Τα πράγματα για τη χώρα δεν πηγαίνουν καλά. Το παλιό πολιτικό σύστημα έχει «παραδώσει». Οι ήρωές του μοιάζουν σαν τους πολεμιστές των παιχνιδιών που πέφτουν ξεκούρδιστοι. Οι αναλαμπές, όταν υπάρχουν, κρατούν λίγο. Οι εξαγωγές, αντί να αυξάνονται, μειώνονται. Οι μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα έχουν εγκαταλειφθεί –κάποιες δεν ξεκίνησαν καν. Στο στρατόπεδο της αξιωματικής αντιπολίτευσης τα πράγματα είναι χαοτικά. Η χώρα γι’ αυτούς δεν έχει ανάγκη από αλλαγές. Αρκεί η καλή διάθεση ενός «αριστερού υπουργού» που θα περάσει έναν νόμο και θα επαναφέρει τα «κεκτημένα». Η πολιτική σαν παραμύθι. Και για την Ευρώπη οι μεν συνιστούν καθυστερήσεις, οι δε κλεφτοπόλεμο. «Θα παρακαλέσουμε τους ξένους να κάνουν πως φεύγουν», «θα κάνουμε πως φεύγουμε και θα απειλήσουμε τους ξένους». Προτάσεις από ερωτικά εγχειρίδια προσαρμοσμένα στην εξωτερική πολιτική.
Αλλά σήμερα δεν θέλω να γράψω γι’ αυτούς –θέλω να γράψω για μας. Για εμάς τους πολλούς που νιώθουμε ότι δεν έχουμε άλλον χρόνο. Για εμάς που δεν θέλουμε να χτίσουμε σε ερείπια. Για εμάς που πιστεύουμε στη δικαιοσύνη, στην εργασία, στην Παιδεία.
Το Ποτάμι στις ευρωεκλογές κατάφερε έναν άθλο. Για πρώτη φορά ένα νέο κίνημα, χωρίς παλιούς πολιτικούς, πήρε το 6,6%. Υπάρχει λοιπόν και άλλος δρόμος. Και σήμερα, χωρίς να έχουμε βουλευτές, χωρίς να μετέχουμε δηλαδή στον «κεντρικό διάλογο», χωρίς να έχουμε κανάλια και εφημερίδες να μας υποστηρίζουν, χωρίς διαφημιστές και εταιρείες συμβούλων, όλες οι μεγάλες δημοσκοπήσεις «δίνουν» Το Ποτάμι ως την τρίτη δύναμη της χώρας. Τώρα λοιπόν είναι η ώρα για τη μεγάλη αντεπίθεση. Να στρίψουμε οριστικά το καράβι. Οι παλιοί «αριστεροί» και «δεξιοί» να έχουν μικρότερη δύναμη στη Βουλή, να επηρεάζουν λιγότερο τη ζωή μας.
Καλώ λοιπόν όλους αυτούς που τόσα χρόνια προσπαθούν να αλλάξουν τη χώρα να το επιχειρήσουν άλλη μία φορά μέσα από Το Ποτάμι. Δεν φτάνει να έχουν στραμμένη την προσοχή τους στο Ποτάμι, πρέπει να μπουν στο Ποτάμι, πρέπει να βραχούν. Θέλω να γίνω συγκεκριμένος. Σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, οικολόγοι, κεντρώοι, προοδευτικοί φιλελεύθεροι και αριστεροί μεταρρυθμιστές πρέπει να έρθουν στο Ποτάμι. Στελέχη της Αυτοδιοίκησης που ξέρουν τα προβλήματα, ακτιβιστές και ενεργοί πολίτες που τόσα χρόνια δημιουργούν κόντρα στον κομματικό ζυγό. Η χώρα χρειάζεται ισχυρό σοκ για να ξαναπάρει μπρος. Και αυτό πρέπει να το επιτύχουμε όλοι μαζί.
Οι επόμενες εκλογές είναι η μεγάλη μας ευκαιρία. Το Ποτάμι δεν έχει κομματικό στρατό, δεν έχει πολιτευτές που έχουν καπαρώσει τις θέσεις, δεν έχει προσωπικούς μηχανισμούς και όπου εμφανίζονται τους νικάμε γιατί δεν έχουμε δεσμεύσεις. Ηδη έχουμε δεκάδες καλές προτάσεις για υποψήφιους βουλευτές σε όλη την Ελλάδα. Πολίτες που προτείνουν τους καλύτερους στην κάθε περιοχή –έντιμους, ικανούς, αληθινά προοδευτικούς. Γιατί οι Ελληνες δεν θέλουν και η επόμενη εξουσία να μοιάζει με τις παλιές. Να γκρεμίσουμε λοιπόν τα κομματικά τείχη. Οι νέοι δεν θέλουν να γίνουν κομματικά στρατιωτάκια και οι παλιότεροι πήραν το μάθημά τους και δεν πιστεύουν πια στα μαντριά. Η κρίση της Δημοκρατίας όμως απαιτεί να ανακαλύψουμε νέους ρόλους. Να μη φτιάξουμε τους ίδιους παλιούς πολιτικούς, να σπάσουμε το καλούπι που τους δημιούργησε. Πρέπει, δηλαδή, να αλλάξουμε κι εμείς. Οι ηγέτες να μην είναι δεμένοι με τις καρέκλες τους. Ούτε όμως οι ατέρμονες συζητήσεις και οι παράλληλοι μονόλογοι, οι συνιστώσες και οι συγκρούσεις των μηχανισμών θα λύσουν τα προβλήματα της κοινωνίας. Γιατί από όλα αυτά απουσιάζει η κοινωνία.
Αυτή λοιπόν είναι η πρότασή μας. Να απελευθερωθούν οι δυνάμεις της κοινωνίας, να αλλάξουμε την πολιτική, να αλλάξουμε το σύστημα, να αλλάξουμε τη χώρα. Να μη χαθεί άλλη μία μεγάλη ευκαιρία.
Ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης είναι επικεφαλής του Ποταμιού.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ