Τα όσα έγιναν τη Δευτέρα στην έκθεση για τα 40 χρόνια του ΠαΣοΚ είναι απογοητευτικά και κατώτερα των περιστάσεων . Κι είναι βαρύ ολίσθημα για τον Γ. Παπανδρέου να ανέχεται κλακαδόρους, θερμοκέφαλους και «αγανακτισμένους» ταλιμπάν να επιτίθενται στον αρχηγό του κόμματος Βαγγέλη Βενιζέλο σε μια προσπάθεια να πεισθεί ο κόσμος του ΠαΣοΚ ότι όλοι οι άλλοι εκτός από τον τότε Πρωθυπουργό είχαν την ευθύνη για την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ και την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠαΣοΚ.

Είναι κατανοητό ο Γ. Παπανδρέου να είναι αγανακτισμένος από την προσπάθεια της ΝΔ να αποσείσει από πάνω της τις ευθύνες για την χρεοκοπία της χώρας όταν είναι πασιφανές ότι κύριος υπεύθυνος για την ανεξέλεγκτη δημοσιονομική πορεία της χώρας το 2010 ήταν η αμέριμνη διακυβέρνηση της πενταετίας Καραμανλή : ανέλαβε σε πολύ ευνοϊκή συγκυρία -παραμονές των Ολυμπιακών του 2004- αλλά γιγάντωσε τα ελλείμματα, άφησε την οικονομία στην τύχη της, και οδήγησε τη χώρα στον προθάλαμο του ΔΝΤ .

Είναι επίσης κατανοητό ο Γ. Παπανδρέου να θεωρεί ότι είναι το εξιλαστήριο θύμα όταν δεν του αναγνωρίζεται ότι ως Πρωθυπουργός -τον Μάιο του 2010 -σήκωσε μόνος του το βάρος ενός μνημονίου πρωτοφανούς σκληρότητας για να σώσει τη χώρα από την χρεοκοπία. Την ίδια ώρα η ΝΔ- που πανηγυρίζει τώρα για τα πρωτογενή πλεονάσματα του προϋπολογισμού- κυμάτιζε την αντιμνημονιακή σημαία και έκανε για ψηφοθηρικούς λόγους τον αντάρτη απέναντι στην τρόικα.

Ωστόσο από την άλλη πλευρά ο Γ. Παπανδρέου θα πρέπει να αντιληφθεί και να αναλάβει τις ευθύνες του για τα λάθη της διακυβέρνησής του.Tο κρίσιμο βήμα προς τον γκρεμό το έκανε η οικονομία επί πρωθυπουργίας του όταν επιχείρησε να τηρήσει το προεκλογικό «λεφτά υπάρχουν» μοιράζοντας μετεκλογικά 1 δισ ευρώ σε μισθωτούς και συνταξιούχους σε μια χρονική συγκυρία που όλος ο πλανήτης περίμενε να εξαγγείλει ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας.

Ό,τι και να λέει σήμερα ο Γ. Παπανδρέου , εκείνος έδωσε το χαριστικό χτύπημα στην αξιοπιστία της χώρας όταν διακήρυττε δημοσίως ως κυβερνήτης της Ελλάδας ότι η ΝΔ μαγείρευε τα στοιχεία που έδινε στις Βρυξέλλες ενώ παραδεχόταν ότι βρέθηκε μπροστά σε έναν «Τιτανικό» -σε μια χώρα διαλυμένη από τη διαφθορά. Επόμενο ήταν οι διεθνείς αγορές να επιτεθούν ,τα σπρεντ να εκτιναχτούν στα ύψη και η χώρα μέσα σε λίγες εβδομάδες να μην μπορεί να δανεισθεί παρά μόνο μέσω…Καστελόριζου.

Τέλος, αντίθετα απ όσα λέει η πλευρά Παπανδρέου η απόφασή του να ζητήσει δημοψήφισμα στην Ελλάδα σε μία χρονική στιγμή που οι ευρωπαίοι ηγέτες είχαν εκτεθεί στην κοινή γνώμη των χωρών τους για να εξασφαλίσουν οικονομική στήριξη στους «γλεντζέδες και απείθαρχους» έλληνες ήταν μία κίνηση πολιτικά αυτοκτονική που οδήγησε στην βίαιη αλλαγή σκυτάλης στην αρχηγία του ΠαΣοΚ και στην κατάρρευση της κυβέρνησης.

Η ιστορία όμως θα είναι αμείλικτη με τον Γιώργο Παπανδρέου , αν πέρα από την άρνηση να παραδεχθεί τις ευθύνες του, επιχειρήσει να διαλύσει ό,τι απέμεινε από το τραυματισμένο ΠαΣοΚ μόνο και μόνο επειδή επιθυμεί να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του και να πάρει ρεβάνς έναντι του κ. Βενιζέλου.

Η χώρα χρειάζεται τεράστια προσπάθεια ,σοβαρότητα και σταθερό τιμόνι για να βγει και πάλι στον αφρό-με κατάρες και φαντάσματα δεν κυβερνιέται ο τόπος.