Η απόφαση των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου να ζητήσουν ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή ήταν μια αναπόφευκτη κίνηση για να σταματήσει το κλίμα της υφέρπουσας κινδυνολογίας και να ελαχιστοποιηθεί η αίσθηση πολιτικής αβεβαιότητας και αστάθειας, που είχε κυριαρχήσει τις τελευταίες εβδομάδες. Ήταν επίσης μια θεμιτή πολιτική κίνηση για να επανέλθει ο πολιτικός διάλογος και η αντιπαράθεση στο φυσικό του χώρο που είναι το κοινοβούλιο. Είναι προφανές ότι καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να διαχειριστεί κρίσιμα προβλήματα, με την ατμόσφαιρα να δηλητηριάζεται καθημερινά από φήμες και σενάρια. Ο σαφής προσδιορισμός των διαδικασιών της προεδρικής εκλογής, μέσα στα πλαίσια των συνταγματικών προθεσμιών, βάζει εξ αντικειμένου τέλος στα σενάρια εκλογολογίας.

Η συζήτηση στη Βουλή, είναι μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσει ο πολιτικός ορίζοντας, τουλάχιστον μέχρι την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Να εκθέσουν με καθαρότητα και σαφήνεια, το πολιτικό τους σχέδιο, τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση, αλλά και να σταματήσει αυτό το διάχυτο κλίμα συνωμοσιολογίας που αποσταθεροποιεί όχι μόνο την κυβερνητική πλειοψηφία, αλλά κυρίως την προσπάθεια της χώρας .
Η συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης, σηματοδοτεί επίσης την επιστροφή στην κοινοβουλευτική ομαλότητα. Δίνει τη δυνατότητα η πολιτική σύγκρουση για τη διαχείριση των προβλημάτων και το μέλλον της χώρας, να ξεφύγει από τους καβγάδες των τηλεπαράθυρων και να μεταφερθεί εκεί που πραγματικά πρέπει να διεξάγεται. Με επιχειρήματα, υπευθυνότητα, χωρίς κραυγές και συνθήματα. Με την προϋπόθεση φυσικά οι πολιτικοί αρχηγοί να σταθούν στο ύψος των ευθυνών τους, των περιστάσεων και να αντιπαρατεθούν επί της ουσίας, δίνοντας και στους πολίτες τη δυνατότητα, να αξιολογήσουν και να αποτιμήσουν τις θέσεις και τα επιχειρήματα τους.

ΤΟ ΒΗΜΑ