Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν φλυαρούσε. Λακωνικός από τη φύση του, δεν απαντούσε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων. Σπανίως παραβίαζε αυτή την τακτική για να δώσει και πάλι αινίγματα προς λύση αντί απαντήσεων. Οταν ρωτήθηκε σε συνέντευξη Τύπου το 1975 στο Παρίσι αν η Ελλάδα θα αγόραζε όπλα από τη Γαλλία είπε τη γνωστή φράση «υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν γίνονται και λέγονται και πράγματα τα οποία δεν λέγονται αλλά γίνονται». Λίγο καιρό αργότερα στο αεροπλάνο, πετώντας προς το Λονδίνο, είπε στους δημοσιογράφους «έξω πάμε καλά» υπονοώντας ότι δεν του άρεσε η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Τέλος, είναι πασίγνωστος ο χαρακτηρισμός του ότι η χώρα «είναι ένα απέραντο φρενοκομείο».
Ορισμένες φορές ο Καραμανλής μιλούσε εμπιστευτικά σε ορισμένους ομοτράπεζούς του. Συχνά τις Κυριακές καλούσε σε γεύματα γνωστά πρόσωπα, μεταξύ των οποίων ήταν και ελάχιστοι δημοσιογράφοι. Ποτέ παραπάνω από δύο τη φορά. Εκεί διηύθυνε την ορχήστρα όπως ήθελε, πήγαινε τη συζήτηση όπου εκείνος επιθυμούσε.
Τον καιρό εκείνο ένα από τα πολύ συζητούμενα θέματα ήταν και οι εξουσίες που θα είχε με το νέο Σύνταγμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας –με την πτώση της δικτατορίας είχε καταργηθεί και η βασιλεία στην Ελλάδα.
Η επιθυμία του Καραμανλή ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ως αρχηγός του κράτους να έχει αυξημένες αρμοδιότητες. Επίσης, το νέο Σύνταγμα όριζε ότι αν η Βουλή δεν μπορούσε μετά από τρεις ψηφοφορίες μέσα σε ένα εικοσαήμερο να εκλέξει Πρόεδρο, η Εθνική Αντιπροσωπεία διελύετο και η χώρα πήγαινε αμέσως σε εκλογές.
Ο Καραμανλής τότε έλεγε εμπιστευτικά (off the record) ότι είχε προκρίνει τη διάλυση της Βουλής ως φόβητρο για τους βουλευτές. Αν δεν σχηματιζόταν πλειοψηφία (180 ψήφοι τουλάχιστον) οι βουλευτές έχαναν την έδρα τους για το υπόλοιπο της θητείας τους.
Από τότε πέρασαν χρόνια. Ουδείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας άσκησε ποτέ τις αυξημένες αρμοδιότητες με τις οποίες είχε επενδυθεί η Προεδρία της Δημοκρατίας από τον Κ. Καραμανλή.
Το ΠαΣοΚ μετά τη σαρωτική νίκη του το 1981 προχώρησε στην ουσιαστική ακύρωση των εξουσιών του Προέδρου εγκαθιδρύοντας άτυπα ένα καθεστώς εντελώς πρωθυπουργικο-κεντρικό. Δεν άργησαν να γίνουν πρωτόγνωροι συμβιβασμοί.
Με τη βοήθεια του ΠαΣοΚ εξελέγη Πρόεδρος ο (καθαρόαιμος δεξιός) Κ. Στεφανόπουλος. Και με τη βοήθεια της Νέας Δημοκρατίας εξελέγη Πρόεδρος ο Κάρολος Παπούλιας, επιφανές στέλεχος του ΠαΣοΚ.
Τώρα θα δούμε αν η σημερινή Βουλή θα μπορέσει να εκλέξει Πρόεδρο ή θα «αξιοποιηθεί» το άρθρο του Συντάγματος που προβλέπει άμεση προσφυγή στις κάλπες.
Είναι βέβαια αυτονοήτως σημαντική όποια εξέλιξη και αν υπάρξει. Θα δοθεί μια κομματική μάχη χωρίς ιδιαίτερη σημασία αφού υποτιθέμενο αντικείμενο είναι μια ανίσχυρη προεδρική εξουσία.
Ηρθε η ώρα να ληφθούν σοβαρές και υπεύθυνες αποφάσεις. Μια βαθιά αλλαγή του Συντάγματος μπορεί να καθιερώσει την εκλογή του Προέδρου Δημοκρατίας με άμεση ψηφοφορία των πολιτών.
Οι Τούρκοι έχουν Πρόεδρο κι εμείς συζητάμε αν ο αρχηγός του κράτους είναι εργαλείο για πολιτικές εξελίξεις.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
