Νεκροφάνεια στην Αμφίπολη



Αμάλ Αλαμουντίν και Τζορτζ Κλούνεϊ παντρεύονται στην αγαπημένη Βενετία – μακάρι να ήμασταν εκεί, να περνάμε καλά και αυτοί καλύτερα

Και αν ο νεκρός της Αμφίπολης είχε και αυτός νεκροφάνεια, όπως συνηθίζεται στη Βόρεια Ελλάδα; Αν ξύπνησε και έφυγε και είναι αυτός που άνοιξε από μέσα τις τρύπες που αποδίδουν οι αρχαιολόγοι σε απέξω τυμβωρύχους; Δεν θα είναι τρομερό για την εθνική μας αυτοκατανόηση να μη μάθουμε ποτέ ποιος είχε ταφεί εκεί, ημερολόγιό μου;

Αλλά αν δεν κατάφερε να φύγει; Και αν ήταν ο Μέγας Αναζητούμενος (πιθανότητα που ο αρμόδιος υπουργός κ. Τασούλας δεν αποκλείει) –που άλλωστε μόνο νεκροφάνεια μπορούσε να πάθει, αφού είχε πιει το αθάνατο νερό; Δεν θα είναι υπέροχο να βρούμε ζωντανό τον ίδιο τον στρατηγό στον 5ο ή στον 6ο θάλαμο της ανασκαφής, να περιμένει υπομονετικά;
Μυρμηγκιάζω όταν το σκέφτομαι, σαν Μυρμιδόνας που αντικρίζει τον Αχιλλέα. Ο Μεγαλέξαντρος αυτοπρόσωπος εδώ! Σε κλουβί θα τον κλείναμε, να έρχονται από τα πέρατα της οικουμένης να τον θαυμάσουν. Γιατί μετά 2.300 χρόνια μοναχικής περισυλλογής, μάλλον δεν θα δεχόταν την πρόταση των λακεδαιμονίων χρυσαυγιτών να τεθεί επικεφαλής τους και να ορμήσουν στην Ασία ξανά, να ξεπλύνουν την ντροπή εκείνου του «πλην Λακεδαιμονίων». Θα είχε καταλάβει πια οι κατακτήσεις τι σημαίνουν.
  • Εντάξει, το παραδέχομαι: την παιδική αγωνία να ξυπνήσω σε φέρετρο καταπολεμώ με τα αστεία για τον Μεγαλέξαντρο. Τον φόβο να είμαι θαμμένος και να σπρώχνω το σκέπασμα και να μη φεύγει· να φωνάζω και να μη με ακούει κανείς, να μην μπορώ να κουνηθώ, να μην μπορώ να γυρίσω στο πλάι, να ιδρώνω σφηνωμένος και να πνίγομαι, μισό δάχτυλο απόσταση το καπάκι από το πρόσωπό μου.
Αταφοι νεκροί


Την ιστορία που είχα ακούσει μικρός και μου δημιούργησε τη φοβία δεν τη θυμάμαι –τη φοβία όμως τη θυμάμαι πολύ καλά, να σκέπτομαι τις νύχτες πριν κοιμηθώ τι μέτρα θα πάρω για να μη μου συμβεί αυτό το τρομερό, να με θάψουν ζωντανό, να ξυπνήσω και να ασφυκτιώ.
Να μου κόψουν το κεφάλι ή να με κάψουν δεν ήταν λύση, γιατί τότε θα με σκότωναν ενώ θα ήμουν ζωντανός. Οπωσδήποτε το φέρετρο θα έπρεπε να ήταν μεγάλο και ευρύχωρο, να μπορώ να σηκωθώ, να είμαι καθιστός, τουλάχιστον· και κάποιο σύστημα επικοινωνίας, σπάγκο δεμένο με καμπάνα πάνω από τον τάφο, να αρχίσω να τη χτυπώ, αν ξυπνούσα. Είχα συντάξει διαθήκη με οδηγίες –ευτυχώς, υπήρξα προνοητικός, γιατί αλλιώς σήμερα δεν θα γέμιζα τις σελίδες σου, ημερολόγιό μου.
Ιατροδικαστές και εισαγγελείς θα αποφανθούν αν η 49χρονη καρκινοπαθής από τη Θεσσαλονίκη ήταν νεκροφανής όταν την έθαψαν ή είχε οριστικά αποδημήσει –αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε δεν είναι οι νεκροφανείς, είναι οι νεκροί που ξεχνάμε να τους θάψουμε, ημερολόγιό μου.
Ας πούμε, η «Ολυμπιακή Αεροπορία» είχε πεθάνει δεκαετίες πριν ενταφιαστεί επισήμως. Τα «Αμυντικά Συστήματα» είναι άραγε ζωντανά; Το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια είναι νεκρό δεκαετίες τώρα. Το ΠαΣοΚ, η ΔΗΜΑΡ, το ΚΚΕ είναι άραγε ζωντανά; Εγώ και για τη ΝΔ και για τον ΣΥΡΙΖΑ έχω αμφιβολίες –δεν φανερώνουν αγωνία για το μυστήριο του θανάτου οι τόσες επαφές των ηγετών τους με τάφους ή με αυτούς που διαχειρίζονται τα μετά τον θάνατο; Η Δικαιοσύνη είναι ζωντανή; Αν ήταν, γιατί να λέμε ότι θα εκδοθούν οι αποφάσεις της «τη Δευτέρα Παρουσία»;
Οσο για τα πρόσωπα, χιλιάδες διάσημοι κυκλοφορούν και πιστεύουν πως είναι ζωντανοί απλώς και μόνο επειδή έχουμε ξεχάσει να τους θάψουμε. Δεν θα πω ονόματα –αν τα διαβάσουν οι κληρονόμοι τους, θα σπεύσουν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους επικαλούμενοι την αποκάλυψή μου και θα μπλέξω.
  • Η οικονομία είναι ζωντανή; Για να συμβούν αυτά τα φαινόμενα, χρειάζεται να πει ο Αντώνης Σαμαράς πως αν γίνουν εκλογές θα έχουμε bank run ή να ανακοινώσει ο πολιτικός με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Αδωνις» ότι θα βγάλει τα λεφτά του στο εξωτερικό; Δεν συνέβησαν τη διετία 2010-2012; Δεν θα συμβούν ξανά όσο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεκαθαρίζει κατηγορηματικά τη θέση του στο θέμα του ευρώ;
Κηδείες


Αντί να τρέχει ο Γιάννης Δραγασάκης στον Γιάννη Στουρνάρα να διαμαρτυρηθεί για τα λεγόμενα Σαμαρά – Γεωργιάδη, δεν είχε παρά να δηλώσει ότι «δεν θα συμβούν αυτά, είναι μαύρη προπαγάνδα. Γιατί μετά τις εκλογές, πάλι το ευρώ θα είναι το εθνικό μας νόμισμα». Δεν το είπε όμως –και η αμφιβολία παραμένει.
Αμφιβολία για τέτοιο μείζον θέμα σκοτώνει την οικονομία, ημερολόγιό μου. 18 δισεκατομμύρια λείπουν από τις τράπεζες για να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις, διάβασα στα «Νέα». Πολύ λιγότερα από όσα βρίσκονται ακόμη στο εξωτερικό ή κρυμμένα σε σεντούκια από τον φόβο για το Grexit ή το κούρεμα των καταθέσεων ή το αναγκαστικό δάνειο που θα δώσουμε στον Μανώλη Γλέζο να εφαρμόσει το πρόγραμμα της ΕΠΟΝ.
Δεν τη λένε τη μικρή θαυματουργή φράση, επειδή κάποιοι στην Κουμουνδούρου πιστεύουν ακόμη ότι κρατάνε στα χέρια τους την «πυρηνική βόμβα» της εξόδου από το ευρώ, που θα αναγκάσει τις δυνάμεις του Κακού να υποχωρήσουν; Μετά από όσα έχουμε ακούσει από τόσους πρωταγωνιστές της περιόδου 2010-2012 για το πόσοι πολλοί ήσαν αυτοί που ήθελαν το Grexit στην Ευρώπη, μόνο ηλίθιοι εξακολουθούν να πιστεύουν πως διαθέτουν τέτοιο όπλο.
Υπάρχουν τόσοι ηλίθιοι εκεί; Μπα, εσωκομματικά παιχνίδια ισχύος παίζονται, άταφοι νεκροί που νομίζουν πως είναι ζωντανοί σκέπτονται: «Για να φορέσω το υπουργικό κουστούμι που έραψα, πρέπει να με έχουν ανάγκη. Αρα θα διαφοροποιούμαι, δεν θα δώσω λευκή επιταγή στην ηγετική ομάδα για να υπουργοποιήσει μόνο τους δικούς της». Το κουστούμι θα γίνει «κορακιού», θα φορεθεί για να μεταφέρει το υπουργικό συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ την κάσα της οικονομίας.
  • Αν τουλάχιστον θάβαμε κάποιους από τους διάσημους ζωντανούς-νεκρούς… Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους, θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.
γραμματοκιβώτιο
diodorus@tovima.gr

Μια και είναι του συρμού, ας εξελιχθεί σε δημοψήφισμα το μπαϊράκι της Κουμουν-Δούρου κατά της εξουσίας στο βιλαέτι της Αττικής για την de facto απόσχιση από την Επικράτεια. Πλειοψηφία ίσως διαθέτει ακόμη, οπότε η κυβέρνηση του υπολοίπου της Επικρατείας θα πρέπει να μετακομίσει·κατά προτίμησιν στην πατρίδα του Πρωθυπουργού.

ΣΤΑΥΡΟΣ, ΔΥΝΑΜΕΙ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΙΑΝΟΣ
***
Διόδωρε, γερά, να φύγει η Δεξιά / ώρα να στοιχηθούμε Κεντροαριστερά / Με τον Γιώργο αρχηγό /ηγέτη μας, Πρωθυπουργό / αντιμνημονιακό… / Το ΠαΣοΚ του μέλλοντός μας / είναι πάντοτε εδώ / έστω και σαν ανέκδοτο.
Ιππέας, @ath.forthnet.gr
***
Νιώθω πολύ όμορφα που ως πολίτης της Αττικής θα ζήσω τα επόμενα τέσσερα χρόνια κάτω από την προστατευτική σκέπη της πασιονάριας-Δούρου και κανένα ανάλγητο καπιταλιστικό νομοθέτημα δεν θα με αγγίζει. Ομως ποιος της έδωσε το σκοινί για να κρεμάσει τους «ανάλγητους» με αυτή την αδιανόητη ποσόστωση του 15%;
Ηλίας Κ., @gmail.com
***
Από το Αγιον Ορος στο Βατικανό, από τη μία συνάντηση στην επόμενη, οι επικοινωνιακές επαφές Τσίπρα με τους στυλοβάτες της θρησκείας θυμίζουν το μάζευε (ευχές) κι ας είν’ και ρώγες. Ελπίζοντας ότι ο λαός ξεχνάει, μπορεί το παλικάρι ευσεβώς να ποντάρει στο αγάλι-αγάλι, όμως οι ρώγες ίσως αποδειχτούν «περσινά ξινά σταφύλια».
Πίτερ Ορτον, Παρατηρητήριο Χαμένων Πολιτικών
***
Ο Γιώργος Βαρεμένος έχει το όνομα, αλλά τη χάρη ο Αδωνις. Πιο «βαρεμένος» δεν γίνεται.Αξιος εκπρόσωπος της ΝΔ και μέγας ευεργέτης του ΣΥΡΙΖΑ.
Θεόδωρος Μ., εκ Πατρών
***
Ο Τσίπρας πιθανώς χαίρει ακούγοντας ότι γηραιά κυρία πλήρωσε ΕΝΦΙΑ για σπίτι που έχει πουλήσει πριν από 5 χρόνια και δηλώθηκε στο Ε9. Οι μανδαρίνοι του υπουργείου Οικονομικών αδιαφορούν ή κάνουν προβοκάτσια; Εξακολουθούμε να είμαστε σοβαρό ανάδελφο κράτος με ένδοξη ιστορία…
Κυριάκος Παπαϊωάννου εκ Θεσσαλονίκης
***
Αυτή η ιστορία με την Αμφίπολη, όπου όλο πόρτες βρίσκουμε, θυμίζει το παλαιό ανέκδοτο: «Γυναίκες δεν έχουμε, αλλά από οργάνωση σκίζουμε!».
Δημήτριος Τσεχίας

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ