Η πρόταση καταπέλτης του εισαγγελέα κ.Ντογιάκου φωτίζει με ένα πλήθος στοιχείων, την εγκληματική δράση των χρυσαυγιτών, δεν αφήνει κανένα περιθώριο, για όσους τυχόν επέμεναν να αμφιβάλλουν για τη φύση και τους στόχους αυτής της οργάνωσης. Ξεκαθαρίζει μάλιστα με πλήθος συγκεκριμένων στοιχείων ότι η απαξίωση των θεσμών και του Κοινοβουλίου «προκύπτει σαφώς από σχετικές δηλώσεις των ιδίων, οι οποίες είναι καταγεγραμμένες αυτολεξεί με συνεχείς και επαναλαμβανόμενες αντιδεοντολογικές πράξεις, ακραίες φραστικές διατυπώσεις και επιθέσεις, καθώς και προσβλητικές συμπεριφορές στην αίθουσα του Κοινοβουλίου, αλλά και εκτός αυτού».
Η Χρυσή Αυγή, παρά τις εκ των υστέρων προσπάθειες του αρχηγού και της ηγετικής ομάδας της να απαρνηθεί την δράση των μελών της, έχει αποδειχθεί ξεκάθαρα, όχι μόνο από το πλήθος των στοιχείων που περιλαμβάνονται στην ογκωδέστατη δικογραφία, αλλά και από πλήθος αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων του τύπου, ότι συνειδητά και κατ’ εξακολούθηση διέπραττε εγκληματικές δράσεις, τόσο κατά πολιτικών αντιπάλων, όσο και κατά ανυποψίαστων πολιτών, ελλήνων και μεταναστών.
Είναι αυτονόητο ότι την τελική ευθύνη του καταλογισμού για τις εγκληματικές αυτές πράξεις θα την έχει δικαιοσύνη, που θα αποφασίσει ποιοι και γιατί ευθύνονται. Πέρα όμως από τις δεδομένες ποινικές ευθύνες, είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν, όσοι επιμένουν να την αποδέχονται ή να την ψηφίζουν ακόμα, καλυπτόμενοι πίσω από την αντισυστημική και αντιμνημονιακή της ρητορική, ότι ένα κόμμα που απεργάζεται την κατάλυση του πολιτεύματος, που ασπάζεται τις φασιστικές ιδέες, δεν έχει θέση σε μια δημοκρατική χώρα.

Μπορεί κανείς να έχει όσες και όποιες διαφωνίες θέλει, για το ρόλο, τις επιλογές και τις ευθύνες των πολιτικών. Αλλά δεν μπορεί εν ονόματι της οργής και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, να καταφεύγει σε αυτούς που επενδύουν στο μίσος και το αίμα, για να βρει διέξοδο.Τα υπαρκτά προβλήματα της δημοκρατίας, οι αστοχίες και οι υπεκφυγές των πολιτικών, δεν αντιμετωπίζονται ούτε με εμφυλιοπολεμικές πρακτικές, ούτε ακόμα χειρότερα με την κατάλυση της δημοκρατίας, όπως επιδιώκουν οι χρυσαυγίτες. Και είναι ντροπή για μια χώρα που επαίρεται ότι γέννησε τη δημοκρατία, να υπάρχουν πολίτες που παρά τον ορυμαγδό των αποκαλύψεων, να επιμένουν, έστω και δημοσκοπικά, να ελπίζουν σε αυτή…