. Οσον αφορά την προσωπική της διαδρομή, δεν αφήνει περιθώρια να την ειρωνευτούν. Στο βιβλίο της περιγράφει με τον πιο σπαρταριστό τρόπο πώς παρακάλεσε τους πάντες προκειμένου να εξασφαλίσει μια πρόσκληση από την οικογένεια του συζύγου της, ομολογεί ότι όποτε χρειάστηκε έπεσε στα πατώματα, ότι χρησιμοποίησε την κολακεία και άλλα ταπεινωτικά για την ίδια. Αναφέρεται και στο πείσμα της και το πείσμα μιας τέτοιας γυναίκας δεν πρέπει να το θεωρούμε αμελητέο παράγοντα στην πολιτική σκηνή.
*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ