Η αίθουσα ήταν κατάμεστη στο Ζάππειο, πατείς με, πατώ σε. Εμπαιναν τα ιστορικά στελέχη του πασόκ και δεν έβρισκαν καρέκλα να καθίσουν. Να πούμε βεβαίως ότι η αίθουσα ήταν τοσοδούλα, η πιο μικρή στο κτήριο. Αλλά παλμός υπήρχε από νωρίς, μαζί με τις μουσικές των συγκεντρώσεων της δεκαετίας του ΄80. Και νεολαία υπήρχε, κάμποσοι εικοσιπεντάρηδες. Δεν υπήρχε έκθεση φωτογραφίας, δηλαδή το πρόσχημα με τίτλο «Από τον Ανένδοτο στην Αλλαγή» είχε χαρακτηριστικά προχειρότητας. Βεβαίως ο Γιώργος Παπανδρέου δεν πήγε στο Ζάππειο για να εγκαινιάσει έκθεση. Πήγε για να δώσει το παρών, με ό,τι αυτό σημαίνει στην παρούσα ιστορική συγκυρία. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έζησε μια αναμενόμενη αποδοκιμασία: πήγε στη φωλιά οπαδών που τον αντιπαθούν. Τι άλλο μπορούσε να συμβεί εκτός από το κράξιμο;
Πέρα από τις εντυπώσεις της στιγμής, προκύπτουν νέα δεδομένα από τη συνάθροιση που οργάνωσε ο πρώην πρωθυπουργός.
Πρώτον: θα είναι δύσκολο να αγνοηθεί η παράμετρος Παπανδρέου σε επόμενη συζήτηση για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δεν εννοούμε ότι θα επηρεάσει όλους εκείνους που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση αλλά ότι έδειξε επιθυμία για ρυθμιστικό ρόλο. Εχει ακόμη επιρροή, σε πασόκους και σε ανεξάρτητους βουλευτές, μπορεί να πείσει ορισμένους να καταψηφίσουν την πρόταση των σαμαροβενιζέλων και κατ΄ επέκταση να τινάξει στον αέρα το κεντροδεξιό μαγαζάκι.
Δεύτερον: διαψεύδονται οι φήμες που θέλουν τον Παπανδρέου να ιδρύει νέο κόμμα. Οι φήμες ήταν μάλλον ανυπόστατες αλλά δημιουργούσαν κλίμα εφησυχασμού στο πατρώο κόμμα. (Θα ήθελαν να τον ξεφορτωθούν…) Η ομιλία στο Ζάππειο λοιπόν ήταν μια ωραία υπενθύμιση της αρχηγικής ισχύος παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν προς ώρας κινήσεις για ευθεία αμφισβήτηση του Βαγγέλη Βενιζέλου. Επιπλέον η προσχηματική έκθεση φωτογραφίας υπενθυμίζει ότι ο πυρήνας του κόμματος ανήκει πάντοτε στην οικογένεια Παπανδρέου.
Τρίτον: ο Παπανδρέου επιχειρεί να αλλάξει τον δεξιό προσανατολισμό του πασόκ. Ας μην αρχίσουμε την παραφιλολογία, για το ποιος κατέστρεψε τη χώρα και ποιες ευθύνες έχει ο καθένας. Οι ψηφοφόροι έχουν κοντή μνήμη, συγχωρούν εύκολα και αξιολογούν από το μηδέν (ο Σαμαράς επί μια δεκαετία ήταν αποσυνάγωγος της Νέας Δημοκρατίας κι έγινε πρωθυπουργός της). Ο Παπανδρέου λοιπόν μίλησε για «προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης που θα συσπειρώνει γύρω της όλες τις προοδευτικές δημοκρατικές, σοσιαλιστικές και αριστερές δυνάμεις». Από αυτή και μόνο τη φράση διαφαίνονται βλέψεις, προοπτικές και σχέδια που δεν έχουν καμία σχέση με τη σημερινή συγκυβέρνηση.
Πρακτικά δεν υπάρχει πληροφορία για την οργάνωση εσωκομματικού πραξικοπήματος ή κίνησης διαδικασιών που θα αμφισβητούσαν τη θέση του Βαγγέλη Βενιζέλου και τις πολιτικές πρακτικές του. Ο Γιώργος Παπανδρέου έκανε μια εμφάνιση που συνοψίζεται στη φράση «είμαι εδώ, και θα δούμε τι θα κάνω». Δεν θα περιοριστεί σε ρόλο απλού βουλευτή.
