Το βασικό σχέδιο

Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εμπειρογνώμονες της τρόικας είναι λιγότερο πιεστικοί απ’ ότι αναμενόταν.

Κατά τα φαινόμενα, στο επόμενο διάστημα θα υπάρξει συμφωνία με δανειστές και εταίρους και όταν στις 26 Οκτωβρίου ολοκληρωθεί και ο έλεγχος των Τραπεζών, η έκθεση της τρόικας για την Ελλάδα θα είναι, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, απελευθερωτική και ενισχυτική της επαναρύθμισης του Δημοσίου χρέους.

Είναι το βάρος, η έκταση και η ένταση της ελληνικής προσαρμογής που εκ των πραγμάτων δεν επιτρέπει πολλές αμφισβητήσεις.

Όσοι έχουν αίσθηση της μεταβολής που συνετελέσθη στην ελληνική οικονομία τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν μπορούν παρά να είναι επιεικείς με τις όποιες καθυστερήσεις και αβελτηρίες της πολιτικής.

Κακά τα ψέματα, δεν υπάρχει προηγούμενο χώρας στα μεταπολεμικά χρόνια που να έχει προωθήσει τέτοιας έκτασης αλλαγές στην οικονομία της.

Αντιθέτως φαντάζει προβληματική η μέχρι τώρα πίεση και διαρκής καχυποψία.

Άλλες χώρες με αλλαγές μικρότερης κλίμακας είχαν πολύ καλύτερη αντιμετώπιση από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Η Πορτογαλία για παράδειγμα απολαμβάνει πολύ μικρότερα επιτόκια απ’ ότι η Ελλάδα, παρ΄ότι το εκεί διαρθρωτικό πρόγραμμα ήταν μικρότερο.

Η εξήγηση είναι απλή. Εκεί τα κόμματα συμφώνησαν στο πρόγραμμα οικονομικής εξυγίανσης και υπηρέτησαν χωρίς μεγάλες εντάσεις της εφαρμογή του. Εδώ αντιθέτως οι αντιθέσεις διατηρούνται έως τώρα και οι πολιτικές κορώνες και οι αμφισβητήσεις περισσεύουν.

Ωστόσο, φαίνεται πως φθάνουμε στο τέρμα. Κοινή είναι η πεποίθηση ότι η κυβέρνηση – ναι αυτή η τόσο ασθενής και νευρική κυβέρνηση – θα «απολαύσει» στο επόμενο τρίμηνο εγκώμια και θετικά σχόλια από τους εμπλεκόμενους στην «επιχείρηση διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας.

Και δεν είναι απίθανο στο τέλος του χρόνου να έχει στη διάθεσή της μια άκρως ευνοϊκή λύση για το χρέος, με μακρά επιμήκυνση 70 χρόνων και χαμηλά σταθερά επιτόκια, που θα απαλύνουν το βάρος εξυπηρέτησής του και θα ελαφρύνουν τα δημόσια οικονομικά.

Υπό αυτή την έννοια όσα ακούγονται περί πρόωρων εθνικών εκλογών δεν έχουν βάση.

Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου θα έχει το τέλος του χρόνου την ευκαιρία να παρουσιάσει, εκτός απροόπτου, στον ελληνικό λαό ένα σχήμα προόδου και προοπτικής.

Με όπλο αυτό οι κκ Σαμαράς και Βενιζέλος θα διεκδικήσουν από τη Βουλή στις αρχές του 2015 τις 180 ψήφους που χρειάζονται για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Και έναντι αυτού θα καλέσουν τους βουλευτές να διαλέξουν ανάμεσα στην «εγγυημένη συνέχεια» και στην «προβληματική ασυνέχεια» που ο εκλογικός κύκλος αναγκαστικά διαμορφώνει.

Αν οι βουλευτές αρνηθούν το δίλημμα θα το μεταφέρουν αυτούσιο απευθείας στον ελληνικό λαό.

Ο οποίος και θα κληθεί να αποφασίσει αν θα προτιμήσει την δύσκολη σταθερότητα των κκ Σαμαρά – Βενιζέλου ή την ουτοπική και εν πολλοίς αβέβαιη αλλαγή του κ. Τσίπρα.

Αυτό είναι το βασικό σχέδιο το οποίο κινεί και καθοδηγεί την κυβέρνηση.

Όλα τα άλλα που αναπαράγονται κάθε τόσο είναι ατελή σενάρια χωρίς βάση και πραγματικό περιεχόμενο.