ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ πρωτάθλημα στίβου ήταν πολύπλευρη, θεματικά, διοργάνωση. Μία από αυτές τις όψεις –δεν θα λέγαμε πτυχή ή παράμετρος –αφορά και την εμφάνιση του Βαλκανικού Στίβου. Και τούτο όχι ως παράδοση των Βαλκανικών Αγώνων, που είναι ιστορικά ο αρχαιότερος περιφερειακός αθλητικός θεσμός (1929), αλλά ως συμμετοχή χωρών δώδεκα τον αριθμό –που σχηματίζουν έναν συγκεκριμένο γεωπολιτικό –συνεπώς και πληθυσμιακά –χώρο. Θεωρητικά από τις Βαλκανικές χώρες η συγκομιδή διακρίσεων θα έπρεπε να είναι κατά πολύ μεγαλύτερη των επτά μεταλλίων.
***
ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ αν ερμηνευτούν και σχολιαστούν σωστά οδηγούν σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Φίλος της στήλης, ο κ. Γιώργος Ασημάκος, είχε την ευγενή καλοσύνη να μας ενημερώσει λεπτομερώς για τα «βαλκανικά πεπραγμένα» στη Ζυρίχη. Το συμπέρασμα μέτριο. Η τελική εικόνα δεν αλλάζει με τα σωσίβια των επτά μεταλλίων (Κροατία, Ελλάδα, Σερβία, Τουρκία –από τα οποία ένα μόνο χρυσό, τέσσερα αργυρά και δύο χάλκινα). Αυτή είναι η μία πλευρά του λόφου. Στην άλλη η αποτυχία στους προκριματικούς του 60% (για την ακρίβεια 59%) των βαλκανικών συμμετοχών! Το παθητικό αυτό δεν ισοφαρίζεται. Στα 47 αγωνίσματα τα Βαλκάνια επέτυχαν 29 συμμετοχές στην τελική φάση (και πέραν της 8ης θέσης) όπως και συμμετοχή όπου και έμειναν μόνο 6 στους ημιτελικούς. Σύνολο συμμετοχών 134.
***
ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΑ τα Βαλκάνια φθάνουν τα 160 εκατ. κατοίκων λόγω της ασιατικής Τουρκίας. Ο πληθυσμός στον καθαυτό βαλκανικό χώρο υπολογίζεται στα 85-90 εκατομμύρια. Αν επιχειρηθεί σύγκριση με άλλους συγκεκριμένους γεωγραφικούς χώρους το συμπέρασμα εμφανές. Πάλαι ποτέ διεξάγονταν αγώνες Βαλκανίων – Σκανδιναβίας, με τα σημερινά δεδομένα οι τρεις χώρες του Βορρά με πληθυσμό περί τα 20 εκατ. κέρδισαν έξι μετάλλια και πολλαπλάσιες θέσεις από την 4η ως τη 12η. Το «τρίο» Βέλγιο – Ολλανδία – Δανία –είναι αλήθεια με τη σημαντική ενίσχυση από τη μαύρη φυλή –πληθυσμός 30 εκατ. / επτά μετάλλια και πολλές συμμετοχές στην τελική και ημιτελική φάση. Επτά τα μετάλλια και της Ιβηρικής Χερσονήσου / Ισπανία – Πορτογαλία των 55 εκατομμυρίων. Και εδώ ενίσχυση με μαύρα διαμάντια. Το γεγονός αυτό εξηγεί, σε σημαντικό βαθμό, τη βαλκανική υστέρηση σε διακρίσεις με κριτήρια πληθυσμιακά και γεωπολιτικά. Αλλά δεν ακυρώνει την ηχηρή αποτυχία στην προκριματική φάση του 70% των βαλκάνιων αθλητών και αθλητριών. («Εδώ είναι Μπαλκάνια» κατά τον Εγγονόπουλο). Να σημειωθεί ότι οι αθλήτριες είχαν πολύ καλύτερο ποιοτικό και ποσοτικό ενεργητικό.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ