Όλο αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια μας γεμίζουν θλίψη. Αρκεί κανείς να σκεφθεί ότι το 2014 λειτουργούν συσσίτια για ανθρώπους που έμειναν άνεργοι, έχασαν τη δουλειά τους ή ακόμη και το σπίτι τους.
Και πρέπει να ομολογήσουμε ότι η εκκλησία, οι δήμοι και πολλοί άλλοι φορείς σήκωσαν αυτό το βάρος για τους άμεσα πληγέντες. Δεν είναι μόνο τα συσσίτια, είναι και τα κοινωνικά παντοπωλεία , κοινωνικά φαρμακεία, φροντιστήρια, κ.λ.π. Αυτό σημαίνει αλληλεγγύη και αλληλοστήριξη της ελληνικής κοινωνίας η οποία ευτυχώς υπάρχει σε μεγάλο βαθμό που δείχνει την ποιότητα αυτού του λαού.
Υπό το πρίσμα αυτό τα μέτρα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης θα πρέπει να είναι προτεραιότητα της κυβέρνησης και των κομμάτων κι όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ που προχώρησε στις πρώτες εξαγγελίες στη Θεσσαλονίκη.
Ολοι γνωρίζουμε ότι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι προβληματίζονται με τα χαμηλά εισοδήματα, τις «άδειες τσέπες» στο τέλος κάθε μήνα.
Ομως υπάρχουν χιλιάδες συμπολίτες που βιώνουν μια ακόμη πιό σκληρή πραγματικότητα του «άδειου ψυγείου»… Σ΄αυτή την κατηγορία, δυστυχώς, ανήκουν πλέον χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι από νοικοκυραίοι δεκαετίες πριν, βρέθηκαν στον δρόμο χωρίς επίδομα ανεργίας, χωρίς καμία κάλυψη, ακόμα και υγειονομική.
Το επισιτιστικό πρόβλημα λοιπόν της Ελλάδας είναι εδώ και πρέπει να αντιμετωπιστεί όχι σε επίπεδο συσσιτίων αλλά σε επίπεδο δράσεων και ενεργειών
Αυτή είναι η ανθρωπιστική κρίση που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία και θα πρέπει ολόκληρο το πολιτικό φάσμα να δει και να βρει τρόπους και πόρους να επιλύσει το πρόβλημα.
Μπροστά σ΄αυτή την τραγική κατάσταση δεν χωρούν πολιτικές και κομματικές αντιπαραθέσεις.
*Ο κ. Παναγιώτης Μπατσαρισάκης είναι Επιχειρηματικός Σύμβουλος –Αναλυτής
