Ηταν από κάθε άποψη μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση αυτή του Πάπα Φραγκίσκου με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα χθες στο Βατικανό.

Ηταν ενδιαφέρουσα πάνω απ’ όλα επειδή ξηλώνει, αν όχι σαρώνει, διάφορα ανόητα και πεπαλαιωμένα στεγανά του παρελθόντος – τόσα πολλά αλλά και τόσο πρόδηλα που δεν είναι ανάγκη ούτε καν να τα αναφέρει κανείς.

Ηταν όμως επίσης πολύ ενδιαφέρουσα γι αυτά που είπαν ο «Πάπας των φτωχών» με τον αρχηγό ενός αριστερού κόμματος, του μόνου που διεκδικεί με σοβαρές αξιώσεις την εξουσία σε ευρωπαϊκή χώρα, κάτι που ασφαλώς έχει τη δική του ευρύτερη σημειολογία ιδίως πέραν των ελληνικών συνόρων, σημειολογία την οποία προδήλως ο ποντίφικας αντιλαμβάνεται.

Το κυριότερο κοινό σημείο όμως των δύο χθεσινών συνομιλητών, είναι ότι παρά το γεγονός ότι τόσο οι χώροι από τους οποίους προέρχονται όσο και τα αξιώματα τα οποία φέρουν είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, προέρχονται και οι δύο από χώρες πτωχευμένες, οι οποίες έχουν υποφέρει τα μέγιστα από την οικονομική καταστροφή που βίωσαν και εξακολουθούν να βιώνουν.

Ετσι, κάθε άλλο παρά εντύπωση κάνει το γεγονός ότι ο Πάπας, όπως φέρουν οι σχετικές πληροφορίες, επιτέθηκε – και πολύ καλά έκανε – τόσο στις τράπεζες όσο και στην αδύναμη πολιτική εξουσία που έχει λησμονήσει το λόγο υπάρξεώς της.

Διαμορφώθηκε λοιπόν ένα είδος «ιερής συμμαχίας» θέσεων ανάμεσα στην Αγία Εδρα και σε ένα κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς. Μια θετική συμμαχία, όχι όπως εκείνη η παλιά των αυτοκρατοριών. Και αυτό είναι κάτι που γράφει τη δική του ιστορία.

Η σύμπτωση απόψεων των δύο πλευρών, υπήρξε εντυπωσιακή, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τη δική μας εκκλησία.

Δεν είναι παράλογο: παρά τα όσα μπορεί να πει κανείς για τα σφάλματα και τα ολισθήματα των εκκλησιών, που άλλωστε άνθρωποι τις απαρτίζουν και τις διακονούν, η ουσία είναι ότι στα δύσκολα είναι σχεδόν πάντοτε με την πλευρά των ανθρώπων κι όχι με εκείνη των συστημάτων ή των συμφερόντων, όπως δυστυχώς συνέβη με την πολιτική, η οποία, γι αυτόν ακριβώς το λόγο, πρέπει να αλλάξει.

Και, μάλιστα, το ταχύτερο δυνατό…