Ελάτε σήμερα να εξερευνήσουμε μαζί το ασυναγώνιστο «αγροτικό γουέστερν» που διαδραματίζεται από πέρυσι στη Μανωλάδα της Πελοποννήσου. Εχει… φράουλες και αίμα και οδηγεί σε χρήσιμα συμπεράσματα.
Κατ’ αρχάς τα διαδραματιζόμενα μαρτυρούν την ύπαρξη μιας τριχοτομημένης κοινωνίας.
Υπάρχουν, πρώτον, εκείνοι που ξεσηκώθηκαν μετά την έκδοση της αποφάσεως του δικαστηρίου που δεν άρεσε στους αλλοδαπούς εργάτες και στους υποστηρικτές τους.
Εξ αντιθέτου είναι εκείνοι που πανηγυρίζουν για την απόφαση του δικαστηρίου με αλαζονικές δηλώσεις στα τηλεοπτικά κανάλια, μη αντιλαμβανόμενοι προφανώς την ουσία της υποθέσεως.
Υπάρχει, τέλος, και η μερίδα των πολιτών που βλέπει να διασύρεται η Δικαιοσύνη δικαίως ή αδίκως.
Το ζήτημα της Δικαιοσύνης, της λειτουργίας των δικαστηρίων και της αποδόσεως των δικαστών είναι αυτό που τίθεται με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του δικαστηρίου για τα γεγονότα της Μανωλάδας και τη δικαστική συνέχειά τους.
Η ελληνική Δικαιοσύνη υπήρξε κατά καιρούς αντικείμενο επαίνων αλλά και μαγνήτης δημόσιας οργής. Τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξαν δικαστές οι οποίοι απέσπασαν επαξίως τον δημόσιο έπαινο (όπως ο εισαγγελέας που προΐστατο στην υπόθεση της δολοφονίας Λαμπράκη) αλλά και άλλοι που καταγράφονται στις μαύρες σελίδες της Ιστορίας (όπως εκείνος ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου που έγινε πρωθυπουργός της χούντας).
Σήμερα το δημοκρατικό πολίτευμα λειτουργεί με ασφάλεια και οι πολίτες μπορούν να είναι ήσυχοι για τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας. Μερικές υπερβολές δικαστικών λειτουργών δεν αλλοιώνουν τη συνολική εικόνα και πάντως και οι αδικούμενοι κατά κανόνα τελικώς βρίσκουν το δίκιο τους.
Βεβαίως δέον να αποφεύγονται οι υπερβολές. Διότι οι φράουλες γλιστράνε…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
