Λογικά υπάρχουν λύσεις για το Ευρώ που προκύπτουν μέσα από την ίδια την ισχύ του.
Με καθαρά οικονομικά κριτήρια διανέμει το ευρώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα χωρίς βέβαια να λαμβάνει υπόψη της ούτε τον πληθυσμό αλλά και ούτε τα κοινωνικά χαρακτηριστικά μιας χώρας της Ε.Ε.
Στην ουσία το Ευρώ το αγοράζουμε από την ΕΚΤ. Το κόβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αυτή με τη σειρά της το δανείζει με το ανάλογο επιτόκιο στις τράπεζες οι οποίες στη συνέχεια το δανείζουν με κάποιους όρους και επιτόκια στις χώρες της ΕΕ.
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία δεν υπήρξε κοινό νόμισμα ανάμεσα σε κράτη. Με το ευρώ τα μέλη της Ε.Ε άνοιξαν νέα σελίδα στην οικονομική ιστορία και συγχρόνως τα κράτη της ενωμένης Ευρώπης έχασαν το εκδοτικό τους προνόμιο σε νόμισμα.
Και καθώς κάθε κράτος δεν έχει τα ΄΄δικά΄΄ του ευρώ, όλοι μας- δηλαδή τα κράτη της ΕΕ- άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο βγήκαμε χρεωμένοι στις τράπεζες.
Δανείζεσαι ως κράτος το νόμισμα σου με κάποιο επιτόκιο. Η οικονομική ενοποίηση των χωρών της ΕΕ εγίνε νωρίτερα από τους ρυθμούς που ακολουθεί η αντίστοιχη πολιτική ενοποίηση. Ένας παγκόσμιος καινούργιος τρόπος στην οικονομική ιστορία.
Και φυσικά αυτό είναι ένα οικονομικοπολιτικό σύστημα, ώστε να έχουμε ένα σκληρό νόμισμα το οποίο να παίζει κυρίαρχο ρόλο παγκοσμίως.
Σε εποχές κρίσης είναι πολύ σημαντικό αυτό. Το Ευρώ είναι το πιο ισχυρό νόμισμα στον κόσμο.
Το ισχυρό νόμισμα βέβαια προωθεί πολλές φορές και την πολιτική της λιτότητας στην Ευρώπη και έχει δύο κύρια χαρακτηριστικά. Ένα θετικό και ένα αρνητικό.
Το θετικό είναι ότι σου παρέχει τη δυνατότητα να αγοράσεις οτιδήποτε ακόμα και επιχειρήσεις ανά τον κόσμο, και το αρνητικό ότι δεν μπορείς εύκολα να πουλήσεις προϊόντα και υπηρεσίες. Γνωρίζουμε όμως από τη σύγχρονη επιστήμη του μάρκετινγκ ξέρουμε ότι το κόστος δεν έχει μεγάλη σχέση με την τιμή πώλησης.
Ο κανόνας λοιπόν είναι να καταφέρουμε να είμαστε ευέλικτοι ως χώρα κατέχοντας κανάλια διάθεσης των προϊόντων και των υπηρεσιών μας, νέες αγορές και νέα γεωγραφικά σημεία παραγωγής, ώστε να αξιοποιούμε τη δύναμη του Ευρώ.
Τώρα είναι η εποχή που θα πρέπει να βρεθούν προσαρμογές και λύσεις.
Ο κόσμος περιμένει να βρεθούν λύσεις από την ΕΕ στις αδυναμίες του Ευρώ έχοντας ένα τόσο ισχυρό νόμισμα. Ο κόσμος βλέπει ότι η Ευρώπη δεν δίνει λύσεις σε καίρια ζητήματα όπως επενδύσεις, ανεργία και ανάπτυξη. Για την ώρα οι πολίτες της Ε.Ε δεν βλέπουν κάποιο οργανωμένο πρόγραμμα επενδύσεων και ανάπτυξης.
Αργά ή γρήγορα ελπιζουμε ότι θα βρεθεί μια ισορροπία με το Ευρώ. Έχουν φανεί οι αδυναμίες του ως νόμισμα. Λογικά υπάρχουν λύσεις που προκύπτουν μέσα από την ίδια την ισχύ του.
Ας μην παραβλέπουμε όμως ότι αν δεν αποτελούσαμε μέλος της Ε.Ε και δεν είχαμε ως νόμισμα μας το «σκληρό» Ευρώ και είχαμε ένα σύστημα διαφορετικό όπως στα Βαλκάνια ίσως η κρίση στη χώρα μας να ήταν μεγαλύτερη.
Η κοινωνικοπολιτική ενοποίηση πρέπει λοιπόν να συνοδευτεί και με τις ανάλογες ρυθμίσεις που θα ελαχιστοποιούν τις ασυμμετρίες στο κόστος του ευρώ για τις διάφορες χώρες της Ε.Ε μαζί και με ρυθμίσεις σε νομισματικό επίπεδο που θα εμποδίζουν τις μελλοντικές οικονομικές δυσλειτουργίες σαν αυτές που ζούμε τα τελευταία χρόνια.
* Ο Γιώργος Ματαλλιωτάκης είναι Περιφερειακός Σύμβουλος & Πολιτευτής Ηρακλείου
