Η Ρένα Δούρου και ο ρεαλισμός

Εχει δημιουργηθεί η εντύπωση πως ο Αλέξης Τσίπρας, όταν με το καλό γίνει πρωθυπουργός, θα πάει στους δανειστές ζωσμένος με φισεκλίκια, θα κρατά φωτοτυπίες από το Μνημόνιο, τις οποίες θα αρχίσει να σκίζει επιδεικτικά μπροστά στα έκπληκτα κορίτσια, την Ανγκελα και την Κριστίν. Ε, λοιπόν, όχι, δεν θα γίνει έτσι. Ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι κύριος σωστός, με το σακάκι και τοsurmesureπουκάμισο, θα μιλήσει μετρημένα και θα τηρήσει τις δεσμεύσεις του ελληνικού κράτους. Η διαφορά θα είναι ότι θα πασπαλίσει τον λόγο του με μπόλικο ανθρωπισμό. Θα κάνει για την Ελλάδα όσα σε μικρογραφία πράττει η Ρένα Δούρου για την Αττική.

Εχει ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο ασκούν διοικητικά καθήκοντα όσοι εξελέγησαν ονειροβατώντας. Δεν θα αμφισβητήσουμε την καλή προαίρεση της Ρένας Δούρου, αλλά ήδη από τους πρώτους μήνες φάνηκε ότι δεν είναι εύκολο ούτε να τα βάλει με τα μεγάλα συμφέροντα και τους εθνικούς εργολάβους ούτε να ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα για θέσεις εργασίας, για κονδύλια, για προγράμματα, για έργα.Η ψήφιση του προϋπολογισμού της Περιφέρειας Αττικής έδειξε ότι δεν είναι όλα εφικτά όταν έρχεται η ώρα να μετρηθεί το λιγοστό δημόσιο χρήμα. Δύο υποθέσεις δείχνουν τη νίκη του πραγματισμού επί της αριστεροσύνης –προσώρας, καθότι εντός τριμήνου θα γίνουν διορθώσεις, λέει.

Η Δούρου προεκλογικά συμπαραστάθηκε στις απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών. Οι καθαρίστριες έγιναν σύμβολο αγώνα εναντίον της κυβέρνησης, όχι μόνο επειδή η δουλειά τους είναι άχαρη αλλά επειδή ταυτόχρονα υπήρξαν οι μοναδικές παθιασμένες μεταξύ των απολυμένων του Δημοσίου. Εστησαν αντίσκηνα έξω από το υπουργείο και κάποια στιγμή αλυσοδέθηκαν. Μαζί τους αλυσοδέθηκε και η Δούρου. Πήγαινε τακτικά κοντά τους, μιλούσε από την ντουντούκα και φωτογραφιζόταν μαζί τους. Ηταν ο δικός τους άνθρωπος. Και ήρθε η ώρα της πράξης, δηλαδή δόθηκε η δυνατότητα να τις προσλάβει εκείνη.

Δεν διέφυγε από τη «μικρή πρωθυπουργό» η δυνατότητα πρόσληψης των απολυμένων. Της το πρότεινε ο προκάτοχός της, ο Γιάννης Σγουρός. Η ανάγκη υπήρχε, τα λεφτά βρέθηκαν (για ενάμιση χρόνο) και νομική οδός προτάθηκε. Εν τούτοις η Δούρου προτίμησε να αναθέσει την καθαριότητα σε ειδική εταιρεία, από αυτές που αναλαμβάνουν το κτίριο και τα βγάζουν πέρα με τους εργαζόμενους. Ελαχιστοποιούν το εργασιακό κόστος με λειψά ωράρια, τα λεγόμενα «μειωμένα», μετακινούν τις καθαρίστριες από τόπο σε τόπο και άλλα πολλά που γνωστοποιήθηκαν από την Κωνσταντίνα Κούνεβα όταν της επιτέθηκαν μαφιόζοι του χώρου. Ασφαλώς δεν κατηγορούμε την εταιρεία που τελικά ανέλαβε για όλες τούτες τις πρακτικές, απλώς μεταφέρουμε τις εντυπώσεις που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ για τις εταιρείες καθαριότητας.

Η δεύτερη υπόθεση αφορά ένα έργο ενταγμένο στη διαχείριση σκουπιδιών της Αττικής, συγκεκριμένα τονΧώρο Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων στο Γραμματικό. Στον προϋπολογισμό της νέας ηγεσίας της Περιφέρειας εγκρίνεται το σχετικό κονδύλι. Βεβαίως ο προϋπολογισμός εν πολλοίς είναι της προηγούμενης ηγεσίας, σε ποσοστό 95% κατά τον Σγουρό. Οι αντιρρήσεις που αρθρώθηκαν προέρχονταν από ανθρώπους της Δούρου, οι οποίοι αμφισβητούν τόσο τη χρησιμότητα όσο και τη νομιμότητα του έργου. Κατά τα ειωθότα, υπήρξαν βολές και για το πρόσωπο του εργολήπτη, δηλαδή, όπως αναφέρθηκε, του Λάτση.Οι απαντήσεις ήταν κλασικές απαντήσεις ατόμων που διοικούν: να μη χαθεί η ευκαιρία, να μη χαθούν τα κονδύλια, και αν τύχει κάποια στραβή, τα χρήματα θα λάβουν άλλον κωδικό εκτέλεσης.

Στο διά ταύτα. Η Ρένα Δούρου διοικεί πρακτικά. Διαχειρίζεται τα θέματα ώστε να γίνεται δουλειά ενώ ταυτόχρονα αλλάζει το αφήγημα, κρατώντας το μοτίβο. Λέει για τις καθαρίστριες ότι θα ήταν λαϊκισμός «ο διορισμός ημετέρων» (ενώ δεν ήταν λαϊκισμός να δένεται με αλυσίδες μαζί τους) και εξηγεί με ρεαλιστικά επιχειρήματα το πώς και το γιατί των επιλογών της. Με τον ίδιο τρόπο θα κυβερνήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ, οπότε δεν χρειάζεται να ιδρώνουν οι πατούσες των επενδυτών και των δανειστών.