Η παραδοχή του νέου υπουργού Οικονομικών Χαρδούβελη ότι ο ΕΝΦΙΑ σχετίζεται με το ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα, υπενθυμίζει τρία πράγματα:

Το πρώτο είναι ότι εκείνο που ξεκίνησε δήθεν ως προσωρινό τέλος από τον προκάτοχό του Βενιζέλο, ήταν εξαρχής σχεδιασμένο να εξελιχθεί σε μόνιμο – και μάλιστα «άγριο» φόρο. Όλα τα υπόλοιπα είναι τα γνωστά ψέματα των ελλήνων πολιτικών…

Το δεύτερο είναι ότι οι υπουργοί οικονομικών στην Ελλάδα δεν λογοδοτούν ούτε στον πρωθυπουργό τους, ούτε, πολύ περισσότερο στον ελληνικό λαό: λογοδοτούν απευθείας στην τρόικα με την οποία και μόνον συνεργάζονται. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς τη φαιδρότητα του γεγονότος ότι ο πρωθυπουργός εμφανίζεται σε ομιλίες του να είναι υπέρ της χαμηλότερης φορολογίας εδώ και… δύο και πλέον χρόνια, όμως εκείνη, αντίθετα, να αυξάνει και παγιώνεται;

Το τρίτο, είναι ότι το αδιέξοδο είναι πλέον περίπου απόλυτο: αυτή τη στιγμή, τα ληξιπρόθεσμα φετινά χρέη προς την εφορία ξεπερνούν ήδη τα 16 δις ευρώ – κι όμως η κυβέρνηση επιμένει και ετοιμάζεται για το επόμενο στάδιο, εκείνο των διοικητικών μέτρων δήμευσης περιουσιών.

Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι δεν βάζουν μυαλό, αλλά, αντιθέτως, βάζουν πιο πολλούς φόρους. Κι αυτό, τελικά, είναι καλό: όσο πιο πολλούς βάλουν, τόσο πιο γρήγορα θα σκάσει πια όλη αυτή η φοβερή φούσκα που χτίσανε με την εντολή των Γερμανών, το διαβόητο success story, που από χθες το επικαλείται και ο αληθινός εγκέφαλός του, ο γερμανός υπουργός Σόιμπλε.

Βάλτε λοιπόν κι άλλους φόρους: να σκάσει, να τελειώνουμε!…