Ηρακλής και Ιόλαος του σήμερα

Στα τέλη του 2011, και προτού ο τότε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ παραιτηθεί από την πρωθυπουργία, διεξήχθηκε, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα (και βέβαια απογοητευτική) συζήτηση μεταξύ των πολιτικών αρχηγών.

Ο τότε πρωθυπουργός, έκανε χρήση μέρους της ομιλίας του διαφωτίζοντας μας για το… ρολόι που έλαβε ως κληρονομιά από τον παππού του. Aλήθεια, πόσοι από εμάς κληρονόμησαν κάτι από τους παππούδες μας;

O τότε αρχηγός της ΝΔ (και σημερινός πρωθυπουργός), σαν χαλασμένο γραμμόφωνο, επαναλάμβανε, βαρετά και μονότονα, ότι η μόνη λύση ήταν άμεσες εκλογές. Aλήθεια, πόσοι από εμάς εξακολουθούμε να διαθέτουμε (χαλασμένα ή σε άρτια κατάσταση) γραμμόφωνα στο σπίτι;

Την ίδια στιγμή, η απειλή εξόδου από την Ευρωζώνη ήταν όχι μόνο υπαρκτή αλλά και άμεση με το spread μεταξύ των 10-ετών ελληνικών ομολόγων και των αντίστοιχων γερμανικών στις «απαγορευτικές» 2100 τιμές βάσης (βέβαια, ανέβηκε ακόμα παραπάνω!).

Τρία χρόνια μετά, το πολιτικό γίγνεσθαι εξακολουθεί να βρίσκεται «κολλημένο» στο παρελθόν.

Ο νυν αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αυτός με τη σειρά του ως νέο χαλασμένο γραμμόφωνο, με πάθος απαιτεί εκλογές. Ο δε σημερινός πρωθυπουργός, πιεζόμενος από τις αρνητικές δημοσκοπήσεις και την κόπωση ή δυσλειτουργία του μεγαλύτερου τμήματος της κυβέρνησης του, εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να φέρει από μόνος του σε πέρας το δύσκολο έργο της διαπραγμάτευσης για κάποια μορφή «κουρέματος» του χρέους και έξοδο από το Μνημόνιο.

Καθώς λοιπόν η πολιτική αβεβαιότητα (ενόψει εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας) βρίσκεται στα ύψη, το spread ξαναπαίρνει την ανιούσα. Πράγματι, ενώ τον Ιούνιο το spread έχει παρουσιάσει αποκλιμάκωση στις 430 τιμές βάσης, σήμερα έχει αυξηθεί στις (περίπου) 580 τιμές βάσης. Αντί δηλαδή οι αγορές να βλέπουν ως θετικό βήμα τις συζητήσεις για έξοδο από το Μνημόνιο, δυσπιστούν και μάλλον ρίχνουν «προειδοποιητικές βολές» για το τι μας περιμένει. Αλήθεια, είμαστε διατεθειμένοι να βγούμε στις αγορές με το spread στις 580 τιμές βάσης (ή και παραπάνω);

Φοβούμαστε λοιπόν ότι και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί θεωρούν τους εαυτούς τους κάποιο μοντέρνο είδος θρυλικού Ηρακλή, ευελπιστώντας ότι από μόνοι τους θα λύσουν τα πάντα. Επειδή λοιπόν, και οι δύο ίσως λησμονούν την Ελληνική μυθολογία, θα τους θυμίσουμε το ακόλουθο.

Στην προσπάθεια του να κόψει τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας, ο θρυλικός Ηρακλής βρέθηκε σε δυσχερέστατη θέση. Μπόρεσε τελικά να την εξοντώσει μόνο με την αρωγή του ανιψιού του Ιόλαου ο οποίος αποσόβησε την εμφάνιση νέων κεφαλιών καυτηριάζοντας τους κομμένους λαιμούς του τέρατος.

Επειδή λοιπόν, είτε το θέλουμε είτε όχι, αυτοί οι πολιτικοί αρχηγοί ηγούνται σήμερα του τόπου, καλό θα ήταν μια συμφωνία για κάποια μορφή συνεργασίας των δύο να λάβει χώρα μήπως και μπορέσουμε να φέρουμε σε πέρας τις δύσκολες διαπραγματεύσεις που μας περιμένουν.