Η Δυτική Αφρική απειλείται από τον αιμορραγικό πυρετό Εμπολα και την αντιδυτική Μπόκο Χαράμ, η Λιβύη σπαράσσεται από πολλαπλή εμφύλια σύγκρουση στην οποία επίσης κυριαρχούν ακραίοι ισλαμιστές που θέλουν να επιβάλουν τη σαρία.
Η γειτονική Τυνησία προσπαθεί να αντιμετωπίσει ατέλειωτα κύματα Λίβυων προσφύγων που πολιορκούν τα σύνορά της και η Αίγυπτος του στρατηγού Σίσι ανησυχεί μήπως το ισλαμικό κύμα επανέλθει δριμύτερο και διαταράξει τη σημερινή σχετική σταθερότητα.
Στην απέναντι όχθη ο θρησκευτικός φανατισμός καθοδηγεί τις συγκρούσεις Ισραήλ – Παλαιστινίων, προσδιορίζει τη σύγκρουση στη Συρία και τελευταία καθοδηγεί τους αιμοσταγείς τζιχαντιστές του νεοσυσταθέντος Χαλιφάτου του Ιράκ και του Λεβάντε, η δράση των οποίων πιέζει τη Βαγδάτη, τους Κούρδους του Ιράκ και τελευταία επηρεάζει το Λίβανο και την Ιορδανία.
Ταυτόχρονα η σύγκρουση Ρωσίας – Δύσης ως αποτέλεσμα της Ουκρανικής κρίσης επιτείνει το κλίμα αστάθειας στον κόσμο, μεταφέροντας κύματα αβεβαιότητας σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Όλη αυτή η παγκόσμια διαταραχή βρίσκει την Ελλάδα σε σημείο καμπής, σε χρόνο κατά τον οποίο προσπαθεί να μαζέψει τα συντρίμμια της μεγάλης οικονομικής κρίσης και να ανορθωθεί.
Είναι προφανές ότι οι κίνδυνοι για τη χώρα μας πολλαπλασιάζονται και για την αποφυγή τους απαιτούνται περίτεχνοι χειρισμοί και κατά το δυνατόν αρραγές εσωτερικό μέτωπο.
Κυβέρνηση κι αντιπολίτευση καλόν είναι στις παρούσες συνθήκες να υποστείλουν τις σημαίες της αντιπαράθεσης και να βρουν πεδία συνεννόησης για την αντιμετώπιση πιθανών εξωτερικών κινδύνων και απειλών.
Η εσωτερική αντιπαλότητα μπορεί να περιμένει..
ΤΟ ΒΗΜΑ
