Με πολλή προσοχή και διακριτικότητα και με τη δήλωση ότι την ευθύνη της εγκυρότητας της πηγής φέρει ο αναγνώστης μου κ. Νίκος Μπαλής παραθέτω το ακόλουθο κείμενο που πιστώνεται ή χρεώνεται (ανάλογα με τις προκαταλήψεις σας) στον κορυφαίο γερμανό φιλόσοφο Φρίντριχ Νίτσε. Χωρίς να μπορώ να διαβεβαιώσω για τη γνησιότητα και σωστή απόδοση του κειμένου, την αποδέχομαι καθώς με κάποιες παραλείψεις το επιβεβαιώνει και η Wikipedia. Προσοχή: το ανάγνωσμα είναι ακατάλληλο για φανατικούς δυτικόφιλους, για τους πιστούς της μαρξίζουσας θεολογίας αλλά και για αμαθείς αρχαιολάτρεις θαυμαστές των 300 του Λεωνίδα (στη χολιγουντιανή έκδοση). Αρκεί να μην έχουν πρόβλημα καρδιάς. Εγώ το απήλαυσα. Απολαύστε το και όσοι αποδεχθήκατε τον κίνδυνο εκ της αναγνώσεως:
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Ελληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι Δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Ετσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικό (για κάθε εποχή) ό,τι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Μα ποιοι επιτέλους είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε τόσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα έως απαράδεκτα και οι οποίοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος;
Κανένας από τους επανεμφανιζομένους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Ολα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους. Ετσι οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Ελληνες.
Βέβαια, πού και πού κάποιος εμφανίζεται ο οποίος αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Ελληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους (Ελληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα!».
Ο αποστολέας συνιστά το ανάγνωσμα ως κάτι προσφερόμενο να μας αναπτερώσει το ηθικό καθώς έτσι θα θυμηθούμε τις ρίζες και τις δυνατότητές μας και, προσθέτω εγώ, ως αντίδοτο στη χυδαία καπηλεία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού από τους χρυσαυγίτες. Αλλά και για απόκρουση των φανατικών δυτικόφιλων που θεωρούν ότι κάθε αναφορά στη συνεισφορά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού αλλά και του Βυζαντίου, ακόμη δε και των νεότερων χρόνων, είναι εξοβελιστέα καθώς συνδέεται και με τον θεωρούμενο θρησκευτικό Μεσαίωνα της Ορθοδοξίας, την οποία μισούν και συκοφαντούν εθελοτυφλούντες και μαινόμενοι οι σύγχρονοι Γραικύλοι.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
