Δυστυχώς ή ευτυχώς ο χρόνος μιας αρχαιολογικής έρευνας δεν τρέχει παράλληλα με τους ρυθμούς της εποχής μας. Η δουλειά των αρχαιολόγων θέλει υπομονή και επιμονή, προσοχή και διαρκή προετοιμασία. Στο επιβλητικό μνημείο της Αμφίπολης, που προκαλεί το δικαιολογημένο ενδιαφέρον της ελληνικής αλλά και της διεθνούς κοινής γνώμης οι ανασκαφικές εργασίες, είναι προφανές ότι δεν μπορούν να υποκύψουν στις ανάγκες της ενημέρωσης που έχουμε συνηθίσει. Να μαθαίνουμε δηλαδή σε πραγματικό χρόνο, ότι ακριβώς βλέπουν οι αρχαιολόγοι. Δεν μπορούν όμως και να κλείσουν τελείως οι στρόφιγγες της ενημέρωσης, όπως εύκολα γινόταν σε παλιότερες εποχές -και όπως υποστηρίζουν ορισμένοι- όπου οι επιστήμονες μπορούσαν απερίσπαστοι επί μήνες ή και χρόνια να δουλεύουν και να μαθαίνουμε τα αποτελέσματα όταν πια είχε ολοκληρωθεί σχεδόν η έρευνα.
Οι έστω και περιορισμένες ανακοινώσεις των υπευθύνων της ανασκαφής και των αρμόδιων υπηρεσιών, μπορεί να εξάπτουν ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον, αλλά δεν μπορεί, δεν πρέπει από την άλλη μεριά να οδηγούν σε άχρηστες και κυρίως ανεπίκαιρες συγκρούσεις ειδικών και μη για το τι κρύβει ο τύμβος της Αμφίπολης. Αυτή η παθολογία που κυριαρχεί πολλές φορές στη χώρα μας, με δημόσιες επιστημονικές αψιμαχίες για σοβαρά ή και λιγότερα σοβαρά θέματα, δεν χρειάζεται να επεκταθεί και για την Αμφίπολη. Οι αρχαιολόγοι και οι άλλοι ειδικοί έχουν όλο τον καιρό μπροστά τους, καθώς θα προχωρεί η ανασκαφή να αξιολογήσουν, να ερμηνεύσουν και να ενημερώσουν την κοινή γνώμη που αδημονεί, για τις αποκαλύψεις που θα προκύψουν.
Άλλωστε έχουμε το προνόμια να είμαστε μια χώρα, που διαρκώς σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, αποκαλύπτει από τα σπλάχνα της την ιστορική διαδρομή της με τον απίστευτο πλούτο της. Και μακάρι το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται σήμερα για πρωτοφανές πράγματι μνημείο της Αμφίπολης, να δώσει το έναυσμα για να ανακαλύψουμε και εμείς και οι ξένοι την εκπληκτική τέχνη της αρχαίας που βρίσκεται ήδη στα μουσεία, αλλά σπάνια κάνουμε τον κόπο να τα επισκεφθούμε.
ΤΟ ΒΗΜΑ
