Ηταν οι καλοκαιρινές διακοπές, που τις απήλαυσαν, έστω και πιο λιτά, οι περισσότεροι Ελληνες; Ηταν η σαφώς βελτιωμένη πορεία ορισμένων βασικών οικονομικών μεγεθών, που μας απομάκρυνε από την πτώχευση και την έξοδο από το ευρώ, ίσως και από την Ευρωπαϊκή Ενωση; Ηταν οι ανατέλλουσες προοπτικές ανάπτυξης και συνεπώς μείωσης της ανεργίας, που παραμένει το μείζον πρόβλημα και διατηρεί στο περιθώριο και στην ανέχεια πάνω από ένα εκατομμύριο άτυχους συμπολίτες μας; Ηταν η βαθμιαία εξοικείωση με τη νέα εποχή λιτότητας, που κατά περιόδους πλήττει την Ελλάδα; Πάντως η έρευνα της Κάπα Research, που δημοσίευσε «Το Βήμα» της προπερασμένης Κυριακής, δείχνει σαφή υποχώρηση της απαισιοδοξίας. Το 76,4% των ερωτηθέντων προέβλεπε τον Φεβρουάριο 2013 ότι θα χειροτερεύσουν τα οικονομικά του κράτους και μόλις το 49,6% τον Σεπτέμβριο του 2014, άρα 51% δεν βλέπουν πια χειροτέρευση, ίσως βλέπουν και βελτίωση. Ετσι υποχώρησε εντυπωσιακά και η αντιμνημονιακή υστερία, παρά τη συνεχιζόμενη πολεμική των «ψεκασμένων», ενώ εδραιώνεται η εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας προς την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη Δύση, πιθανόν με τη σκέψη «το μη χείρον βέλτιστον».
Ο κ. Α. Καρακούσης ανέλυσε εις βάθος και με συνθετικότητα τα όσα προκύπτουν από την έρευνα. Ο υπογράφων θα ήθελε να σταθεί σε δύο από τα ερωτήματα. Πρώτον: Ποιες από τις διάφορες κοινωνικές επαγγελματικές ομάδες μπορούν να συνεισφέρουν περισσότερο στην ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια; Ευχάριστη έκπληξη προκύπτει από την προσδοκία για ανάπτυξη που αναμένεται από τους αγρότες (υπερβολή) και αμέσως μετά από τους επιχειρηματίες. Ποιος θα το πίστευε ότι, επιτέλους, οι Ελληνες ανακαλύπτουν ότι κυρίως οι επιχειρηματίες επενδύοντας αυξάνουν τον εθνικό πλούτο και τις θέσεις εργασίας; Αντίθετα, μόλις 10% εμπιστεύονται τους πολιτικούς και σχεδόν κανείς τους καλλιτέχνες και τους δημοσιογράφους! Οι τελευταίοι, ενώ μπορούν και οφείλουν να στηρίξουν την ανάπτυξη, κατά κανόνα ανοητολογούν, λαϊκίζουν και υπονομεύουν. Τηλεόραση και Διαδίκτυο δίνουν τα ρέστα τους στην καταδίκη κάθε θετικής επιλογής, παρά τις έντιμες προσπάθειες του σοβαρού Τύπου, αλλά με κυκλοφορία συνεχώς υποχωρούσα. Η εικόνα εκτοπίζει λόγο και σκέψη. Και οι Ενώσεις Συντακτών σιωπούν.
Ακόμα εντυπωσιακότερες είναι οι απαντήσεις στο δεύτερο ερώτημα για το ποιους θεσμούς εμπιστευόμαστε. Πρώτο τον Στρατό εν δημοκρατία, αλλά και πάλι τις επιχειρήσεις. Στην κορυφή και η Αστυνομία, προς μεγάλη απογοήτευση των κάθε είδους αντιστασιακών, αναρχικών και τρομοκρατικών δυνάμεων, που όμως αυτοί κυρίως ακούγονται και προβάλλονται. Γι’ αυτό τελευταία σε εμπιστοσύνη κατατάσσονται τα ΜΜΕ και οι συνδικαλιστές, που είναι πρώτοι στους άγονους αγώνες και στο πλουσιοπάροχο βόλεμα. Ευθύνονται από κοινού με τους πολιτικούς για τα όσα δεινά υφίσταται η χώρα. Και δυστυχώς έχουν τη στήριξη και τις επιλογές των ψηφοφόρων και των περισσότερων πολιτών μας. Ακόμα εντυπωσιακότερη έκπληξη: ενώ τα κόμματα τα εμπιστεύεται μόνο το 7,6% και τα συνδικάτα το 5,7%, αντίθετα την τρόικα το 17,4%! Ποσοστά που προδίδουν αφύπνιση μεγάλου αριθμού πολιτών. Θα αφυπνισθούν και οι πολιτικοί; Το γενικό μαλλιοτράβηγμα που επανήλθε δριμύτερο αποδεικνύει το αντίθετο.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
