Ο μόνος τρόπος για να μην υπάρχει καθόλου φοροδιαφυγή είναι να μην υπάρχουν καθόλου φόροι! Αντίθετα, η βαριά φορολόγηση, ιδίως όταν δεν είναι ανταποδοτική, θεωρείται απλά ως καταλήστευση και προτρέπει τους πάντες να φοροδιαφύγουν. Όταν μάλιστα οι κρατικές υπηρεσίες δεν κυνηγούν αποτελεσματικά τους (μικρούς ή μεγάλους) φοροφυγάδες τότε απλώνεται ένα αίσθημα αδικίας σε όσους πληρώνουν κανονικά. Ούτε είναι αποδεκτό κάποιοι λίγοι να πληρώνουν δυσανάλογα πολλά για λόγους λαϊκισμού, ώστε να πληρώνουν ελάχιστα ή καθόλου κάποιοι άλλοι που εκβιάζουν τους πολιτικούς ή το κοινωνικό σύνολο.

Τα ελληνικό φορολογικό σύστημα είναι ένα πολύπλοκο συνονθύλευμα από αντιφατικούς νόμους και εγκυκλίους που διαρκώς μεταβάλλονται και δημιουργούν μία αίσθηση χάους, προσωρινότητας και ανασφάλειας, ταλαιπωρούν αφάνταστα τον κόσμο, τους λογιστές και τους υπαλλήλους των ΔΟΥ και αποκλείουν κάθε ατομικό ή επιχειρηματικό προγραμματισμό. Απουσιάζει τελείως η έννοια της προοπτικής. Όλα γίνονται για να βουλώσουμε τρύπες εδώ και τώρα και έχει ο Θεός μέχρι του χρόνου (που κατά πάσα πιθανότητα ο υπουργός θα έχει αντικατασταθεί). Έμπρακτη έλλειψη ενδιαφέροντος για το μέλλον του τόπου και των παιδιών μας. Μια κοινωνία με τέτοιες αδικίες και αβεβαιότητες είναι γεμάτη αντικίνητρα στην πρόοδο, δημιουργεί εντάσεις και δεν μπορεί να λειτουργήσει ελεύθερα, αρμονικά και αποτελεσματικά. Έτσι διώχνει τους νέους στο εξωτερικό, το χρήμα από την αγορά και τις σοβαρές επενδύσεις.

Τα όσα φορολογικά μέτρα έχουν ληφθεί ως τώρα έχουν απλά χαρακτήρα αρπαχτής με θύματα όσους τελούν σε ομηρία (υπαλλήλους, συνταξιούχους, ιδιοκτήτες ακινήτων). Ειδικά οι υπέρμαχοι της φορολόγησης της περιουσίας υποστηρίζουν υποκριτικά ότι τα ακίνητα αντιπροσωπεύουν ξέπλυμα «μαύρου χρήματος» και για τούτο πρέπει να φορολογηθούν άγρια. Αλλά, παρομοίως, μαύρο χρήμα μπορεί να αντιπροσωπεύουν και τα κοσμήματα, τα συλλεκτικά κομμάτια, τα ακριβά αυτοκίνητα (που συχνά ανήκουν σε «εταιρείες»), η ακριβή διασκέδαση, τα ταξίδια, το παίξιμο στο Καζίνο, οι off-shore εταιρείες και οι καταθέσεις, εγχώριες και εξωτερικού. Γι’ αυτά όμως δεν γίνεται λόγος διότι τα περισσότερα είναι και δύσκολο να τα συλλάβεις. Έτσι η εφορία στοχοποιεί βολικά τα ακίνητα και εξαντλεί την αρπακτική και τιμωρητική της διάθεση επί δικαίων και αδίκων. Θύματα όσοι επένδυσαν καλοπροαίρετα σε ακίνητα, που αποτελούν και τη μεγάλη πλειοψηφία. Θύμα και ο τομέας των κατασκευών με κλείσιμο εταιρειών και με δεκάδες χιλιάδες ανέργων.

Τιμωρούν λοιπόν τους νομοταγείς νοικοκύρηδες και αφήνουν απ΄έξω τα λαμόγια και τους μαφιόζους. Είναι τόσο απλό να τους πιάσεις, αν βέβαια το θέλεις: με τη συστηματική εφαρμογή του «ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ»! Υποστηρίζεται όμως ότι κάποιοι πολιτικοί διαπλέκονται με μεγαλοπαράγοντες της αγοράς και γι’ αυτό τους αφήνουν στο απυρόβλητο ενώ παράλληλα ευνοούν επιλεκτικά όσους υπηρετούν σε υπηρεσίες επιβολής του συστήματος: στη Βουλή, στο Δικαστικό, στα Δημόσια Έσοδα καθώς και τους Ενστόλους που φρουρούν τους άρχοντες και καταστέλλουν τις διαδηλώσεις. Τα δε χρήματα για τις πρόσθετες αμοιβές και τα αναδρομικά τους αφαιρούνται από τις πιο ουσιαστικές προς τον πολίτη υπηρεσίες όπως η Παιδεία, η Υγεία και η Πρόνοια.

Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε καθημερινά. Πιο γρήγορα φθάνει ο πιτσαδόρος από την αστυνομία. Κάποιοι σκαλίζουν τα σκουπίδια και άλλοι τόσοι κυκλοφορούν με πολυτελή αυτοκίνητα και διαμένουν στα ακριβότερα ξενοδοχεία, εστιατόρια και νυχτερινά κέντρα που διατηρούν υψηλή πληρότητα. Θα μπορούσαν αμέσως να τους εντοπίσουν , αν το ήθελαν. Αλλά και όταν εντοπιστούν σχεδόν κανείς δεν τιμωρείται όπως θα έπρεπε.

Το ξεδιάντροπο παράδειγμα της εξουσίας αλλά και η απαράδεκτη επαναψήφισή τους από τον κοσμάκη που τους καλοπιάνει για να του κάνουν ρουσφέτια οδηγούν σε ένα φαύλο κύκλο που διαιωνίζει την κατάσταση. Άραγε μπορεί αυτός να σπάσει;

Για να αντιμετωπισθεί η φοροδιαφυγή πρέπει τουλάχιστον να εκλείψει το κίνητρο της συνενοχής από την πλευρά των αγοραστών με την καθιέρωση γενναίων φοροαπαλλαγών. Φαίνεται όμως ότι αυτό δεν το θέλουν και τώρα κατάργησαν όλες τις φοροαπαλλαγές. Έτσι, κανένας υπάλληλος ή συνταξιούχος δεν έχει πια κίνητρο να ζητήσει αποδείξεις αλλά αντίθετα προσπαθεί να μοιραστεί το ποσό που αντιστοιχεί στον ΦΠΑ μαζί με τον επαγγελματία. Με τον τρόπο αυτό και ο ΦΠΑ δεν καταβάλλεται αλλά και ο επαγγελματίας δεν δηλώνει το αντίστοιχο φορολογητέο εισόδημα.

Αν όμως αποφασίσουν ποτέ να συλλάβουν πραγματικά τη φοροδιαφυγή θα χρειασθούν:

1. Οργάνωση και επανεκπαίδευση του Κράτους ώστε να παρέχει τις υπηρεσίες για τις οποίες πληρώνεται (ανταποδοτικότητα φορολογίας). Απόλυση όσων κρατικών υπαλλήλων χρηματίζονται ή αδιαφορούν συστηματικά ή ταλαιπωρούν άδικα τους πολίτες. Μόνον τότε θα νιώσει ο πολίτης ότι καλώς πληρώνει φόρους.

2. Σταθερή φορολογική πολιτική, τουλάχιστον για 5 χρόνια, ώστε να φύγει η αίσθηση της προσωρινότητας των μέτρων. Όχι αιφνιδιασμοί με απρόσμενες αλλαγές και χωρίς προηγούμενο διάλογο. Ποτέ ξανά φόροι αναδρομικής ισχύος.

3. Δίκαιη και αναλογική (όχι εκθετική και ασύμμετρη) φορολόγηση. Μέτριοι συντελεστές φορολόγησης και σε αναλογία μέχρι 2:1 (όπως ισχύει στις περισσότερες χώρες) και όχι το εξωφρενικό 20:1 όπως είναι σήμερα στον ΕΝΦΙΑ.

4. Από την αστυνομία μπορείς να ξεφύγεις αλλά από τα μάτια του γείτονα όχι! Συστηματική λοιπόν εκπαίδευση και ενημέρωση του κόσμου και καθιέρωση πάγιων και δυνατών κινήτρων για τη στράτευση του πληθυσμού κατά της φοροδιαφυγής και την καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης. Πρόθυμη αξιοποίηση σχετικών καταγγελιών.

5. Πάγια εφαρμογή του ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ, αλλά και συνταγματικά κατοχυρωμένη εγγύηση των υγειών καταθέσεων ώστε να μη διαφεύγει το χρήμα στο εξωτερικό. Παραδειγματική τιμωρία των εκ συστήματος φοροφυγάδων κάθε επιπέδου.

Όσο δεν γίνονται αυτά η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή θα ανθίζουν.