Με μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα το άρθρο του κ. Σήφη Πολυμίλη που δημοσιεύθηκε στο «Βήμα της Κυριακής», με τίτλο «Ελεος πια με τους κολλητούς». Αιχμηρά σχόλια που πονάνε το πολιτικό σύστημα, αλλά σε έναν βαθμό είναι δίκαια και εύλογα. Η κρίση που έπληξε τον τόπο μας μπορεί να έφερε πολύ μεγάλες αλλαγές στον δημόσιο τομέα (ενδεικτικά: μείωση του προσωπικού κατά 200.000, μείωση του μισθολογικού κόστους συνολικά κατά 8,5 δισ. ευρώ), αλλά δεν τον απάλλαξε τελείως από νοοτροπίες και συμπεριφορές που είναι βαθιά ριζωμένες.
Μπορούμε να ξεριζώσουμε αυτά τα παλαιοκομματικού τύπου χαρακτηριστικά και να δώσουμε νέα πνοή στη δημόσια διοίκηση; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά «ναι». Με έναν και μόνο τρόπο: με θεσμικά μέτρα που δημιουργούν μόνιμες και σταθερές δομές και διαδικασίες και ενσωματώνουν βέλτιστες πρακτικές στη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Ούτε με κατάρες ούτε με ευχολόγια αλλάζουν αντιλήψεις και πρακτικές δεκαετιών.
Η αλλαγή αυτή έχει αρχίσει και συντελείται. Με σοβαρό σχεδιασμό και μεθοδικές κινήσεις. Η πιο σημαντική: Το νέο σύστημα επιλογής προϊσταμένων στο Δημόσιο, που θεσμοθετήσαμε προ δύο μηνών. Μέχρι το τέλος του 2015 όλες οι θέσεις ευθύνης στη δημόσια διοίκηση θα έχουν καλυφθεί από υπαλλήλους που θα επιλεγούν με τρόπο αντικειμενικό, διαφανή και αξιοκρατικό. Με ένα νέο, καινοτόμο και ριζοσπαστικό σύστημα. Η δημόσια διοίκηση θα μπορεί πλέον να εντοπίζει τον κατάλληλο υπάλληλο για την κατάλληλη θέση ευθύνης. Με γραπτές εξετάσεις και δομημένη συνέντευξη. Με ουσιαστική εμπλοκή του ΑΣΕΠ σε όλα τα στάδια της διαδικασίας. Με όλα τα στάδια (προφίλ θέσης, κριτήρια αξιολόγησης, αποτελέσματα γραπτών εξετάσεων και συνέντευξης) αναρτημένα, σε πραγματικό χρόνο, στο Διαδίκτυο. Με τη συμμετοχή επιλεγμένων στελεχών του ιδιωτικού τομέα ως αξιολογητών.
Η πολιτική ηγεσία ωστόσο δεν οφείλει μόνο θεσμικά να «πολεμάει» τον νεποτισμό. Πρέπει να δίνει και πρώτη το παράδειγμα. Για αυτόν τον λόγο, επειδή πιστεύω βαθιά στη δύναμη του παραδείγματος, δεν άσκησα το δικαίωμα που μου δίνει ο νόμος να επιλέξω κατά βούληση τον επικεφαλής στους φορείς που εποπτεύει το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Τόσο η επιλογή του προέδρου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ) όσο και αυτή του διευθύνοντος συμβούλου της Κοινωνίας της Πληροφορίας (ΚτΠ) έγιναν μέσα στο καλοκαίρι με ανοιχτή διαδικασία, από επιτροπή αξιολόγησης με εγνωσμένης αξίας και κύρους προσωπικότητες και κατόπιν διενέργειας δομημένης συνέντευξης. Η επιτροπή πρότεινε στην πολιτική ηγεσία τους τρεις καλύτερους υποψηφίους κατά σειρά προτεραιότητας. Και στις δύο περιπτώσεις επελέγη ο επικρατέστερος υποψήφιος.
Η διαδικασία αυτή μπορεί και πρέπει να αποτελέσει πρότυπο για την επιλογή και άλλων στελεχών που μέχρι σήμερα διορίζονται με πολιτικές αποφάσεις. Μόνο με τέτοιες διαδικασίες μπορούμε να προσελκύσουμε στη δημόσια διοίκηση ικανά στελέχη και από τον ιδιωτικό τομέα. Η ανακύκλωση πολιτικών στελεχών σε θέσεις που απαιτούν εξειδικευμένη τεχνογνωσία και σημαντική διοικητική επάρκεια έχει κατά κανόνα αποβεί καταστροφική.
Αργά, αλλά σταθερά, κάτι αλλάζει στο ελληνικό Δημόσιο. Απαιτείται όμως να πάμε πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά. Αρκεί να το πιστέψει και να το στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης είναι υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και βουλευτής Β’ Αθηνών της ΝΔ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ