Ως τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές ο Μπαράκ Ομπάμα εξακολουθούσε να αντιστέκεται: παρά τις προκλήσεις διάφορων επωνύμων, αρνούνταν να αυτομπουγελωθεί για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Σύμφωνα με το γραφείο του, η δική του συμμετοχή στην «Πρόκληση του παγωμένου νερού», τη νέα μόδα όπου επώνυμοι (και ανώνυμοι) γίνονται λούτσα μπροστά στην κάμερα δωρίζοντας την ίδια στιγμή 10 δολάρια στην οργάνωση ALS που μάχεται ενάντια στην αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, θα περιοριζόταν σε μια γενναιόδωρη χρηματική εισφορά.

Εύχομαι να μη λυγίσει και δούμε τη Μισέλ να τον κυνηγάει με τον γεμάτο κουβά στον κήπο του Λευκού Οίκου. Να μην παρασυρθεί σε ένα ακόμη παιχνίδι εύκολης δημοσιότητας. Να διατηρήσει -υπερασπιστεί τη σοβαρότητα – αξιοπρέπεια που απαιτεί το αξίωμά του διαχωρίζοντας τη θέση του από τους εκπροσώπους της showbiz που έχουν μπερδέψει τη φιλανθρωπία και την προσφορά με τη σάχλα, που πλασάρουν το ιδιοτελές (τα φιλμάκια με τα μπουγελώματά τους κυκλοφορούν σε όλον τον κόσμο διαφημίζοντας το όνομά τους) ως ανιδιοτελές (το κάνουμε για να βοηθήσουμε ανθρώπους που έχουν ανάγκη).

Γράφτηκε βεβαίως ότι χάρη στη συμμετοχή όλων αυτών των τραγουδιστών, ηθοποιών, αθλητών, επιχειρηματιών και των απλώς εκατομμυριούχων μαζεύτηκε ένα σημαντικό ποσό. Που όμως θα μπορούσε να έχει μαζευτεί χωρίς πολλές φασαρίες, χωρίς ακρότητες και χαζομάρες: αν οι Μαρκ Ζούκερμπεργκ αυτού του κόσμου, αντί να παίζουν με τα κουβαδάκια τους, διέθεταν μέρος της τεράστιας περιουσίας τους σε εκείνους που έχουν ανάγκη. Και αν όλοι εμείς ακολουθούσαμε το παράδειγμά τους, καθένας ανάλογα με τη δυνατότητά του, χωρίς να πρέπει να λουστούμε δημοσίως με παγάκια για να πείσουμε ότι είμαστε καλοί άνθρωποι. Η φιλανθρωπία γίνεται αθόρυβα και δεν χρειάζεται αποδείξεις. Δεν είναι ούτε ανέκδοτο ούτε σόου αλλά πράξη ιερή, ο θρίαμβος της φωτεινής πλευράς μας στον αδυσώπητο πόλεμο του Καλού με το Κακό που συντελείται γύρω μας αλλά και εντός μας. Ολα τα άλλα είναι κακογουστιές και υπερβολές για τα μάτια του κόσμου.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ